هیئت داوران هفتمین دوره جایزه کتابخانه صدیقه دولتآبادی، بهترین و بدترین کتابها را در حوزه زنان اعلام کرد.
تندیس بهترین کتاب این دوره به کتاب «زنانی که زیر مقنعه کلاهداری نمودهاند»، نوشته منصوره اتحادیه اهدا شد. این کتاب شرح زندگی ملکتاج خانم نجمالسلطنه، مادر دکتر محمد مصدق است.
علاوه بر این، هیئت داوران این دوره برای نخستین بار، بدترین کتاب حوزه مطالعات زنان را نیز معرفی کردند. «زن ذلیل» نوشته بیوک محمدی برگزیده این بخش بود.
کتاب «زن ذلیل» درباره سلطهجویی زنان وسلطهپذیری مردان است و مولف در این کتاب با نگاهی زیرکانه سلطهجویی زنان را به هر دلیلی توبیخ کرده است.
به گفته شهلا اعزازی جامعهشناس و یکی از اعضای هیئت موسس جایزه کتابخانه صدیقه دولتآبادی، «اگر قرارباشد جایزهای برای بدترین آثار در حوزه مطالعات زنان در نظرگرفته شود، به فهرست بلند بالایی برخواهیم خورد.»
خانم اعزازی گفت متاسف است که مولف بسیاری از این آثار که حتی اصول اولیه نگارش و تحقیق را هم رعایت نکردهاند، افرادی از جامعه دانشگاهی هستند.
این مراسم چند سالی است که با توجه به محدودیتهای موجود برای ادامه فعالیتهای زنان به صورت خصوصی و همزمان با روزجهانی زن درکتابخانه صدیقه دولتآبادی برگزارمیشود.
صدیقه دولت آبادی (۱۳۴۰- ۱۲۸۵) روزنامهنگار و از فعالان جنبش مشروطه و جنبش زنان ایران است.
او از موسسان انجمن مشروطهخواهان انجمن مخدرات وطن و همچنین نشریه زبان زنان درباره حقوق زنان بود. او اولین زن ایرانی بود که در گنگره بینالمللی زنان در سال ۱۳۰۱ درآلمان شرکت و سخنرانی کرد.
دراین دوره، داوران پس از بررسیهای اولیه ۳۰ عنوان کتاب را در حوزه مطالعات زنان بررسی کردند که از اسفندماه سال ۸۷ تا ۸۸ منتشر شدهاند و درنهایت از ۹عنوان کتاب تقدیر شد و تندیس جایزه نیز به منصوره اتحادیه رسید.
شهلا اعزازی، نیره توکلی، فرخ قرهداغی، نسترن موسوی و فیروزه مهاجر داوری این دوره از جایزه را به عهده داشتند.
جایزهای برای دغدغههای زنانه
این جایزه از آغاز تاسیس کتابخانه صدیقه دولتآبادی به شکل نهادی مستقل فعالیت خود را آغاز کرده است و از سه سال پیش، به دلیل انحلال انجمن فرهنگی زنان، زیر نظر انتشارات مطالعات زنان و روشنگران به کار خود ادامه داده است.
این جایزه هر سال به بهترین اثر در حوزه مطالعات زنان تعلق میگیرد.
کتابخانه صدیقه دولتآبادی از آغاز با هدف عرضه آثار زنان و حوزههای مرتبط با آن تاسیس شد و هدف از تعیین جایزهای در این حوزه تشویق و کمک به افزایش کمی و کیفی آثار مکتوب در حوزه مطالعات زنان است که همچنان ازدغدغههای اصلی کتابخانه است.
همچنین از سال ۱۳۸۶ نیز جایزهای در حوزه ادبیات داستانی همزمان با چهارمین دوره جایزه کتابخانه صدیقه دولتآبادی راهاندازی شد و ازسال گذشته این جایزه به صورت دوسالانه برگزار میشود.
سال گذشته، در بخش ادبیات داستانی، به دلیل این که اثر درخورتوجهای دراین حوزه خلق نشده بود، جایزهای اهدا نشد.
به گفته شهلا لاهیجی، درتمام این هفت سال، این جایزه و کتابخانه با وجود تمام مشکلات به حیات خود ادامه داده است.
قراراست به زودی این کتابخانه با دریافت مجوزاز نهاد کتابخانههای عمومی کشور به صورت رسمی فعالیت خود را درمجموعه کتابخانههای خصوصی دنبال کند.
در دورههای گذشته، کتابهای «از جنبش تا نظریه اجتماعی: دوقرن فمینیسم» نوشته حمیرا مشیرزاده، «داد بیداد: نخستین زندان زنان سیاسی۱۳۵۷-۱۳۵۰» نوشته ویدا حاجبی تبریزی، «جنبش حقوق زنان درایران، طغیان، افول و...» نوشته الیز ساناساریان با ترجمه نوشین احمدی خراسانی، «زنان پیشگام ایران» نوشته خدیجه افضل وزیری و مهرانگیز ملاح، «زن ایرانی در نشریات مشروطه» نوشته غلامرضا وطندوست، مریم شیپری وآفرین توکلی تندیس جایزه صدیقه دولتآبادی را ازآن خود کردهاند.