در بیلان آزادی مطبوعات سال 2010، ایران برای دومین سال پیاپی، در رتبه نخست بیشترین تعداد فرار روزنامهنگاران از کشور قرار گرفته است.
بر اساس این گزارش در سال 2010، ربوده شدن خبرنگاران و روزنامهنگاران بیشتر موردی است که در جهان افزایش یافته و تعداد روزنامهنگاران ربوده شده به 51 مورد رسیده است. این در حالی است که در سال 2008 این تعداد تنها 29 مورد و در سال 2009 نیز 33 مورد گزارش شده بود. ربوده شدن خبرنگاران بیشتر در مناطق افغانستان و نیجریه روی داده است.
اما ایران به دلیل بیشترین تعداد خبرنگاران تبعیدی در سال گذشته میلادی، همانند سال 2009 مقام اول را از این لحاظ از آن خود کرده است. در این گزارش که دیروز پنجشنبه 30 دسامبر 2010 (9 دیماه 1389) منتشر شده، شمار روزنامهنگاران ایرانی که در سال 2010 مجبور شدهاند کشور خود را ترک کنند، 30 نفر اعلام شده است.
پس از انتخابات ریاست جمهوری خرداد 88 در ایران و بالاگرفتن اعتراضها در ماههای بعد از آن، فشار حکومت ایران بر رسانهها افزایش یافته است و روزنامهها و نشریات متعددی که به اصلاحطلبان نزدیک بودهاند، توقیف شدهاند.
کمیته حمایت از روزنامهنگاران (CPJ) نیز در گزارشی که در آذرماه امسال منتشر شد ایران و چین را به عنوان بزرگترین زندان برای اهالی مطبوعات و روزنامهنگاران معرفی کرده بود. در این گزارش آمده بود که تعداد 34 خبرنگار و عکاس در زندانهای ایران و چین زندانی هستند.
این گزارش 17 آذر ماه و یک روز پس از بازداشت سرمایهگذار، سردبیر و دو دبیر روزنامه شرق، منتشر شد و احتمال میرود، شمار این دستگیرشدگان در آمار کمیته حمایت از روزنامهنگاران ثبت نشده باشد.
چند روز پیش از انتشار این بیلان آزادی مطبوعات در سال 2010، سازمان گزارشگران بدون مرز گزارشی منتشر کرده بود و در آن موارد نقض آزادی مطبوعات در ایران از جمله دستگیریهای روزنامهنگاران منتفد دولت، توقیف نشریات منتقل را برشمرده بود.
دستگیری علی خدابخش، سرمایهگذار، احمد غلامی، سردبیر و فرزانه روستایی و کیوان مهرگان از دبیران روزنامه شرق، دستگیری امیرهادی انواری، روزنامهنگار اقتصادی روزنامه توقیف شده اعتماد و ماشالله شمسالواعظین، سردبیر نخستین روزنامههای اصلاح طلب و سخنگوی انجمن صنفی روزنامهنگاران در ایران از جمله مواردی بود که در این گزارش به آن اشاره شده بود.
همچنین در این گزارش از دستگیری ژیلا بنییعقوب، رونامهنگار و فعال حقوق زنان، بهمن احمدی عمویی، خبرنگار اقتصادی روزنامههای اصلاحطلب، نازنین خسروانی، روزنامهنگار و همکار روزنامههای اصلاح طلبی چون سرمایه و کارگزاران و بهار و هنگامه شهیدی، روزنامهنگار و وبلاگنویس به عنوان مواردی از نقض آزادی مطبوعات در ایران در سال 2010 میلادی یاد شده بود.