روزبه علی‌آبادی و دیوید کراگ در یادداشتی در روزنامه (The Hill) می‌گویند دسترسی به اطلاعات عامل مهم گسترش دموکراسی در کشورهای مختلف از جمله ایران است و دولت آمریکا را ترغیب می‌کنند که امکان تجارت آزاد ابزارهای اطلاع‌رسانی را برای ایرانی‌ها فراهم کند.
این یادداشت که هفتم ژوئن برابر با هفدهم خرداد در بلاگ روزنامه The Hill منتشر شده به شرح زیر است:
در طلوع جنبش‌های اخیر خاورمیانه، شاید هیچ چیزی برای دوستداران دموکراسی مهم‌تر از اطلاعات نباشد. قدرت سیاسی می‌تواند به طور فزاینده‌ای از طریق رسانه‌های اجتماعی مانند فیس بوک و توئیتر اعمال شود.
کاربرد تکنولوژی و وسایل ارتباطی باعث شد که جنبش سبز در ایران بتواند رشد کند و در سطح بین‌المللی نفوذی بدست آورد. در حالی که برخی کارشناسان تلاش می‌کنند تا حکومت اوباما را به خاطر عدم تلاش برای مداخله زورمدارانه‌تر در طی اعتراضات گسترده پس از انتخابات ایران سرزنش کنند اما ما باید درنظرگیریم که چنین کاری می‌توانست در نهایت نتیجه معکوس دهد. ابزارهای تغییر سیاسی در ایران در دست‌های مردم این کشور است. همان‌طور که در عراق مشاهده کردیم، ایجاد تغییر فقط از طریق نیروی نظامی، می‌تواند خطرناک‌ترین عوارض جانبی را دربر داشته باشد. همین است که باعث می‌شود همان مردمی که ما می‌خواهیم روی آن‌ها تاثیر بگذاریم در نهایت علیه خود ما شوند.
سال‌هاست که تهدید مداخله نظامی علیه ایران به طور قابل ملاحظه‌ای افزایش یافته و علت آن این نکته، به طور گسترده پذیرفته شده، است که حکومت، ساخت سلاحهای هسته‌ای را دنبال می‌کند. در حالی که بحث در باره نوع و حدود مداخله منجر به موفقیت در جریان است، حمله نظامی به ایران بدون تردید منجر به بی‌ثباتی شدیدی در منطقه خواهد شد، منطقه‌ای که جلوی چشمان ما در حال تغییر است. در عوض اگر ما بتوانیم روحیه انقلابی موجود در منطقه را تصاحب کنیم و مردم ایران را توانا سازیم تا سرنوشت خود را رقم بزنند، احتمال خیلی زیادی دارد که بتوان جلوی مداخله را گرفت.
کلید این استراتژی، ساده است: ما باید سیاستی در پیش گیریم که صدور ابزارهای ارتباطی مانند تلفن‌های هوشیار و سایر وسایل موبایل را برای مردم و مشتریان ایرانی تشویق کند.
آمریکا باید ابزارهای تغییر دموکراتیک در ایران را فراهم کند
ایران در حال حاضر دارای جمعیتی بیش از 77 میلیون است یعنی از نظر جمعیت در رده هجدهم جهانی قرار دارد. ایرانی‌ها به خصوص جوانان خواهان این گونه کالاهای آمریکایی هستند و مشتریان زیادی در این زمینه محسوب می‌شوند. مردم ایران با وجود برخی نگرش‌های منفی نسبت به غرب، فرهنگ آمریکایی و کالاهای با مارک آمریکایی را دوست دارند. در واقع تولید سرانه ناخالص داخلی این کشور حتی بالاتر از کشورهایی مانند برزیل، هندوستان و چین است که دارای بازار در حال ظهوری هستند.
