نرمین اسماعیل، گزارشگر مسلمان و محجبه‌ای که برای بخش دانشگاهی روزنامه «استاندارد» وین می‌نویسد، در گزارشی به دختران و زنان جوان مسلمانی پرداخته که آگاهانه و با میل شخصی خود حجاب را انتخاب کرده‌اند.
نرمین اسماعیل، گزارشگر مسلمان و محجبه‌ای که برای بخش دانشگاهی روزنامه «استاندارد» وین می‌نویسد، در گزارشی به دختران و زنان جوان مسلمانی پرداخته که آگاهانه و با میل شخصی خود حجاب را انتخاب کرده‌اند.
این روزنامه در این گزارش که 11 نوامبر منتشر شده، آورده است: اذهان عمومی در اروپای غربی بر این باور هستند که زنان محجبه فرودست و کم‌سواد هستند، اما واقعیت چیز دیگری را نشان می‌دهد.
به نوشته این روزنامه، کافی است یک روز دوشنبه، صبح اول وقت سری به جلوی در اصلی دانشگاه وین زده شود. یک گروه از دانشجویان با حرارت مشغول بحث و گفت‌وگو هستند. در میان آنها، یک نفر بیش از همه به چشم می‌آید: اسما ایاد، دانشجوی 22 ساله رشته علوم سیاسی.
او کفش کتانی سفید، شلوار جین، تونیک بژ، عینکی غیرمعمول به چشم و روسری صورتی به سر دارد. در واقع او اصلا شبیه کلیشه «دختر روسری‌به‌سر» فرودست نیست. ایاد می‌گوید که صرفا به خاطر حجاب اسلامی و رنگ تیره پوستش باید تلاشی چندبرابر می‌کرد تا بتواند وجود و حضور خود را به اثبات برساند. همین تلاش باعث شده است تا اعتمادبه نفس بیشتری پیدا کند.
نمونه دیگری از این گروه، گلسوم نمالدی، دانشجوی 23 ساله رشته زبان و ادبیات آلمانی است. او می‌گوید: « من یک مادر شاغل و یک دانشجوی تلاشگر سیاسی هستم، چه طور می‌توانم فرودست باشم؟» گلسوم با حزب سوسیال‌دمکرات اتریش همکاری می‌کند.
نمونه‌هایی از این دست، دو نمونه از حضور زنان مسلمان مهاجرتباری هستند که مذهب خویش را بخشی از شخصیت خود می‌دانند. زنانی که معتقد هستند بر اساس «نص صریح قرآن»، بایستی حجاب داشته باشند، اما شکل و کیفیت این حجاب را یک برداشت شخصی و فردی می‌دانند. آنان حجاب را عاملی برای فرودستی و عقب‌ماندگی نمی‌دانند.
گزارشگر روزنامه استاندارد وین می‌نویسد: این زنان باوجود داشتن حجاب اسلامی و رعایت مبانی دینی، حضوری فعال در اجتماع دارند. آنها حتی در مهمانی‌ها و پارتی‌های دوستان خود هم شرکت می‌کنند. فیلیز ترکمن، در این‌باره می‌گوید: « بستگی به نوع مهمانی و پارتی دارد». او هیچ تناقضی بین خوش‌گذرانی یا تحصیل با ایمان و اعتقاد خویش نمی‌بیند. او معتقد است که در قرآن به لزوم کسب علم اشاره شده است. فیلیز در 15 سالگی تصمیم داشته که ترک تحصیل کند و تنها پشتیبانی و تشویق پدرش باعث شده که او به تحصیل ادامه دهد. حالا 23 سال دارد و دانشجوی رشته روزنامه‌نگاری‌ست.
دودو کوچک‌گل، دانشجوی دیگر دانشگاه وین که در یک شرکت بین‌المللی به عنوان رئیس پروژه کار می‌کند در باره خود می‌گوید: من «فمینیست» هستم و تلاش می‌کنم مطابق قوانین اسلام زندگی کنم. زندگی دودو تفاوت چندانی با زندگی سایر زنان شاغل ندارد، شاید تنها تفاوت «در نوع خوراک و نوشیدنی» باشد.
او اضافه می‌کند: «بعضی‌ها، در همان اولین برخورد گمان می‌کنند که تو از هیچ چیز خبر نداری، حتی آلمانی هم بلد نیستی». اما تجربه کوچک‌گل به او نشان داده است که این پیش‌داوری‌ها، خیلی سریع رنگ می‌بازند. او معتقد است که «حجاب» تنها در نگاه اول است که به چشم می‌آید ولی پس از آشنایی یا شروع همکاری دیگر موضوعیت خود را از دست می‌دهد.
کوچک‌گل تفسیر جالبی در مورد «حجاب» دارد. او «روسری» را شبیه «سوراخ‌کاری بدن» می‌داند. «در همان نگاه اول به چشم می‌آید، چون معمولی نیست. اما خوب هیچ ربطی هم به شخصیت یا اعتماد به نفس فرد ندارد.»
زنانی که از آنان سخن گفتیم، خود را استثنا نمی‌دانند، آنان حضور زن مسلمان محجبه شاغل را یک امر عادی می‌دانند و معتقدند که امروزه این حضور کاملا طبیعی است.
این گزارش، با تفسیرها و حاشیه‌نویسی‌های مخالف و موافق زیادی روبه‌رو شده است. برخی از خوانندگان معتقد هستند که حرف‌های این زنان دانشجو تنها توجیهی برای «حجاب اجباری» است.
در مقابل گروه دیگری می‌گویند که مشکل اصلی در «جوامع مردسالار»، «قوانین زن‌ستیز» و «بنیادگرایی مذهبی» است، و «ممنوعیت حجاب» در جوامع غربی نمی‌تواند راه‌حلی برای حل این معضلات اجتماعی باشد.
«ممنوعیت حجاب» و به طور کلی داغ شدن بحث حجاب در اروپای غربی، تنها بهانه‌ای شده تا کمتر به اصل موضوع پرداخته شود.
بحث نجست بودن حجاب فقط به فرودستی مبتلایان به آن نیست\n\nبه تفکر شدیدن جنسی و منحرف آن است\n\nحجاب رفع مسئولیت انسان است زن از زیبا بودن و مرد از نجیب بودن