شماری از دانشجویان و طلاب ایرانی و غیر ایرانی حوزههای علمیه ایران با تجمع در مقابل سفارت بحرین در تهران به رفتار دولت بحرین با مخالفان حکومت این کشور، اعتراض کردند.
در اقدامی دیگر و به دنبال افزایش تنش میان جمهوری اسلامی و بحرین و فراخواندن سفیر بحرین از ایران از سوی دولت این کشور، دولت ایران نیز مهدی آقا جعفری، سفیر خود در منامه را به تهران فراخواند.
دولت بحرین روز گذشته (۲۵اسفند) در اعتراض به دخالت «بیشرمانه» جمهوری اسلامی در امور داخلی بحرین، سفیر این کشور در تهران را فراخوانده بود.
به گزارش خبرگزاری فارس، در پی ناآرامیهای سیاسی در بحرین و سرکوب ناراضیان از سوی دولت این کشور، حدود ۶۰۰ نفر از طلاب و دانشجویان ایرانی و غیرایرانی حوزههای علمیه ایران، صبح امروز (پنجشنبه ۲۶ اسفند) در مقابل سفارت این کشور در تهران تجمع کرده و با به آتش کشیدن پرچم آمریکا و سر دادن شعارهای «مرگ بر آمریکا»، «مرگ بر اسرائیل»، «مرگ بر انگلیس» و «مرگ بر آلسعود و آل خلیفه»، دخالت نظامی ارتش عربستان و آمریکا در امور داخلی بحرین را محکوم کردند.
بر اساس این گزارش تجمعکنندگان، پس از آن برای نشان دادن اعتراض خود به دخالت نظامی عربستان سعودی در امور بحرین به سمت سفارتخانه این کشور حرکت کردهاند.
در پی ناآرامیهای سیاسی در بحرین و ورود نیروهای نظامی عربستان سعودی به این کشور، تنش میان جمهوری اسلامی و بحرین نیز بالا گرفت. دیروز نیز وزارت امورخارجه ایران، در واکنش به اقدام عربستان سعودی، سفرای عربستان سعودی و سوئیس و کاردار بحرین در تهران را احضار کرد و در مورد دخالت نیروهای خارجی در امور بحرین، به آنها هشدار داد.
در همین حال در همین روز و همزمان با برقراری حکومت نظامی در بحرین و سرکوب تظاهرکنندگان مخالف دولت در میدان مروارید منامه، مجلس ایران، جلسه غیرعلنی تشکیل داده و نمایندگان آنچه را که «نسل کشی» در بحرین خواندند، به شدت محکوم کردند.
در هفتههای گذشته، مقامات جمهوری اسلامی، بارها خواهان توجه حکومت بحرین به خواستهای مسالمتآمیز مردم این کشور شدند اما با ورود نیروهای نظامی عربستان سعودی و امارات به بحرین، اعتراضهای ایران جنبه رسمیتر و شدیدتری به خود گرفت و منجر به قطع موقت روابط سیاسی دو کشور شد.
تظاهرات مسالمت آمیز مخالفان دولت در بحرین در روزهای گذشته به خشونت کشیده شد و این کشور شاهد درگیری میان نیروهای امنیتی و شیعیان معترضی بود که خواهان اصلاحات دمکراتیک و رفع تبعیض مذهبی علیه شیعیان در این کشور هستند.
بیشتر جمعیت بحرین را مسلمانان شیعه تشکیل میدهند که بخش مهمی از آنها ایرانی تبارانی اند که با وجود چند نسل اقامت در این کشور، با زبان و فرهنگ ایرانی آشنایی دارند. اما در حال حاضر، یک اقلیت سنی، حکومت بحرین را در دست دارد.
اعضای خاندان حمد بن عیسی آل خلیفه، پادشاه بحرین، پیرو تسنن هستند و شیعیان مخالف، حکومت این کشور را به تبعیض اقتصادی و سیاسی علیه شیعیان متهم میکنند.
از سوی دیگر به اعتقاد تحلیلگران سیاسی، جمهوری اسلامی ایران در تلاش است تا نفوذ خود را درمیان اکثریت شیعهنشین بحرین توسعه بخشیده و در تحولات سیاسی این کشور نقش مهمی داشته باشد.
a world out of control
با تصویب قطعنامه شورای امنیت علیه “سگ مریض افریقا”، کار معمر برای بازپس گیری مناطق از دست رفته اش به مشگل برخورد.
در واقع میتوان گفت که بین معمر و معترضان مقداری balance of power بوجود خواهد آمد اما کافی نخواهد بود و غرب باید دنبال راههای اثرگذارتری باشد.
(داخل پرانتز: تصویب این قطعنامه “عجیب” و باز گذاشت اقدامات نظامی بعدی “زمینی” علیه لیبی یادآوری به ایران و مقامات اش است که با آغاز درگیری، آسمان ایران اولین سنگری است که سقوط می کند.)
در مسئله بحرین هم شاهد جهنمی شدن بیشتری هستیم. پادشاه بحرین همدست با سعودی یکطرف، شیعه بحرینی همدست با ایران طرف دیگر، غرب فعلا تماشاچی.
اینکه بحرین کارگردانی نمایش اختلاف شیعه/سنی را بعهده گرفت، باید نگاهی به پشت صحنه این نمایش انداخت:
در بحرین شعیان در اکثریت و سنی ها در اقلیت، حکومت را در دست دارند، در سعودی برعکس.
بی جهت نیست سعودی نیرو وارد بحرین کرد که اگر بحرین سقوط میکرد، مشگل سعودی چند برابر میشد.
از یکطرف غرب مایل نیست موقعیت نیرو های امریکائی مستقر در بحرین به خطر افتد. از طرفی سعودی در مقایسه با لیبی، مصر، تونس و ... از پیچیدگی فوق العاده ای برخوردار است و غرب فعلا به سعودی نیاز دارد.
حتی در جریان 9/11، امریکا خیلی خویشتداری کرد تا به سعودی حمله نظامی نکند.
ایران تا آنجا که برایش مقدور است مایل است در نمایش بحرینی (شیعه/سنی) رل اول را بازی نکند، شاید از همین زاویه بود که سفر ملک اردنی مطرح بود که با بی عرضگی وزیر بی کفایت خارجه به ثمر نرسید، و اصولگران ذوب ولی فتنه بخوبی نشان دادند که وزیر خارجه “عمله ای” بیش نیست.
ناگفته نماند بعد از تحولات چند کشور عربی، آیا صف آرائی نیروهای جدید در شورای همکاری خلیج فارس، شیوخ اماراتی را با مشگلاتی مواجع خواهند کرد، آنجاکه حمایت اعراب برای پس گرفتن “جزیره هایش” مطرح شود؟
roo ke nist sange paye ghazvinan