تردیدی نیست برخی از تحریم‌های کنونی تحمیل شده بر ایران برای جهت‌دادن فشار اقتصادی روی حکومتی که دائما جامعه جهانی را به مبارزه می‌طلبد ضروری است. اما منافع امنیتی ملی آمریکا ایجاب می‌کند که ابزارهای ضروری برای آوردن تغییر دموکراتیک در ایران برای مردم این کشور فراهم شود. صداها و امیدهای یک ملت در پرتگاه تاریخ از طریق رسانه‌های اجتماعی و ابزارهای تلفن همراه شنیده خواهد شد.
در حال حاضر در خیابان‌های تهران هر کسی می‌تواند آیفون یا تلفن همراه دیگری را نسبتا به آسانی خریداری کند. اما از آن‌جا که ذخیره این گونه کالاها در بازار سیاه محدود است جوانان ایرانی که آرزو دارند جدیدترین انواع تلفن‌های همراه را داشته باشند و همه نرم‌افزارهایی را دانلود کنند که مردم سراسر دنیا به آن‌ها دسترسی دارند باید هزینه سنگینی بپردازند. تنها ایرانی‌های پولدار می‌توانند چنین آیفونی را که مثلا قیمت خیابانی آخرین مدل آن حدود 1400 دلار است خریداری کنند.
باید از خود بپرسیم: در صورتی که تنها بخش کوچکی از مردم بتوانند از مزایای این گونه ابزارها بهره ببرند، چگونه می‌توان از طریق استفاده از تکنولوژی و رسانه‌های اجتماعی انتظار تغییر سیاسی داشت؟ اگر سیاست کنونی ما جلوی دسترسی به اطلاعات برای اکثریت ایرانی‌ها را بگیرد ما خودمختاری مردم را محدود کرده‌ایم و دنیا باید احتمالا بپذیرد که حمله نظامی تنها پایان نهایی آن است.
رییس‌جمهور آمریکا، اوباما، سیاست خلاق جدیدی در باره ایران و خاورمیانه بزرگ‌تر در پیش گرفته است. حکومت او از آغاز راه‌های جدیدی را به سوی فهم و مشارکت با ملتی گشوده که خواستگاه تمدن بوده است. از زمانی که اوباما برسر کار آمده هر نوروز با ایرانی‌ها سخن گفته و خواستار گفت وگوی بیشتر شده است. این تلاش‌های مجدد گام مهمی به سوی یک سیاست احترام متقابل است. اوباما باید این بازوهای گشاده را به سوی تجارت نیز توسعه دهد. عدم توانایی جوانان ایرانی برای دسترسی به ارتباطات می‌تواند نهایتا بزرگ‌ترین گام اشتباهی باشد که آمریکا در مسیر پیشرفت به سوی یک ایران دموکراتیک برمی‌دارد.
اوباما تاکنون با موفقیت اثبات کرده که در فهم خاومیانه، اتخاذ سیاست سفید و سیاه (افراطی) نمی‌تواند اهداف سیاست خارجی ما را تامین کند. اخیرا وزات خزانه‌داری آمریکا از طریق اداره کنترل سرمایه‌های خارجی (ٱ.اف.آ.سی) به شرکت‌های آمریکایی خواهان صادرات به ایران مجوز داده است. اگر دولت در باره گسترش ارزش‌های ملی ما از طریق ابزارهای صلح‌آمیز جدیت دارد، یک راه‌حل مهم این است که به شرکت‌ها اجازه داده شود تا وسایل حیاتی ارتباطی مانند تلفن‌های هوشیار را به ایران صادر کنند چرا که این کار، آرمان آزادی را به‌طور عمیق و اثربخشی گسترش می‌دهد.
این نکته نباید نادیده گرفته شود که هیچ‌گاه تکنولوژی دارای پتانسیل استفاده موثر برای دستیابی به این گونه نتایج مفید نبوده است. اینک وقت آن فرارسیده که سلاحهای واقعی تغییر در هزینه‌های فزاینده دفاعی صرف نشود بلکه به منظور هدف متمرکزتر کمک به آزاداندیشان سراسر جهان روی ابزارهای ضروری ارتباط آزاد هزینه گردد.
ما نباید در را به روی این فرصت ببندیم.
