دولت آمریکا قصد دارد از طریق طرح شبکه اینترنتی و مخابراتی «سایه» ارتباط مخالفان حکومت‌های خودکامه را با جهان خارج٬ جدا از نظارت دولت‌هایشان برقرار سازد.
روزنامه نیویورک‌تایمز، چند روز پیش (۱۲ ژوئن)، از طرح جدید دولت باراک اوباما، رئیس‌جمهور آمریکا، خبر داد.
پروژه جدید دولت اوباما برای ایجاد «اینترنت در سایه» که هزینه آن هفتاد میلیون دلار برآورد شده است، نگرانی‌هایی را در میان حاکمان توتالیتر و مستبد کشورهای غیردموکراتیک برانگیخته٬ اما احتمالا مخالفان این حکومت‌ها را که از سانسور دولتی و فضای بسته سیاسی در کشور‌های‌شان به تنگ آمده‌اند، امیدوار می‌کند.
به گزارش نیویورک تایمز، طرح جدید دولت اوباما به آزادی‌خواهان کشورهای استبدادی کمک می‌کند تا بر سانسور اطلاعاتی و فیلترینگ اینترنتی حکومت‌های سرکوبگرشان غلبه کنند.
بر اساس این گزارش، پروژه «اینترنت در سایه»، بسیار محرمانه است و در مورد جزییات آن و این که آیا قرار است در چین نیز استفاده شود، هنوز اطلاعاتی منتشر نشده٬ اما نام ایران، لیبی و سوریه در میان کشورهایی که هدف این پروژه‌اند، آمده است.
حملات سایبری، سانسور سیاسی، نظارت حکومت‌ها بر اینترنت و سرکوب وبلاگ‌نویس‌ها و کاربران اینترنتی عواملی است که آزادی اینترنت را در کشورهایی با حکومت‌های سرکوب‌گر و خودکامه به خطر انداخته است.
در سال‌های اخیر٬ واکنش حکومت‌هایی مانند حکومت ایران به نفوذ فزاینده اینترنت، کنترل فعالیت‌های آن‌لاین، محدود ساختن جریان اطلاعات و نقض حقوق کاربران بوده است.
فیلترینگ سایت‌های پرطرفدار مثل فیس‌بوک، یوتیوب و توییتر در برخی از این کشورها، دستگیری وبلاگ‌نویس‌ها، روزنامه نگاران آن‌لاین و فعالان حقوق بشر، از جمله موارد نقض آزادی بیان در کشورهای دیکتاتوری است.
دولت آمریکا برای پیش بردن این پروژه، از مهندسان، برنامه‌نویسان جوان، دیپلمات‌ها و مخالفان حکومت‌ها در حداقل ۱۰ کشور کمک می‌گیرد.
به گزارش این روزنامه، دولت آمریکا بر آن است که تا آخر سال ۲۰۱۱، هفتاد میلیون دلار برای عملی کردن این پروژه‌ها هزینه کند.
«اینترنت در چمدان»
بخشی از این طرح که هزینه آن دو میلیون دلار برآورد شده، «اینترنت در چمدان» نام دارد. این سیستم می‌تواند به صورت مخفیانه از مرزهای کشورهای مورد نظر رد شود و از طریق سیستم اینترنتی بدون سیم (وایرلس) که در محدوده وسیعی قابل دریافت خواهد بود، کاربران را به شبکه جهانی اینترنت متصل سازد.
طرح «اینترنت در چمدان» که هم اکنون در طبقه پنجم ساختمانی در واشنگتن در حال اجرا است، به دنبال ایجاد نقاط بی‌سیم مخفی و غیرقابل ردیابی در چمدان‌های مسطح است.
نیویورک تایمز، فضای کار طراحان این شبکه را شبیه فضای رمان‌های جاسوسی توصیف می‌کند: «گروهی از مردان جوان که در ساختمانی خالی و عادی در واشنگتن مشغول کار روی یک پروژه‌اند؛ پروژه‌ای چند ده میلیونی که هزینه آن از سوی وزارت خارجه ایالات متحده آمریکا تأمین می‌شود. این شبکه به مخالفان یا تظاهرکنندگان در کشورهای دیکتاتوری و بسته کمک می‌کند تا در صورت قطع ارتباط یا اختلال در اینترنت و شبکه تلفن همراه، با هم تماس برقرار کنند.»
