بسیار میشویم و میخوانیم در این وب سایت ها که :
۱) چرا همه گول خوردند در ۵۷ و هیچکس نفهمید که آخوندها اگر قدرت را بگیرند از شاه دیکتاتورتر خواهند شد ، دموکراسی نخواهد آمد ، و چه و چه میشود ؟
۲)چرا شاه کمونیستها را سرکوب کرد وملیون و لیبرال ها را اما  مذهبی ها را آزاد گذشت ؟ مگر نمیدانست که خطر اصلی مذهبی ها بودند ؟
۳)چطور وقتی پس از انقلاب جریان دموکراسی خواهی و آزادی خواهی و پیشرفت و ترقی منحرف شدو کسی جلوی ان نه ایستاد ؟
جواب به سوالات فوق آسان است اگر با امروز مشابه سازی کنیم .
۱)امروز مارکسیستها ( چه نقا بدار ، چه بی نقاب ) مثل مذهبی ها در ۵۷ هستند چون :
الف ) همه گروه ها سرکوب  شده و میشوند، همه افراد کوبیده شده و انتقاد میشوند ، به زندانهای طولانی می افتند ، الا مارکسیست ها . هیچ کس امروز به کاسترو انتقاد نمیکند ، احدی به چپ ها انتقاد نمیکند. حتا رژیمهای مورد علاقه چپ یعنی قذافی ، اسد هم سمپات دارند در این رسانه ها.
ب ) ج ا که هم به لیبرالها و ملیون زندانهای سنگین میدهد ( عماد به آور ۸ سال به جرم عضویت در نهضت آزادی، زید آبادی ۹ سال برای هیچ و پوچ ، توکلی ۸ سال برای یک سخنرانی انتقادی  ) ، هم مجاهدین را اعدام میکند ( برای یک  ای میل )، هم هوادارن پادشاهی را اعدام میکند ( برای شرکت در تظاهرات )، اما  به دولت آبادی ، عمویی ، رییس دانا ، شهبازی ، .... اصلا کاری ندارد ، دولت آبادی ، آشوری ، نیک آهنگ ، ....با هواپیما از مهر اباد میان بیرون رسانه میزنند به لیبرال ها و ملیون و مشروطه خواهان حمله میکنند . 
۲) ج ا به آنها نیاز دارد برای حمایت در مقابل امریکا ، لیبرال ها ، ملیون ، مشروطه خواهان و حتا مجاهدین . بنابرین همه را سرکوب میکند ولی به اینها امتیاز ویژه میدهد .
۳)در حالیکه همه مذهبیون  ، لیبرال ها ، ملیون ، مصدق ، رضا پهلوی ، مجاهدین و سلطنت طلبان را میکوبند ، طوری که مهدوی کنی هم اقرار میکند که دین و اصو ل گرایان زمینه ای حتا میان مذهبی ها ندارند ! لیبرال ها هم در داخل رژیم هم در اپوزیسیون تحت تاثیر مارکسیست ها به شدت کوبیده میشوند ، مصدق زیر دست و پای مارکسیست های نقابدار در همه رسانه ها دارد له و لورده میشود ، حمله به رضا پهلوی و شاه و رضا شاه تقریبا در دو سوم رسانه ها با شدت ادامه دارد ، مجاهدین بدون هیچ استثنایی از همه جا کوبیده میشوند ،

خطر اصلی چیست ؟
مثل ۵۷ خطر اصلی از آنجاست که ممنوع الا نتقاد است . سوبسید دارد . تشکیلات دارد ، از کمک یک کشور قدرتمند خارجی ( روسیه ) که هم مرز ایران است و تمام هدفش اشغال ایران است ، برخوردار ، از رسانه ها ، نشریات ، نفوذی ها ، تبلیغات بسیار برخوردار است ، ضد مذهب است ، از کمک های غرب و امریکا هم برخوردار است ( با ماسک سوسیال دموکراسی و حقوق بشر قلابی )، رژیم هم با ان کاری ندارد ، عواملش به آسانی در داخل و خارج فعالند با نقابهای مختلف .
خطر از جانب مارکسیست هاست . اگر اینها در بلبشو قدرت را با ۵ تا ۱۰ درصد هم بگیرند با حمایت روسیه و گول زدن مردم ( مثل لنین ، مثل تره کی - داوود ، مثل قرقیزستان ، ....) و اطمینان الکی دادن به امریکا که اگر ما بیایم مثل لولا برزیلی با شما خوب خواهیم بود و مثل اروپائیان سوسیال دموکراسی بر پا خواهیم کرد ، ..... درست مثل ایت الله خمینی که وعده های دیگری داد اما بعدا همه را فراموش کرد و به اسلام ارتدکس رادیکال بازگشت ، اینها هم به مارکسیسم لنینیسم که در گلبولهای خونشان ریشه دارد باز خواهند گشت و یک حکومت دیکتاتوری روسی بسیار وحشتناکتر ا ز قذافی و صدام در ایران حکم خواهند کرد .
