ایرج افشار، پژوهشگر و ایران‌شناس عصر امروز ۱۸ اسفندماه در سن ۸۵ سالگی درگذشت.
آقای افشار از روز ۱۲ اسفندماه در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان جم تهران بستری شد، اما عصر امروز درگذشت.
او ۱۶ مهر سال ۱۳۰۴ در تهران متولد شد و تحصیل در دوره ابتدایی را در مدرسه زرتشتیان و شاپور تجریش گذراند و دوره دبیرستان را هم در مدرسه فیروز بهرام گذراند و در سال ۱۳۲۸ با ارائه رساله «اقلیت‌ها در ایران» از دانشکده حقوق دانشگاه تهران، در رشته حقوق قضایی فارغ‌التحصیل شد.
ایرج افشار در سال ۱۳۳۱ مجله «فرهنگ ایران زمین» را بنیان گذاشت و تا سال ۱۳۳۵ سردبیر مجله مشهور «سخن» بود و در سال ۱۳۴۱، مدیر کتابخانه ملی ایران شد.
او از سال ۱۳۴۸ تا سال ۱۳۵۷، در رشته تاریخ در دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران تدریس کرد.
آقای افشار در سال ۱۳۷۴، فهرست‌نگاری نسخه‌های خطی فارسی در «کتابخانه ملی اتریش» در وین را انجام داد.
او طی سال‌ها از جمله در انجمن ایران‌شناسی (به ریاست ابراهیم پورداود و دبیری دکتر محمد معین)، انجمن ایرانی فلسفه و علوم انسانی وابسته به کمیسیون ملی یونسکو، شورای کتابخانه وزارت امور خارجه، شورای کتابخانه‌های عمومی تهران، کمیته جایزه کتاب سال، انجمن کتابداران ایران، هیئت اجرایی «انجمن تاریخ» وابسته به فرهنگستان «زبان و ادب»، هیئت امنای کتابخانه‌ی اهدایی مجتبی مینوی به «بنیاد شاهنامه» و هیئت امنای چاپ آثار سیدمحمدعلی جمال‌زاده سپرده به دانشگاه تهران عضویت داشت.
از این تاریخ‌پژوه و ایران‌شناس حدود ۳۰۰ اثر در حوزه تالیف، تصحیح، پژوهش و ترجمه به جا مانده که از آن جمله می‌توان به «اسکندرنامه»، «انجونامه»، «پرونده‌ی صالح»، «گاه‌شماری در ایران قدیم»، «ریاض‌الفردوس» و «جستارها درباره نسخه‌ی خطی»، «فرهنگ ایران زمین در ۳۰ جلد»، «نامه‌های تهران» و «گلگشت در وطن سفر نامچه» اشاره کرد.