ساشا مینرات، سرگروه طرح «اینترنت در چمدان»، درباره جزییات این طرح به نیویورک تایمز می‌گوید: «ما به دنبال زیرساخت‌های مستقلی هستیم که از کار انداختن و کنترل آن یا سرک کشیدن به آن تقریبا غیرممکن است.»
به گفته مینرات، گروه او در حال طراحی دستگاه ساده و قابل‌حملی است که بتواند به صورت بی‌سیم به اینترنت وصل شود. به گفته او٬ این چمدان شامل یک آنتن کوچک بی‌سیم برای پوشش اینترنتی بیشتر، یک لپ تاپ و درایوهای بسیار کوچک است.
تلفن‌های موبایل مستقل
نیویورک تایمز هم‌چنین از طرح محرمانه ایجاد شبکه‌های مخابراتی مستقل برای استفاده از تلفن‌های موبایل در داخل کشورهای دیکتاتوری خبر داده است٬ موبایل‌هایی که حکومت‌های مستبد قادر به کنترل آنها نخواهند بود.
به گزارش نیویورک تایمز، آمریکا با صرف هزینه ۵۰ میلیون دلاری پروژه مشابهی را برای ایجاد شبکه مستقل تلفن موبایل در خاک افغانستان اجرا کرده است. آمریکا برای تحقق این امر از برج‌های مستقر در پایگاه‌های خود در افغانستان بهره برده است.
استفاده از این نوع تلفن‌ها، ابزار مناسبی برای معترضان سیاسی و مخالفان حکومت در ایران خواهد بود٬ یعنی در شرایطی که دولت مکالمات تلفنی را کنترل و ارتباطات تلفنی را در شرایط بحرانی قطع می‌کند، برای ارتباط با یکدیگر از آنها استفاده کنند.
با این که حدود ۵۴ میلیون مشترک تلفن موبایل در ایران وجود دارد٬ اما تلفن‌های موبایل در کنترل کامل حکومت است.
دولت ایران در روزهای قبل از انتخابات سال ۸۸، محدودیت شدیدی را در ارتباط‌های تلفنی ایجاد کرد که تا ۴۰ روز بعد از انتخابات ادامه داشت. حکومت ایران می‌تواند ارسال‌کنندگان پیام‌های اس‌ام‌اسی مخالف حکومت را تعقیب و مجازات کند.
پیشبرد دمکراسی یا تلاش برای براندازی؟
به گفته هیلاری کلینتون ، وزیر امورخارجه آمریکا، هدف آمریکا از اجرای این پروژه، پیشبرد آزادی بیان و حقوق بشر در آن کشورها است. او ادعای تلاش آمریکا را برای «براندازی یا بی‌ثبات کردن» حکومت‌های خودکامه رد کرده است.
نیویورک تایمز به نقل از وزیر امور خارجه آمریکا می‌نویسد: «هر روز انسان‌های بیشتری در دنیا از اینترنت، تلفن همراه و فن‌آوری‌های ارتباطی مشابه استفاده میکنند تا صدای خود را به گوش دیگران برسانند، به بی‌عدالتی‌ها اعتراض کنند یا به نیاز‌های خود پاسخ دهند. این یک فرصت تاریخی برای ایجاد تغییرات مثبت است؛ تغییراتی که ایالات متحده از آنها پشتیبانی می‌کند. بنابراین٬ ما به آنها کمک می‌کنیم تا با یکدیگر، با جامعه و حکومت خود و با جهان حرف بزنند.»
اما کلی شرکی٬ استاد مطالعات رسانه‌ای و اینترنت در دانشگاه نیویورک با رد ادعای خانم کلینتون می‌گوید: «شما نمیتوانید بگویید ما فقط به خاطر این که مردم حرف‌شان را آزادانه بزنند داریم این کار را می‌کنیم و قصد براندازی رژیم‌های مستبد را نداریم. هر دوی اینها یکی است.»
به گزارش نیویورک تایمز، طرح «اینترنت در سایه» از زمانی که حسنی مبارک٬ رئیس جمهوری مصر در آخرین روزهای حکومت خود، دستور بستن اینترنت در این کشور را داد، اهمیت و شتاب بیشتری پیدا کرده است.