بدیهی است که کسانی که امروز از میان ملی ها ، سکولار ها ، مستقلین ، مشروطه خواهان فکر میکنند که میتوانند با چپ اتحاد کنند و بعد کشور را به سمت دلخواه خودشان پیش ببرند دقیقا مثل لیبرال ها و مجاهدین و ملیونی که به ایت الله پیوستند ضربه خواهند خورد . چون با دیکتاتوری پرستان ( مذهبی یا مارکسیست ) نمیشود اتحاد کرد ولو موقت !

تفاوت اینبار در این است که اگر رهایی از دست حکومت چند پاره الیگارشی مذهبی به دلیل تضاد های داخلی ان امکان پذیر باشد ، رهایی از دست دیکتاتوری های مارکسیستی تک صدایی مطلق ابدا امکان ندارد مگر با جنگهای داخلی و خونریزیهای فرا وان !
چون اینها به نام کارگر و علم میکشند ! دیکتاتوری مقدس علمی !
نگاه کنید به اسد و قذافی که چه آسان کشتار میکنند ، کم جنگ ایل و پولپوت و استالین پیش کش !
مذهب بسیار ضعیف شده و کوبیده شده تا جایی که به باورهای مردم هم رحم نمیشود . اما انتقاد به مارکسیسم و دیکتاتوری های ساخت چپ اصلا وجود نداردو حرام است  . اینها به آسانی توانسته اند با نقاب داخل همه گروه ها بشوند و مانع کوچکترین انتقادی به افراد اینها ، عقایدشان ، رژیم های مورد علاقه اینها  بشوند . آیا تعجب برانگیز نیست که وقتی اسم بنی صدر ، یزدی ، رضا پهلوی ، مصدق ، شاه ، مجاهدین، سروش، بهنود ، ...  می اید ده ها مقاله و کامنت علیه آنها نوشته میشود ، اما آشوری ، ابراهیم گلستان ، اسماعیل خوئی ، عباس میلانی ، جمشید طاهری پور ، ممبینی ،دولت آبادی ، .. ..... خیلی راحت مورد ستایش واقع میشوند و کسی جرات نمیکند از آنها سوال بپرسد !
عجیب نیست که تا اسم ترکیه و کره جنوبی می اید ، ده ها مقاله به صورت مسخره آنها را میکوبند ، اما کاسترو که پس از ۵۰ سال حکومت توتالیتر فاسد به سرمایه داری بر میگردد و یک ملیون بیکار و هزاران فاحشه بجا میگذارد و زندانیان روزنامه نگار و ... حتا یکبار هم کسی به او انتقادی نمیکند ؟
چپ هندوانه در بسته است امروز . مثل مذهب و حکومت مذهبی ایت الله خمینی در ۵۷ . از اینجا ملت ایران ضربه ای بزرگ خواهد خورد .
۳۰ سال بعد در همین رسانه ها همین افراد گریه و زاری میکنند که چطور ما چپ را با آنهمه سابقه دیکتاتوری و زمانی که در همه جا سقط شده بود دست کم گرفتیم ؟ همین سوالی که امروز در مورد مذهب میکنیم ؟
ج ا هم به چپها انتقاد نمیکند ، دست آنها را باز میگذارد ، شعار های آنها را تکرار میکند ، استراتژی رادیکال ضد غرب و ضد اسرائیل آنها را دنبال میکند ، حتا به وزارت اطلاعا ت دستور داده از آنها در خارج دلجویی ! شود و آنها را متحد کرده علیه هجمه انقلاب های یاسمنی ! درست همان اشتباهی که شاه کرد در مورد استفاده از مذهب علیه کمونیسم روسی. اینها ج ا را به مرز رویارویی با غرب پیش میبرند ، تنش های قومی و تجزیه طلبانه را دامن میزنند ، وقتی جنگ شد ، به نیروهای  امریکا هم حمله میکنند و ایران را قطعه قطعه کرده ضمیمه روسیه میکنند . با شاه هم همین کار را کردند ، با مصدق هم همینطور . اشغال آذربایجان! کودتای ۲۸ مرداد ! انقلاب ۵۷ ! با بنی صدر و بازرگان و موسوی و کروبی هم همین کار را کردند . با خاتمی هم همین کار را کردند .
آنها که به دولتمردان امریکا دسترسی دارند باید ماهیت این نقابداران و طرح های مخفی آنها و شگردهای موقتی آنها را به امریکا گوشزد کنند . فردا خیلی دیر است .
افرادی چون گنجی به جای رودر رو شدن با بنی صدر و روشنفکران دینی( به صلاحدید و تشویق اینها ، یا به قصد پخش سخنان او در وب سایت هاشان )، بهتر است ماهیت دیکتاتوری مارکسیستی ، اندیشه مارکسیسم لنینیسم ، باندهای فراماسونری روسی را هدف قرار دهند .
اینها فضا رادیکال میکنند . جنبش شکست میدهند ، رژیم را به انحراف میبرند تا سر انجام آنرا ساقط کنند .