امسال در جشنواره فیلم دوبی، جایزه بهترین فیلمنامه و بهترین بازیگر زن در بخش سینمای آسیا- آٰفریقا و بهترین مستند، به سینمای ایران تعلق گرفت.

هفتمین دوره جشنواره فیلم دوبی یکشنبه شب با اهدای جوایز منتخبان به کار خود پایان داد و سینمای ایران صاحب سه جایزه از آن شد.

در جشنواره امسال رخشان بنی‌اعتماد، کارگردان ایرانی، هم ریاست هیئت داوران فیلم‌های کوتاه در بخش آسیا- آفریقا را برعهده داشت.

 فیلم «لطفا مزاحم نشوید» به کارگردانی محسن عبدالوهاب، توانست جایزه بهترین فیلمنامه در بخش فیلم‌های بلند سینمای آسیا- آفریقا را به ارزش هشت هزار دلار به دست آورد.

عبدالوهاب در کمدی سیاه سه اپیزودی «لطفا مزاحم نشوید»، تقریبا همان ساختار سینمایی فیلم «دایره» جعفر پناهی را برگزیده. یعنی فیلم را با ماجرایی آغاز می‌کند و بعد با وارد شدن یک شخصیت جدید به داستان، ماجرای اول را رها کرده و داستان شخصیت دوم را پی می‌گیرد. (یادداشت پرویز جاهد در مورد این فیلم را اینجا بخوانید.)

فیلم مستند «امین» به کارگردانی شاهین پرهامی، کارگردان ایرانی مقیم کانادا نیز توانست جایزه اول بهترین مستند را در بخش آسیا- آفریقا از آن خود کند.

هیئت داوران جشنواره همچنین جایزه هشت هزار دلاری بهترین بازیگر زن در بخش سینمای آسیا- آفریقا را به کبری حسن‌زاده اصفهانی، بازیگر فیلم «مرهم» به کارگردانی علیرضا داوودنژاد اهدا کرد.

«مرهم»، داستان دختر جوان معتادی است که قصه‌هایی اطراف او می‌گذرد و خطراتی در جامعه او را تهدید می‌کند، اما سرانجام به دلیل وجود رابطه عاطفی میان او و مادربزرگش، می‌تواند بار دیگر وارد مسیر زندگی شود و نجات یابد.

_{کبری حسن‌زاده اصفهانی}

«مرهم»

علیرضا داوودنژاد در فیلم مرهم نیز همانند چند کار دیگر خود، بازیگرانش را از میان افراد خانواده و نزدیکان خود انتخاب کرده است. کبری حسن‌زاده، برنده جایزه بهترین بازیگر زن از جشنواره فیلم دوبی، مادر بزرگ آقای داوودنژاد است و درباره نقش  خود در این فیلم می‌گوید: حس کردم طناز طباطبایی، بازیگر نقش دختر جوان واقعا نوه خودم است و من چون نوه‌های زیادی دارم و به آنها نزدیک هستم و رابطه عاطفی خوبی میان ما برقرار است، توانستم از عهده این نقش بربیایم.

علیرضا داوودنژاد در جلسه پرسش و پاسخ نمایش این فیلم، در پاسخ به سئوالی درباره سانسور  و اثر آن بر روی کار فیلم‌سازی‌اش گفت: 40 سالی است که با سانسور سر و کله می‌زنم اما دیگر مهارت پیدا کردم و یاد گرفتم چگونه تا جایی که ممکن است از لابه لای موانع عبور کنم. سخت است ولی راه را پیدا می‌کنم.

او تاکید کرد که کار ما برگرداندن سینما به متن زندگی است.

آقای داوودنژاد همچنین درباره موضوع اعتیاد به موادمخدر صنعتی که دختر جوان فیلم مرهم گرفتار آن است، گفت: این مواد چند سالی است که وارد ایران شده و متاسفانه در حال گسترش است. دریافت من این است که این خطر جدی برای جامعه ایران است و متاسفانه چاره‌جویی‌ها و برخوردهای مسئولانه و علمی با این پدیده صورت نگرفته و من هم نگران آینده هستم.

او در پاسخ به پرسش یکی از تماشگران درباره این‌که آیا در ایران به این فیلم اجازه نمایش داده می‌شود یا خیر؟ گفت: احتمال دارد اجازه نمایش بدهند. چون این فیلم با صراحت بیشتری به موضوع پرداخته و به واقعیت و زندگی خیلی نزدیک است و انعکاس روابط انسانی است و احتمالا می‌تواند گفت‌وگوی جدی‌تری درباره این موضوع ایجاد کند.

علیرضا داوودنژاد فعالیت سینمایی خود را قبل از انقلاب با فیلمنامه‌نویسی شروع کرد و فیلمنامه‌های بسیاری نوشت. او در سال 1377 با ساخت مصائب شیرین به سینمای خانوادگی توجه نشان داد؛ گونه‌ای در کارهای بعدی او ازجمله در فیلم اخیر او «مرهم» نیز مشهود است.

_{رخشان بنی‌اعتماد، رئیس هیئت داوران فیلم‌های کوتاه در بخش آسیا- آفریقا}

جشنواره بین‌المللی فیلم دوبی از 12 تا 19 دسامبر برگزار شد.«خانه زیرآب» به کارگردانی سپیده فارسی محصول مشترک ایران، مراکش و فرانسه، فیلم «ماندو» کار ابراهیم سعیدی، فیلم «شكارچی» محصول مشترک ايران و آلمان به کارگردانی رفیع پیتز (در بخش غيررقابتی سينمای آسيا-آفريقا) و «كوهستان قنديل» به کارگردانی طاها کریمی از دیگر فیلم‌هایی هستند که امسال در جشنواره فیلم دوبی به نمایش درآمدند.