دولت سوریه نیز اخیرا به دنبال شدت گرفتن موج اعتراض‌های سیاسی در این کشور، از ترس مخالفان، راه حسنی مبارک را پیش گرفته و شبکه‌های اینترنتی را تا حد زیادی مسدود کرده است.
سانسور اینترنت در ایران
بر اساس ارزیابی خانه آزادی از وضعیت اینترنت در ۳۷ کشور جهان در سال ۲۰۱۱، ایران پایین‌ترین نمره را در این ارزیابی به دست آورده و در کنار کوبا، عربستان سعودی، چین، برمه، بلاروس و تایلند، به عنوان کشورهایی با شدید‌ترین سانسور اینترنتی قرار گرفت.
از زمان اعتراض به انتخابات ریاست جمهوری ایران در خرداد ۱۳۸۸، مقامات حکومت ایران مبارزه بی‌امانی را علیه آزادی اینترنت در این کشور آغاز کرده‌اند که فرا‌تر از فیلترینگ محتوایی است و شامل کند کردن عمدی سرعت اینترنت در مواقع بحرانی و هک و غیرفعال کردن وب‌سایت‌های نیروهای مخالف است.
به گزارش خانه آزادی، در این مدت، تعداد زیادی از وبلاگ‌نویس‌ها تهدید، دستگیر و شکنجه شده یا به سلول‌های انفرادی انداخته شدند و برخی از آنها نیز جان باخته‌اند.
بر اساس این گزارش٬ حکومت ایران برای کنترل رسانه‌های دیجیتالی از روش‌هایی چون ایجاد اختلال در دسترسی به اینترنت، تلفن موبایل و ماهواره، هک کردن وب‌سایت‌های مخالفان و منتقدان حکومت، مونیتور کردن ناراضیان و استفاده از اطلاعات اخذ شده برای تهدید آنها و دستگیری‌شان، وادار کردن شرکت‌های خدمات اینترنت در ایران برای حذف وبلاگ‌ها و پست‌های «توهین‌آمیز» و پر کردن جای خالی آنها با اطلاعات دروغ و تبلیغات استفاده می‌کند.
یکنفر از این فعالین سیاسی که دسترسی به مراکز تصمیم سازی و think thank های امریکا دارد و مارکسیست روسی نیست به اینها بگوید شما لطف کنید و به مبارزات آزادی خواهی و دموکراسی طلبی مردم ایران کمک نکنید . چون سوابق تاریخی نشان میدهد که شما این کمک ها را به مارکسیست های روسی نقابدار میفرستید و رقیب شما پوتین و ک گ ب به علت سابقه طولانی تر استعمار در ایران و تخصص در دروغ پراکنی و توطیه و ترور شخصیت همواره این کمک های شما را هم میبلعد . همانطوری که عربستان و پاکستان کمک های شما را بالا کشیدند و میکشند و علیه امریکا و دموکراسی و حقوق بشر رادیکال ضد آمریکایی پرورش میدهند .
این شوروی هم که فرو پاشید در اثر جنایات و کثافت کاریها و دیکتاتوری و فساد بی نظیر سوسیالیسم و وجود عناصر باهوشی مثل گورباچف و یلتسین بود نه عملیات جاسوسی و انقلاب سازی سیا و پنتاگن . بعد هم که دیدید به سرعت همان افسران ک گ ب و استالینیست ها سازمان مافیایی شان را دوباره مسلط کردند با یک تابلو و دکوراسیون جدید .
همین دیروز بود که گینگریچ نامزد جمهوری خواهان و رییس سابق مجلس ، در رقابت های اولیه ریاست جمهوری گفت ما با این همه تشکیلات امنیتی و دفتر و دستک هنوز نمیدانیم چند در صد آنها که علیه قذافی میجنگند القاعده هستند و چند درصد مردم عادی .
