پژوهش‌گران در یک مطالعه آزمایشی برای اولین بار نشان دادند که چگونه بازی‌های ویدیویی خشن از طریق کاهش پاسخ مغزی باعث خشونت رفتاری بیشتر در افراد می‌شوند.

اگرچه دانشمندان سال‌ها است که می‌دانند بازی‌های خشن ویدیویی موجب خشونت بیشتر در افراد می‌شوند٬ اما یافته‌های حاصل از مطالعه‌ای اخیر در دانشگاه میسوری توضیحی علمی برای این پدیده فراهم کرده است.

نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که توان پاسخ مغزی علاقه‌مندان به بازی‌های خشن ویدیویی نسبت به خشونت به تدریج کاهش می‌یابد و این امر احتمالا موجب افزایش خشونت در فرد می‌شود.

تحقیقات نسبتا زیادی درباره اثرات بازی‌های ویدیویی خشن به خصوص روی کودکان و نوجوانان انجام شده است.

برای مثال٬ یافته یک گزارش پژوهشی در سال گذشته نشان می‌دهد بازی‌های خشن ویدیویی، پرخاشگری افراد حتی تا ۲۴ ساعت پس از پایان یافتن این بازی‌ها به قوت خودش باقی است.

مطالعه دیگری که در سال ۲۰۰۸ در مجله «پزشکی اطفال» منتشر شد٬ نشان از افزایش خشونت میان کودکان آمریکایی و ژاپنی داشت که به بازی‌های خشن ویدیویی علاقه داشتند.

بروس بارتولو، سرپرست مطالعه حاضر و دکتر روان‌شناس در دانشگاه میسوری اشاره کرده است که باور به حساسیت‌زدایی تدریجی یا کاهش حساسیت فرد به خشونت منجر به افزایش پرخاشگری انسان‌ها می‌شود.

رفتار خشن افراد پس از بازی ویدیویی

در آزمایش حاضر، ۷۰ فرد بالغ جوان در آزمایشگاه و به مدت ۲۵ دقیقه مشغول بازی‌ شدند. برخی از آن‌ بازی‌ها خشن و برخی بی‌خشونت بود. بلافاصله پس از بازی به شرکت‌کنندکان مجموعه‌ای از تصاویر خنثی مانند تصویر یک مرد یا دوچرخه و نیز تصاویری خشن مانند مردی که اسلحه در دهان مرد دیگر گذاشته است نشان دادند و پاسخ‌های مغزی آن‌ها را اندازه‌گیری کردند.

شرکت‌کنندگان در آخرین بخش آزمایش باید با فرد دیگری رقابت می‌کردند و فرصت داشتند تا در این تکلیف رقابت‌گونه سر فرد مقابل فریادی بزنند که شدت آن را خودشان کنترل می‌کردند. میزان صدای انتخاب شده از سوی فرد برای ارائه به رقیب، شاخص پرخاشگری فرد تلقی می‌شد.

پژوهش‌گران به این نکته پی بردند٬ افرادی که بازی‌های خشن ویدیویی انجام بودند در مقایسه با کسانی که بازی‌های بی‌خشونت انجام داده بودند٬ سر رقیب خود بلندتر داد می‌زدند. به عبارت دیگر٬ آن‌ها خشن‌تر از دیگران عمل می‌کردند.

به علاوه٬ شرکت‌کنندگانی که پیش از انجام آزمایش و به طورکلی بازی‌های خشن ویدیویی زیاد خوش‌شان نمی‌آمد٬ همان یک بازی خشن در آزمایشگاه منجر به پاسخ ضعیف مغزی آن‌ها نسبت به تصاویر خشن شده بود.

ضمنا این پاسخ مغزی ضعیف با پاسخ خشن شرکت‌کنندگان در مرحله نهایی هماهنگ بود٬ یعنی هر قدر پاسخ مغزی افراد به تصاویر خشن کمتر بود (یعنی حساسیت کمتر افراد به خشونت) خشم بیشتری در مرحله آخر ابراز می‌کردند. 

به نظر سرپرست پژوهش، تحقیقات آینده باید روی شیوه‌هایی کار کند که اثرات خشونت رسانه‌ها را به خصوص در میان افرادی عادت به استفاده از این بازی‌ها دارند تعدیل کند.

آمار انستیتوی ملی بهداشت آمریکا مربوط به سال ۲۰۱۰ نشان می‌دهد٬ کودکان ۸ تا ۱۸ ساله در این کشور حدود ۷ ساعت و نیم در روز وقت خود را صرف رسانه‌های سرگرم کننده می‌کنند.

مدت زمان متوسط تماشای تلویزیون حدود ۴ ساعت و نیم، کامپیوتر یک ساعت و نیم و بیش از یک ساعت نیز صرف بازی‌های ویدیویی می‌شود. این در حالی است که کودکان این دسته سنی تنها ۲۵ دقیقه از وقت خود را صرف مطالعه می‌کنند.

محققان مطالعه حاضر بر این باورند٬ به این دلیل که کودکان مدت زمان زیادی را صرف بازی‌های خشن ویدیویی یا کامپیوتری می‌کنند٬ احتمالا به رفتار خشن خو می‌گیرند٬ چرا که مغز آن‌ها در حال شکل‌گیری است.

بروس بارتولو که خود روان‌شناس است٬ معتقد است که بازی‌های ویدیویی بیش از سایر ابزارها مشارکت فعال در خشونت را تبلیغ می‌کنند.

از دیدگاه روان‌شناختی٬ بازی‌های ویدیویی و کامپیوتری بهترین وسیله یادگیری تلقی می‌شوند٬ زیرا به کودک به خاطر درگیر شدن در رفتارهای معین که عمدتا خشن است پاداش می‌دهند و همین به امر ابراز خشونت در آن‌ها دامن می‌زند.