چپ با تندروی های بچه گانه همیشه در خدمت راست افراطی است . اگر اجازه دهند مبارک به آلمان بیاید برای معالجه و آهسته آهسته برای پناهندگی ، چه کسی بهره میبرد ؟ مردم  مصر .  این یک طرح میانه روانه است . عینا مثل شاه که از ایران خارج شد و بر نگشت . امریکا  دارد آهسته آهسته زیر آب مبارک را میزند تا کنترل اوضا ع از دست نرود و یکدفعه یک اقلیت سازمان یافته مثل اخوان المسلمین یا حماس یا رادیکالهای الجزایر قدرت را نربایند .
چپ های  ایرانی ( مثلا در خودنویس و اخبار روز ) شروع کرده اند که امریکا میخواهد مبارک را نگه دارد . یا میگویند ج ا و اسرائیل به مخالفین مبارک KFC میدهند ! یعنی دقیقا علیه واقعیت موجود .
اوباما صریحا بارها تاکید کرده که مصر به دوران قبل باز نمیگردد .  ج ا با گفتن اینکه این انقلاب اسلامی است به مبارک کمک کرده و اسرائیل ، نه به مخالفین . اسرائیل نمیخواهد مبارک برود چون میترسد ج ا در آنجا یک نور غزه درست کند . نتانیاهو صریحا و بارها این مطلب را گفته . حتا شیمون پرز از حزب کارگر همین جور فکر میکند . اخوان المسلمین و دیگر مصریها مرتب تکرار میکنند آنها اکثریت نیستند ، قصد اسلامی کردن مصر مثل ایران را ندارند ، از ایران کمک و دستور نمیگیرند .
تقریبا همه متفق القول هستند که چیزی شبیه ترکیه مورد نظر امریکا و مخالفین در مصر است . اما ج ا و اسرائیل میگویند نه .
حقیقت چیست ؟
-اگر تنش ادامه یابد و مخالفین و امریکا نتوانند یک انتقال حساب شده و آرام را پشت سر بگذارند و مبارک راهی برای برون رفتن از قدرت و کشور نداشته باشد ، میماند و سرکوب میکند . در کوتاه مدت به نفع اسرائیل و مبارک است . اما در دراز مدت دست تند روها از القاعده تا ج ا باز میشود . کشور مصر و دیگر کشورهای مسلمان  ان را از چشم امریکا میبینند و در دراز مدت مثل انقلاب ایران منطقه و امریکا و جهان ضرر ان را به اندازه مردم مصر خواهند دید .
-اگر انتقال آرام انجام شود ولو اینکه رژیم مصر کاملا متلاشی نشود و یک حکومت معتدل تر و میانه روتر از مبا رک بیاید ، خطر افراط گرایی از بین میرود ولی مردم مصر به تمام آنچه میخواهند ( دموکراسی و آزادی ) در کوتاه مدت  نخواهند رسید
-اگر انتقال سریع انجام و مدیریت آنرا عناصر میانه رو مسلمان مثل البرادعی با حمایت کامل امریکا در دست داشته باشند و با تند روی احتمالی اخوان المسلمین بعد از سقوط مبارک مقابله شود رژیمی مثل ترکیه مستقر میشود ولی احتمال نوسانات و درگیریها و تندرویها وجود خواهد داشت. مضافا به اینکه اسرائیل یک ترکیه دیگر در منطقه نمیخواهد .
جراحی غده سرطانی مثل مبارک ، ال سعود ،  دیگر شیوخ عرب در منطقه یک جراحی خطر ناک و پر درد سر و پر دردی خواهد بود . اما این جراحی لازم است .
تنها پس از این جراحی است که نوبت دیکتاتوری های نفتی و بقایا ی رژیم های دیکتاتور خشن ایدیولوژیک مثل کوبا ، بلاروس ، قرقیز ، سوریه ، الجزایر ، ایران خواهد رسید .
قرن ۲۱ قرن ظهور و رشد دموکراسی ها است . دیر و زود دارد ولی سوخت و سوز ندارد .