فریبرز رئیس دانا براین باور است که طرحهای رفاهی و حمایتی مورد نظر دولت برای آن ارائه شده که بخش کوچکی از آثار بر جای مانده از اجرای سیاستهای رشد و توسعه اقتصادی در ایران را پنهان کند.
فریبرز رئیس دانا اقتصاددان، با انتقاد شدید از پیگیری سیاستهای «ضد مستضعفانه» در دولت گفت که دولت احمدینژاد راستگراترین دولت در سه دهه گذشته است.
کارنامه اقتصادی دولت نهم بیش از گذشته در مرکز توجه و ارزیابی تحلیلگران و فعالان سیاسی قرار گرفته است.
با آنکه، حل مشکلات اقتصادی و بهبود وضعیت معیشتی طبقات محروم از شعارهای محوری محمود احمدینژاد بوده است، صاحبنظران بر این باورند که دولت در این زمینه دستاورد چشمگیری نداشته است.
خروج سرمایهها از کشور و افزایش بیکاری و نرخ تورم به شکلی بوده است که اکنون گفته میشود آنچه زمینه پیروزی احمدینژاد را در انتخابات نهم ریاست جمهوری فراهم کرد، به نقطه ضعف او در انتخابت ریاست جمهوری آینده تبدیل خواهد شد.
شعارهای چپ
فریبرز رئیس دانا که به عنوان اقتصاددان چپ در کشور شناخته میشود، با تاکید بر این که سیاستهای دولت نهم در جهت تضعیف طبقه کارگر بوده است، گفت شتاب خصوصیسازی در ایران در زمان دولت نهم آنقدر زیاد است که سبب بروز نگرانیهایی در میان مسئولان نظام هم شده است.
رئیس دانا با سطحی خواندن سیاستهای حمایتی دولت گفت بحران اقتصادی کنونی نتیجه اجرای سیاستهایی است که جز فربه شدن اصل و سود سرمایه گروههای اجتماعی خاص از یک سو و زیان اقتصادی دیگر گروههای اجتماعی از دیگر سو، نتیجهای نداشته است.
این استاد دانشگاه براین باور است که طرحهای رفاهی و حمایتی مورد نظر دولت برای آن ارائه شده که بخش کوچکی از آثار بر جای مانده از اجرای سیاستهای رشد و توسعه اقتصادی در ایران را پنهان کند.
او با تاکید بر این که بخشی از این سیاستها به تجربه و روح سرمایهداری در جهان باز میگردد، گفت با وجود شعارهای مردمی که سر داده میشود، هیچ کدام از دولتهای قبلی یارانه بنزین را حذف نکردند.
رئیس دانا دولت احمدینژاد را به ظاهر مردمی میداند در حالی که در مقایسه با دولتهای پیشین بیشترین سرعت را در روند خصوصیسازی و اقتصاد بازار آزاد داشته است.
کارگران و تجربه دولت نهم
با وجود این که محمود احمدینژاد مهمترین شعارهای داخلی خود را بر اساس گسترش عدالت تعریف کرد و از سیاستهای اقتصادی دو رییس جمهوری پیش از خود انتقاد کرد، پس از رسیدن به ریاستجمهوری محدودیتهای گستردهتری بر سر را فعالیت تشکلهای کارگری و گروههای کمدرآمد ایجاد کرد.
بازداشت فعالان کارگری در پی چند دوره اعتصاب رانندگان شرکت واحد اتوبوسرانی و همچنین دستگیری عدهای از آموزگاران که شواری صنفی خود را رهبری میکرند، از موارد سیاستهای محدود کننده دولت احمدینژاد در سالهای گذشته بوده است.
والله چی بگم! من یه فوق لیسانسم از دانشگاه شهید بهشتی، از بچه های المپیادی هم بودو دانشجوی استعداد درخشان هنوز بیکارم چون هیچ زدو بندی با جای ندارم که برم سر کار حلا می خوام برا دکترا درس بخونم ببینم میرم سرکار!