شورای هماهنگی راه سبز امید در بیانیه‌ای به مناسبت فرارسیدن خردادماه، بار دیگر خواسته‌های جنبش اعتراضی مردم ایران را مطرح کرده است.
در این بیانیه آمده است که جنبش سبز خواهان آن است همه کسانی که مسئولیت دارند، بسته به میزان قدرتی که قانون در اختیار آنها گذاشته، به همه مراجع پیش‌بینی شده در قانون، و مهمتر از آن به افکار عمومی، پاسخگو باشند.
شورای هماهنگی راه سبز امید بار دیگر بر آزادی زندانیان سیاسی و رفع حصر «ظالمانه» میرحسین موسوی، زهرا رهنورد، فاطمه و مهدی کروبی تاکید کرده است.
این بیانیه می‌نویسد: امید آن دارد که مردم و به‌خصوص جوانان عزیز، با حمایت از برنامه‌های اعلام شده، پویایی و نشاط جنبش سبز را به نمایش بگذارند و ثابت کنند که حتی در غیاب رهبران جنبش سبز، این حرکت بی‌‌هیچ وقفه‌ای مسیر خود را ادامه خواهد داد.
جمهوری اسلامی به دنبال فراخوان موسوی و کروبی برای شرکت در راهپیمایی روز ۲۵ بهمن در حمایت از قیام مردم مصر و تونس، این دو رهبر مخالفان را همراه زهرا رهنورد و فاطمه کروبی از ۲۱ بهمن‌ماه در خانه خودشان حبس کردند.
ارتباط‌های محدود این رهبران مخالفان دولت ایران همچنین از ۲۷ بهمن با خارج از خانه نیز به طور کامل قطع شد.
در این بیانیه همچنین نسبت به آینده «هولناک» کشور ابراز نگرانی شده و آمده است: جنبش سبز مایل است تا به هر نحو ممکن حاکمیت را متوجه عواقب خطرناک تداوم چنین شیوه‌های کشورداری کند و در این راه همه ابزارها و راه‌های قانونی و مسالمت‌آمیز را تجربه خواهد کرد.
در بیانیه شورای هماهنگی راه سبز امید، خرداد ماه سرنوشت‌ساز توصیف شده و آمده که جنبش سبز نه یک حرکت برآمده از انتخابات به سرقت رفته ملت، بلکه یک خیزش بزرگ به سوی آرمان‌های والایی است که یک قرن ملت ایران برای آن مبارزه کرده است.
نویسندگان این بیانیه، ۲۵ خردادماه سال ۸۸ را «اوج شکوفایی مدنیت و عقلانیت در ایرانیان علیه دروغ و فساد و تحجر و فریب» دانسته و آن را سرمشق جنبش‌های دموکراسی‌خواه منطقه نامید.
جنبش سبز دو سال پیش همزمان با انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۸۸ به‌وجود آمد. پس از آن‌که محمود احمدی‌نژاد، به عنوان پیروز انتخابات معرفی شد، میلیون‌ها نفر از هواداران میرحسین موسوی در اعتراض به آن‌چه تقلب در انتخابات می‌دانستند، به خیابان‌ها آمدند.
اعتراض‌های خیابانی که با سرکوب شدید مواجه شد، اوج فعالیت جنبش سبز بوده است.
در بیانیه شورای هماهنگی راه سبز امید به «عده‌ای که گویا قدرت چشم آنها را بسته» اشاره شده است.
کسانی که به اعتقاد صادرکنندگان بیانیه، «توان دیدن این‌همه زیبائی و نورانیت را ندارند و به جای قدردانی از چنین ملتی، فرزندان ملت را در خیابان‌ها سرکوب می‌کند و بسیاری از فرهیختگان را به جرم اندیشیدن و تفکر و به گناه گفتن و نوشتن به زندان می‌‌اندازد و جمع کثیری از دانشمندان و اندیشمندان را به جرم مطیع نبودن از دانشگاه‌ها و مراکز علمی اخراج می‌کند و در کنار این‌ها، میلیاردها دلار سرمایه ملی را به فنا می‌دهد و در برابر هیچ‌کس پاسخگو نیستند.»
در جریان حوادث پس از انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۸۸، شمار زیادی از فعالان سیاسی، فعالان حقوق بشر، روزنامه‌نگاران و دانشجویان بازداشت و با احکام سنگین به زندان محکوم شدند.
در بیانیه شورای هماهنگی راه سبز امید همچنین «تشنج‌آفرینی در سطح بین‌المللی را که منجر به انزوای بی‌سابقه ایران شده و از این راه ملت ایران را متحمل هزینه‌های بسیار سنگین کرده است» برخلاف منافع ملی دانسته و از سکوت تاییدآمیز جمهوری اسلامی ایران در مقابل سرکوب معترضان سوری توسط حکومت این کشور انتقاد کرده است.
شورای هماهنگی راه سبز امید همزمان با آغاز اعمال محدودیت برای میرحسین موسوی و مهدی کروبی، رهبران مخالفان در ایران، موجودیت خود را اعلام کرد و در نخستین بیانیه خود از مردم خواست که ۲۵ بهمن در حمایت از جنبش‌های اعتراضی در مصر و تونس به خیابان‌ها بیایند.
نسخه ویرایش شده منشور جنبش سبز با امضای آقایان موسوی و کروبی هم از سوی این شورا انتشار یافت.