خوب شما که القاعده را هنوز نمیتوانید تشخیص دهید از مردم عادی ( چیزی که کاملا روشن است و قبل تشخیص ) چطور میخواهید مارکسیست های روسی در ایران را شناسایی کنید که تا دیروز گروه چریکی داشتند و نویسنده و فعال سیاسی نقابدار و روز نامه نگار و ... که شاه با ساواک اش و جمهوری اسلامی با واواک اش ، با آنهمه دفتر و دستک و جاسوس بگیری و چریک یابی و .... نتوانستند اینها را شناسایی کنند ؟ اینها در دستگاه شاه نفوز کردند و آنرا به سمت ساختار تک حزبی پیش بردند . ریش گذاشتند و جمهوری اسلامی و انقلاب اسلامی را ضد آمریکایی و روسی کردند . سفارت شما را اشغال و هر چه چهره ملی و مبارز بود را عروسک امریکا خواندند ؟ هنوز در وب سایت های فارسی زبان با بودجه شما علیه دکتر مصدق ، لیبرال ها ، ملی ها ، ملی مذهبی ها ، مشروطه خواهان ، جنبش سبز ، موسوی و کروبی و شورای هماهنگی سبز و اصلاح طلبان و صد البته امریکا و غرب صدها مقاله و بیانیه و تحلیل های مارکسیستی میدهند زیر نقاب سوسیال دموکراسی ، سکولاریسم ، حقوق بشر طلبی ؟ اما شما ها متوجه نمیشوید ؟
من میخواهم بدانم چرا شما جمهوریخواهان اوباما را که به اصو ل سرمایه داری کاملا اعتقاد دارد متهم به دنباله روی از سوسیالیسم و بزرگ کردن دولت میکنید اما این مارکسیست های روسی که این همه تبلیغ سوسیالیسم میکنند را در رادیو فردا و دوچه وله و خودنویس و کیهان لندن و رادیو زمانه و .... نمیبینید که دقیقا خلاف جهت منافع امریکا و دموکراسی غربی و باورمندان به آزادی و دموکراسی عمل میکنند ؟ تازه با کمی دقت میفهمید که اینها حتا علیه کاسترو و استالین و لنین و قذافی و چاوز و لوکاشنکو و میلوشویچ و صدام و اسد هم نیستند . یعنی بر خلاف سوسیال دموکراتهای آلمانی و سوئدی و حتا کمونیست های فرانسه هنوز دنبال دیکتاتوری پرولتاریا هستند و آنچه در شوروی و اروپای شرقی اتفاق افتاد را انحراف از سوسیالیسم میدانند !
اصلا دیده اید در رادیو فردا و دوچه وله مقاله ای علیه سیاست های غلط پوتین و چین در حمایت از ج ا نوشته شود ؟ آیا مقاله ای دیده اید که به دیکتاتوری کاسترو و فقر مردمش و دیکتاتوری های آسیای مرکزی و اتصال انها به بند مافیایی روسیه مطلبی بیاید ؟
بر عکس برای نظر بایف ، قذافی ، روزا قرقیزی ، لوکاشنکو ، چاوز تبلیغ هم میکنند و به جای ان به اردوغان میتازند .
بهترین کمکی که شما میتوانید بکنید در مجامع بین المللی مانع کشتار خاموش مبارزین ایرانی بشوید . کارگزاران ج ا را که به راحتی در خیابان ، زندان ، بیمارستان مخالفین را میکشند به دادگاه های بین المللی بکشانید ( یا حد اقل تهدید کنید که اینکار را میکنید مثل عمر البشیر ).
اینترنت چمدانی و جاسوس بازی و عملیات نظامی و محاصره مردم هیچ کمکی نمیکند مگر به مارکسیست های روسی و روسیه و چین .
چون آنچه شما در این اینترنت به خورد ملت خواهید داد سم روسی ضد جنبش است که جاسوسان و عوامل ک گ ب به نام سکولار و سوسیال دموکرات از ان برای فرو نشاندن و بی اعتماد کردن مردم به جنبش آزادی خواهی استفاده میکنند .
تحریم های شما هم به جیب پوتین و چین و چاوز پول میریزد و باندهای مافیایی روسی که مراکز اقتصادی را در دست دارند .
ضمنا بهتر است از امریکایی های مسلط به زبان فارسی یا عناصر مشهور ایرانی که سابقه چندین ساله در دفاع از دمکراسی غربی دارند و مقالات و فعالیت های آنها در گذشته کاملا علیه مارکسیسم لنینیسم و نفوز و استعمار روسیه بوده و سابقه مارکسیستی یا مائو ایستی در پرونده ندارند برای بررسی مطالب این رسانه ها استفاده کنید . وگرنه اگر در ایران یکبار دیگر مرتکب خطا شوید و کودتای ۲۸ مرداد را با همکاری این مارکسیست ها ی روسی و روسیه تکرار کنید برای همیشه باید از منطقه و ایران خدا حافظی کنید .