ان.پی.آر، رادیوی ملی آمریکا در یک گزارش سه بخشی به بررسی خرابکاری‌های محرمانه آمریکا علیه ایران پرداخته که در قسمت نخست آن که پنجم مه پخش شد حمله‌های سایبری به ایران را بررسی می‌کند:
ان.پی.آر، رادیوی ملی آمریکا در یک گزارش سه بخشی به بررسی خرابکاری‌های محرمانه آمریکا علیه ایران پرداخته که در قسمت نخست آن که پنجم مه پخش شد حمله‌های سایبری به ایران را بررسی می‌کند:
سال‌هاست که آمریکا در تلاش است تا برنامه هسته‌ای ایران را متوقف سازد و رفتار «بد» ایران را در خاورمیانه و دنیا تغییر دهد.
این کشور از تحریم‌های اقتصادی با همکاری سازمان ملل گرفته تا درگیرکردن دیپلماتیک ایران و نیز تهدید این کشور به حمله نظامی برای رسیدن به اهداف خود استفاده کرده که با عدم موفقیت یا موفقیت اندک همراه بوده است.
همزمان فعالیت‌های تایید نشده‌ای شامل حمله‌های سایبری، ترورها و خرابکاری نیز در جریان بوده که به نظر می‌رسد تاحدودی موفق نیز بوده‌اند.
جنگی پنهانی
اقدام مخفی به معنای پنهان ماندن در سایه‌هاست، اقداماتی که در ایران مدتی است انجام می‌شود اما به گفته بروس رایدل، از کارکنان سابق سازمان اطلاعات آمریکا، سیا، که اینک با انستیتوی بروکینز همکاری می‌کند، «در سال گذشته این گونه عملیات بیشتر آشکار شده است.»
او می‌گوید:«تردیدی نیست که جنگی پنهان علیه ایران وجود دارد، جنگی که حداقل دارای دو بازیکن است: آمریکا و اسرائیل.»
و غالبا به نظر می‌رسد این دو با یکدیگر کار می‌کنند. این امر به خصوص در باره کرم استاکس‌نت صحت دارد، ویروس کامپیوتری که به نظر می‌رسد با کمک سیا در اسرائیل ساخته و در سال 2009 راه‌اندازی شد. این کرم یک سال دیرتر، راه خود را در کامپیوترهایی یافت که مهم‌ترین تسهیلات هسته‌ای ایران یعنی عملیات غنی‌سازی اورانیوم در نطنز را کنترل می‌کنند.
استاکس‌نت به سانتریفیوژهای گازی پیام رساند که غنی‌سازی اورانیوم را با سرعت زیاد انجام دهند. به این ترتیب نزدیک به هزار سانتریفیوژ از کار افتادند یا نابود شدند.
محمد سهیمی، پروفسور دانشگاه کالیفرنیای جنوبی و نویسنده تهران بیرو اثرات این کرم را گسترده‌تر ارزیابی می‌کند.
او می‌گوید:« در واقع این کرم نه تنها هزار سانتریفیوژ در نطنز را نابود کرد بلکه دولت را مجبور ساخت تا تسهیلات غنی‌سازی را برای چند روز متوقف کند.»
این ماجرا سال قبل رخ داد. شرکت‌های امنیتی کامپیوتر هم از آن خبردار شدند تاحدودی به این دلیل که ممکن بود شرکت‌ها و تجهیزات خارج از ایران هم آلوده شده باشد. و داستان برملا شد.
آیا ویروس‌های دیگری در راهند؟
کارشناسان امنیت کامپیوتری براین باورند که کرم اصلی به گونه‌ای برنامه‌ریزی شده که حملات چندگانه ایجاد کند، امری که به نظر دیوید آلبرایت، مدیر انستیتوی علوم و امنیت بین‌المللی در واشنگتن می‌توانسته تاحدی رخ دهد.
او می‌گوید:«فکر نابودی چندگانه، در برنامه کامپیوتری تعبیه شده است و ایران با برداشتن ساده‌ترین گام‌ها آن را خنثی کرده یعنی دچار وحشت شده و همه کارها را تا زمانی که بفهمند اوضاع در چه حال است متوقف کرده است.»
با فرض موفقیت کرم استاکس‌نت، ممکن است تولیدکنندگانش نوع دوم آن یا ویروس‌های دیگری نیز بسازند که ایران را هدف قرار دهد.
ایران ممکن است کامپیوترهای جدید بخرد تا جایگزین کامپیوترهای آلوده سازد اما هیچ اطمینانی نیست که در این کامپیوترهای جدید هم خرابکاری نشده باشد.
سهیمی می‌گوید در واقع هیچ چیزی که ایران از بازار بین المللی بخرد و بخواهد در برنامه هسته‌ای خود استفاده کند برای این کشور، ایمن نیست.
و ادامه می‌دهد: حداقل این عدم اطمینان وجود دارد که ویروسی که تاکنون شناسایی نشده ممکن است مشکلات زیادی برای آن‌ها ایجاد کند.
خرابکاری در تجهیزات
از جمله مشکلات در این زمینه توقف عملیات از سوی روس‌هایی بود که در حال پایان برنامه راکتور هسته‌ای بوشهر بودند تا معلوم کنند که این تجهیزات به کرم کامپیوتری آلوده نشده باشند.
آلبرایت می‌گوید این کرم اولین نمونه خرابکاری نیست بلکه یکی از تلاش‌هایی است که به نظر او در جریان است تا با فشار بر ایران این کشور را اساسا از تجهیز برنامه سانتریفیوژها بازدارد و یا کاملا آن را مختل کند و از بین ببرد.
به گفته آلبرایت از جمله قطعات سانتریفیوژها که در آن‌ها خرابکاری شده موتورها و پمپ‌های خلاء بوده‌اند.
او ادامه می‌دهد که بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تجهیزاتی را در تسهیلات هسته‌ای ایران کشف کردند که از یکی از آزمایشگاه‌های دولتی آمریکا عبور کرده بوده‌اند.
بنابراین موردی که در دست است نشان می‌دهد دولت آمریکا حداقل، تجهیزاتی را در بازار آزاد خریده و در آن تغییراتی ایجاد کرده است. سپس این تجهیزات به شرکت‌هایی داده شده که به نوبه خود آن‌ها را به ایران فروخته‌اند.
این تجهیزات می‌توانسته برای خرابکاری استفاده شود و یا اگر تجهیزات با وسایل ردیابی بوده می‌توانسته اطلاعاتی در باره محل تسهیلات محرمانه هسته‌ای ایران بدست دهد.
ایجاد بدبینی
رایدل از انستیتوی بروکینز می‌گوید به هر حال رهبران ایران مطمئنا در باره مشکلات احتمالی آینده نگران هستند و ادامه می‌دهد: یکی از مزایای این نوع برنامه‌ها این است که در درازمدت بدبینی و ترس در داخل برنامه هسته‌ای ایران می‌آفریند و این که آن‌ها باید بی‌نهایت مواظب باشند چرا که هر چیزی که می‌خرند ممکن است به محض اتصال به تجهیزات داخل ایران باعث نابودی شود.
در واقع همین هفته گذشته یکی از مقام‌های کلیدی هسته‌ای ایران، حمله یک ویروس کامپیوتری دیگری به نام «ستارگان» را افشا کرد که به گفته آن‌ها مهار شده است.
تاکنون وجود این ویروس از سوی کارشناسان امنیت کامپیوتری خارج از ایران تایید نشده اما تلاش به منظور خرابکاری در برنامه هسته‌ای ایران از طریق حملات سایبری یا سایر شیوه‌ها مسلما ادامه خواهد یافت.
