وزیر بهداشت گفته است «از آنجا که مردان و زنان خواهان تفکیک جنسیتی بیمارستانها هستند چند بیمارستان اختصاصی زنان احداث خواهد شد».
به گزارش واحد خبر صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، مرضیه وحید دستجردی، وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با اعلام این خبر افزوده که « ۲۵۰ بیمارستان در کشور در حال ساخت است و ۲۱۰ بیمارستان نیز از طرف وزارت مسکن و شهرسازی ساخته میشود».
پیشتر در آبانماه امسال، رئیس دانشگاه علوم پزشكی مشهد از ساخت بیمارستان ویژه زنان در آینده نزدیک خبر داده بود.
مسعود ملکی که در همایش «انطباق امور پزشكی با موازین شرع مقدس اسلام» در مشهد سخن میگفت با اشاره به «انطباق امور پزشكی با موازین شرعی» گفت که در این زمینه اقدامات خوبی در سراسر كشور صورت گرفته است.
او طرح انطباق را «نگاه مومنانه و توحیدی به آنچه در محیطهای پزشكی ما میگذرد و ضرورتی كه اولین بُعد آن اجرای اوامر خداوند است» تعریف کرد.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی مشهد گفته بود که در طراحی ساخت بیمارستانهای جدید، تلاش میشود تا فضاهای درمانی جدا برای زنان و مردان در نظر گرفته شود.
افزایش و تشدید تفکیک جنسیتی بخشی از سیاستهای فرهنگی دولت آقای احمدینژاد است که عرصههای مختلف مانند دانشگاهها، بیمارستانها یا سایر مراکز دولتی را در برمیگیرد.
از سالها پیش طرح تفکیک جنسیتی در برخی زمینهها مانند تفکیک زن و مرد در کاربرد وسایل نقلیه نظیر اتوبوس یا واگنهای مترو یا صفهای مجزای زن و مرد در ارائه کالاها و خدمات اجرا شد اما به عنوان یک اصل کلی به خصوص در ادارهها، دانشگاهها و مراکز بهداشتی به مرحله عمل درنیامد.
به گزارش روزنامه «تهران امروز» در بهار ۱۳۸۹ خانم وحید دستجردی، اساس این طرح در بیمارستانها را «ارائه خدمات خوب و مناسب» به منظور «جلب رضایت مردم» و نیز «کیفیت بهتر این خدمات» دانسته بود.
او در آغاز ماموریت خود در وزارت بهداشت دولت دهم به خبرگزاری ایلنا گفته بود که «اگر زنی به پزشک مراجعه کند، حتماً باید در اتاق بسته بماند» و افزوده بود «مهم است که پزشک مرد به همراه یک پرستار، بیمار زن را معاینه کند.»
خانم دستجردی خواست که این طرح را «تفکیک جنسیتی» نام نگذارند، و ادامه داده بود که «باید کاری کرد که زنان در محیطهای درمانی احساس آرامش کرده و حالت خصوصی بودن برایشان محفوظ بماند.»
سابقه طرح تفکیک جنسیتی بیمارستانها
بیشتر از ۱۰ سال پیش زمانی که خانم دستجردی در مجلس پنجم نماینده بود طرحی را به مجلس پیشنهاد کرد که بیمارستانها را به نوعی به تفکیک جنسیتی محدود میکرد.
براساس این طرح که در مجلس تصویب شد قرار نبود همه بیمارستانها زنانه و مردانه شوند بلکه بنا شد که ارائه خدمات پزشکی در بیمارستانها به بیماران زن توسط کادر زن و به بیماران مرد توسط کادر مرد صورت گیرد.
اما تا سال ۱۳۸۵ طرح بیمارستان زنان اجرا نشد و برای اولین بار در این سال، هیئت دولت ایجاد بیمارستان زنانه را تصویب کرد.
به این ترتیب بیمارستان مهدیه به عنوان اولین بیمارستان تخصصی و فوقتخصصی ویژه زنان فعالیت مجدد خود را از سال ۱۳۸۶ از سر گرفت.
کامران باقری لنکرانی، وزیر بهداشت وقت به هنگام افتتاح بیمارستان گفت که این امر به منظور «حفظ شخصیت و کرامت بیماران» صورت میگیرد و به مرور در بیمارستانهای کشور اجرا خواهد شد.
پس از آن تفکیک جنسیتی خدماترسانی به بیماران مرد و زن در برخی بیمارستانهای شهرهای بزرگ اجرا شد اما تنها در پاییز سال ۸۸ بود که دومین بیمارستان زنانه افتتاح شد؛ بیمارستان میرزاکوچکخان که به بیمارستان زنان تغییرنام داد.
عدم امکان عملی ایجاد بیمارستانهای ویژه زنان
طرح ایجاد بیمارستانهای ویژه زنان که اینک وزیر بهداشت به عنوان یک مقام دولتی برای چندمین بار خبر از تشکیل بیشتر آن میدهد از ابتدای انقلاب تاکنون چندین بار مورد بررسی قرار گرفته اما با چالشی جدی روبهرو بوده است.
یکی از مشکلات اصلی در این زمینه -بنا بر آمار- کمبود پزشک متخصص زن و کمبود نیروی انسانی در رشتههای مختلف پزشکی و پیراپزشکی است. در تازهترین آماری که خود وزارت بهداشت منتشر کرده است ۴۹ درصد پزشكان عمومی، ۴۰ درصد پزشكان متخصص و ۳۰ درصد پزشكان فوق تخصص در ایران زن هستند.
در مردادماه ۸۸، ایرج خسرونیا، رئیس جامعه پزشکان مختصص داخلی ایران گفته بود که کمبود پزشک زن در شهرستانها باعث عدم امکان اجرای چنین طرحی شده است.
همچنین حسینعلی شهریاری، نایب رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس نیز گفته است که باید متخصص مرد و زن کافی در تمام رشتههای پزشکی وجود داشته باشد و فضای بیمارستانها به گونهای باشد که سلامت زنان بیمار به خاطر نبود پزشک زن به خطر نیفتد.
طرح ایجاد بیمارستان تفکیک شده از نظر جنسی، طرح چندان نویی نیست، اما عدم اجرایی شدن آن در دولتهای گوناگون ظاهرا دلایلی داشته که یا دولت دهم آنها را نادیده گرفته است یا توانسته چنین مشکلاتی را از سر راه بردارد.