پژوهشگران در آمریکا یافتند افراد شاد آب‌نبات بیشتری می‌خورند در حالی که افراد امیدوار به آینده، میوه بیشتری می‌خورند.

یافته‌های این مطالعه جدید که قرار است در مجله «تحقیقات مصرف‌کننده» منتشر شود با بیان این که خوردن افراد امیدوار سالم‌تر از افراد شاد است، اندیشیدن به آینده در افراد امیدوار را علت سالم‌‌تر خوردن آن‌ها ارزیابی می‌کند.

کارن پیج ونتریچ از دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا و کیلی ال.هاوس از دانشگاه تکزاس که مدیریت این پژوهش را برعهده داشته‌اند براین باورند که وجود هیجان مثبتی که به آینده نظر دارد مانند امیدواری باعث خوردن سالم‌تر در افراد می‌شود تا هیجان مثبتی که به زمان حال مربوط می‌شود مانند شادی.

آن‌ها می‌گویند اغلب مردم می‌دانند که غالبا قربانی خوردن براثر هیجان می‌شوند یعنی در شرایطی که دچار هیجان خاص هستند چیزهایی می‌خورند که برای‌‌شان خوب نیست.

پژوهشگران این پرسش را بررسی کردند که چگونه می‌شود انسان‌ها به هنگام احساس شادی، میان‌غذاهای سالم یا ناسالم می‌خورند.

تحقیقات چندی در گذشته، رابطه بین نوع خلق و انتخاب مواد غذایی یا کالاهای خاص توسط افراد را بررسی کرده‌اند.

مثلا نتایج یک پژوهش در سال ۲۰۰۸ نشان داد که افراد خوشحال احتمالا در مقایسه با غمگین‌ها به انتخاب اولین غذا یا کالای دردسترس می‌پردازند.

مطالعه دیگر در سال ۲۰۰۷ حاکی از آن بود که افراد با خلق منفی احتمالا بیشتر غذاهای ناسالم آرام کننده مصرف می‌کنند تا زمانی که دارای خلق شاد هستند به خصوص زمانی که اطلاعات تغذیه‌ای آن‌ها اندک است.

از آن‌جا که تحقیقات پیشین نشان داده بودند که چگونه احساس غمگینی منجر به بدخوری می‌شود پژوهشگران مطالعه حاضر روی رابطه پیچیده بین هیجان‌های مثبت و مصرف غذا متمرکز شدند.

آن‌ها تلاش کردند اهمیت چارچوب زمانی بروز هیجان مثبت را نشان دهند و یافتند که هیجانات مثبتی که روی آینده متمرکز است مصرف غذای ناسالم را در حال حاضر کاهش می‌دهد. به عبارت دیگر افرادی که به آینده امیدوارند سالم‌تر غذا می‌خورند.

چهار آزمایش در باره رابطه احساس مثبت و خوردن

پژوهشگران به منظور فهم علت انتخاب آب‌نبات در برابر میوه از سوی فردی که احساس مثبت دارد بین احساسات مثبتی که به مسائل گذشته یا حال مربوط است و احساس مثبتی که نظر به آینده دارد تمایز قائل شدند و این تفاوت را بررسی کردند.

معمولا احساس غرور و افتخار به گذشته، احساس شادی به زمان حال و احساس امید به زمان آینده استناد داده می‌شود.

در مطالعه نخست در بررسی رابطه ساده بین نوع خلق و مصرف میان‌غذای ناسالم یافته شد که شرکت‌کنندگان امیدوار کمتر از افراد خوشحال شکلات خوردند .

پژوهشگران در مطالعه دوم یافتند مصرف‌کنندگانی که بیشتر روی گذشته تکیه کردند میان‌غذاهای ناسالم برگزیدند حتی وقتی احساس امید داشتند.

در مطالعه سوم پژوهشگران چارچوب زمانی هیجان مثبت را تغییر دادند به گونه‌ای که شرکت‌کنندگان در باره گذشته احساس امید کنند و در باره آینده احساس افتخار و غرور داشته باشند. یافته این بخش از مطالعه این بود که اگر فرد احساس غرور را پیش بینی می‌کند  در مقایسه با کسی که در حال تجربه غرور درحال حاضر است میان غذاهای ناسالم کمتری را ترجیح می‌دهد.

در نهایت نویسندگان هیجانات مثبت (امیدواری، پیش‌بینی غرور) که روی آینده متمرکز بودند با هیجان‌های منفی (مانند ترس یا پیش‌بینی شرم) که روی آینده متمرکز بودند را با یکدیگر مقایسه کردند.

یافته مطالعه اخیر هم آن بود که ترکیب مثبت بودن و تمرکز روی آینده کنترل- خود را در فرد افزایش می‌دهد و به این ترتیب باعث می‌شود فرد غذای ناسالم کمتری بخورد.

کنترل-خود توانایی کنترل هیجانات، رفتار و خواسته‌ها به منظور دستیابی به پاداش‌هایی در آینده است.

پژوهشگران از چهار آزمایش انجام شده نتیجه می‌گیرند که افراد به هنگام داشتن احساس خوب خواه شادی، غرور یا امید بهتر است در فکرکردن و تاکید روی چیزهای خوب گذشته زیاده‌روی نکنند.

در عوض به آن‌ها توصیه می‌کنند با حفظ احساس خوب در خود، روی آینده متمرکز شوند و به خصوص به وقایع خوبی بیندیشند که حدس می‌زنند در آینده رخ خواهد داد. این امر باعث می‌شود حداقل غذای ناسالم کمتری بخورند.