رئیس کمیته ویژه بررسی علل تاخیر نیروگاه بوشهر در مجلس می‌گوید با توجه به تاخیر هر ساله در تحویل این نیروگاه، ساخت یک نیروگاه از ابتدا، سریع‌تر و کم هزینه‌تر است.

حسن غفوری فرد در گفتگو با خبرگزاری مهر با اشاره وعده‌های مکرر تحویل این نیروگاه افزود: این سوال اکنون مطرح است که آیا با وجود این همه اشکال و صرف هزینه و طی زمان طولانی، احداث این نیروگاه با این وضعیت به صلاح بوده است یا نه؟

به گفته این نماینده مجلس، جمهوری اسلامی می‌توانست با هزینه‌های نیروگاه بوشهر، «قرارداد جدیدی با روسیه یا چین» برای ساخت یک نیروگاه جدید ببندد که ساخت آن سریع‌تر پیش می‌رفت.

نیروگاه اتمی بوشهر که با تاخیری ۱۰ ساله، فرآیند سوخت‌گذاری راکتور آن در آذر سال گذشته تکمیل شد، به گفته علی‌اکبر صالحی، رئیس وقت سازمان انرژی اتمی انتظار می‌رفت که تا اواخر بهمن برق تولیدی آن وارد شبکه سراسری برق شود.

اما اوایل اسفند سال گذشته، علی اصغر سلطانیه نماینده دائم ایران در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، گفته بود که ایران قصد دارد «بنا به درخواست روسیه» سوخت نیروگاه بوشهر را تخلیه کند.

با وجود این، رامین مهمان‌پرست سخنگوی وزارت امور خارجه ایران اعلام کرد که این سوخت خارج نشده و نیروگاه به فعالیت‌های جاری خود ادامه می‌دهد.

رئیس کمیسیون انرژی مجلس نیز در واکنش این اخبار، از«بدقولی» روس‌ها و گرفتن یک و نیم برابر پول بیشتر برای راه‌اندازی نیروگاه بوشهر و عملکرد «ضعیف» سازمان انرژی اتمی انتقاد کرد.

پس از آن، حمیدرضا کاتوزیان در ۱۷ فروردین امسال، از تشکیل کمیته ویژه شش نفره مجلس برای بررسی موضوع انتقال سوخت از نیروگاه اتمی بوشهر و به تعویق افتادن تولید برق در این نیروگاه خبر داد.

آقای غفوری فرد، رئیس این کمیسیون گفته بود اگر این سوخت گذاری به صورت درست هم انجام شود و نیروگاه همین فردا راه اندازی شود باز هم تاخیر بسیار بسیار زیادی در راه اندازی این نیروگاه اتفاق افتاده است و باید بررسی شود.

بر اساس آخرین وعده‌ها، سید رضا سجادی، سفیر ایران در مسکو با اشاره به اینکه «روابط تهران و مسکو با وجود سوتفاهم‌های به وجود آمده در مذاکرات هسته‌ای، همچنان به قوت خود باقی است»، از تولید نخستین برق نیروگاه هسته‌‌ای ایران تا کمتر از دو ماه دیگر خبر داد.

اسفند سال گذشته، الکساندر سادوونیکوف سفیر روسیه در ایران گفت که راه‌اندازی این نیروگاه «حرف و وعده‌های صرف» نیست و برای روسیه نیز «مثل طرف ایرانی یک هدف است» و «هیچ شک و نگرانی وجود ندارد که این پروژه ناتمام باقی بماند».

سابقه ساخت نیروگاه اتمی بوشهر به سال ۱۹۷۵ (۱۳۵۴ شمسی) بازمی‌گردد که پس از انقلاب اسلامی این طرح کنار گذاشته شد اما در سال ۱۹۹۵ قرارداد نهایی ساخت این نیروگاه با شرکت روسی طرف قرارداد امضا شد.

بر اساس موافقتنامه همکاری هسته‌ای میان دو کشور، قرار بود ساخت نیروگاه تا سال ۲۰۰۰ (۱۳۷۹) به پایان برسد اما تا کنون ناتمام مانده است.