پنجمین روز اعتصاب غذای ۱۲ زندانی سیاسی زندان اوین در حالی آغاز میشود که تعدادی از شخصیت‌های مذهبی و فرهنگی و فعالان سیاسی و اجتماعی اعلام کرده‌اند که صدای اعتراض‌شان را شنیده‌اند و از آنان خواسته‌اند به سلامت خود توجه کنند و به اعتصاب غذا پایان دهند.
بهمن احمدی‌امویی، حسن اسدی زیدآبادی، عماد بهاور، قربان بهزادیان‌نژاد، محمد داوری، امیرخسرو دلیرثانی، فیض‌الله عرب‌سرخی، ابوالفضل قدیانی، محسن امین‌زاده، محمدرضا مقیسه و مهدی کریمی‌اقبال ۱۲ زندانی سیاسی هستند که از ۲۸ خرداد در اعتراض به مرگ هاله سحابی در مراسم ترحیم پدرش و هم‌چنین مرگ رضا هدی‌صابر از فعالان ملی-مذهبی در زندان اوین دست به اعتصاب غذا زده‌اند.
محمدجواد مظفر که از ۲۸ خرداد همراه با دیگران اعتصاب غذا کرده بود، اول تیر به مرخصی آمد و محسن امین‌زاده که پس از مرخصی‌ای کوتاه امروز به زندان بازگشت، جای او را در گروه اعتصاب‌کنندگان گرفت. آقای مظفر اعلام کرده است که خارج از زندان هم به اعتصاب غذای خود ادامه می‌دهد.
عمادالدین باقی یکی از اعتصاب‌کنندگان بود که ۳۰ خرداد از زندان آزاد شد و با آزادی او مهدی اقبال، از اعضای جبهه مشارکت به ۱۱ اعتصاب‌کننده دیگر پیوست.
پیشتر، این افراد همراه با ۵۱ زندانی سیاسی دیگر در نامه‌ای اعلام کردند که حاکمیت مسئول مرگ هدی‌صابر است٬ زیرا او در هشتمین روز اعتصاب غذا در بهداری مورد ضرب و شتم قرار گرفت و این مسئله به مرگ او منجر شد. این افراد در نامه خود اعلام کرده بودند چنانچه عوامل اصلی مرگ آقای هدی‌صابر مشخص نشود، به اقدام‌های تازه‌ای دست خواهند زد.
جبهه مشارکت و سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی در دو بیانیه جداگانه همراهی خود را با این افراد اعلام کردند و از آنان خواستند اعتصاب خود را بشکنند.
در بیانیه جبهه مشارکت خطاب به زندانیان نوشته شده است: شما رسالت خود را به تمامی انجام داده‌اید و دیگر نباید با جسم نحیف خود متحمل رنج بیشتر شوید. باید جان سترگ خود را برای روزهایی که چندان دیر نیست به پرواز در آورید.
سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی هم در بیانیه‌ای این ۱۲ نفر را سرمایه‌های گرانقدر جنبش سبز ایران لقب داد و با اشاره به این که صدای اعتراض آنها به گوش آزادی‌خواهان رسیده است، از آنها خواست به اعتصاب غذای خود پایان دهند.
خانواده‌های سحابی و هدی‌صابر هم روز دوشنبه، ۳۰ خرداد، با مراجعه به زندان اوین از مسئولان خواستند اجازه ملاقات با ۱۲ اعتصاب‌کننده را فراهم کنند تا از آنان بخواهند دست از اعتصاب غذا بردارند.
هرچند این خواست پذیرفته نشد٬ اما آنها با ارسال نامه‌ای برای زندانیان درخواست پایان اعتصاب غذا را مطرح کردند. مادر، همسر و فرزندان هاله سحابی و خواهر و فرزندان رضا هدی‌صابر در این نامه خواسته‌اند زندانیان شیوه دیگری از اعتراض را برگزینند.
اردشیر امیرارجمند، مشاور ارشد میرحسین موسوی و سخنگوی شورای هماهنگی راه سبز امید، حکومت ایران را مسئول هر حادثه‌ای دانست که ممکن است برای هریک از این ۱۲ نفر در زندان رخ دهد. او هشدار داد که مسئولان، دیگر نمی‌توانند رفتار خود را با زندانیان سیاسی توجیه کنند.
آیت‌الله بیات‌زنجانی، از مراجع تقلید یکی دیگر از چهر‌ه‌های شناخته شده‌ای است که در پیامی خطاب به ۱۲ زندانی اعتصاب‌کننده در بند ۳۵۰ اوین، شکستن اعتصاب غذا را «تکلیف» زندانیان دانست.
این شخصیت مذهبی، اعتصاب غذای ۱۲ نفره را «پیامی واضح» به بخشی از حاکمیت دانسته که در سال‌های اخیر خواسته‌های بخش قابل توجهی از مردم را نادیده گرفته است.
پیام‌های ویدیویی؛ هر ایرانی یک صدا
در نخستین روز اعتصاب غذای ۱۲ نفره، مسعود بهنود پیشنهاد داد فعالان سیاسی و اجتماعی و افرادی که نگران وضعیت این زندانیان هستند، پیام‌هایی ویدیویی ضبط کنند و به این ترتیب علاوه بر رساندن پیام خود به زندانیان سیاسی، برای اطلاع‌رسانی در این زمینه و آگاه شدن دیگران از وضعیت زندانیان سیاسی در ایران، اقدام کنند.
تعدادی از شخصیت‌ها و فعالان سیاسی، اجتماعی و فرهنگی از این پیشنهاد استقبال کردند و پیام‌های ویدیویی خود را روی سایت‌هایی که امکان آپلود فایل‌های اینترنتی را فراهم می‌آورند، قرار دادند.
محسن کدیور، فرخ نگهدار، ابراهیم نبوی، حمید دباشی، شیرین عبادی، مازیار بهاری، مهدی جامی، علی افشاری، شهرنوش پارسی‌پور، مهرانگیز کار، علی‌اکبر موسوی‌خوئینی‌ها، احمد باطبی، فریبا داودی‌مهاجر و مسعود بهنود تاکنون از طریق پیام‌هایی تصویری حمایت خود را از این افراد اعلام کرده‌اند.
محسن کدیور، اندیشمند دینی و فعال سیاسی در پیام خود حکومت جمهوری اسلامی را به بی‌توجهی به جان منتقدان و مخالفان محکوم کرد.
او اعلام کرد که طی ۱۵ سال اخیر دست‌کم هر ۱۱ ماه یک زندانی سیاسی در زندان‌های جمهوری اسلامی کشته شده است.
فرخ نگهدار، از فعالان سیاسی چپ‌گرای ایران که در لندن زندگی می‌کند، در پیامی، رفتار حکومت ایران را با زندانیان سیاسی «خشن، بی‌منطق و ناجوانمردانه» دانست و از شهروندان ایرانی خواست در این لحظات ساکت ننشینند و همبستگی خود را با زندانیان سیاسی اعلام کنند.
مازیار بهاری، خبرنگار ایرانی نشریه نیوزویک در پیام ویدیویی خود از سیاست‌مداران و دولت‌مردان سراسر جهان خواست که با آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر ایران به طور مستقیم وارد گفت‌وگو شوند و به او بگویند که به عنوان فرمانده کل قوا مسئولیت تمام زندانیان سیاسی در سراسر ایران از جمله ۱۲ زندانی‌ای که اعتصاب غذا کرده‌اند، بر عهده او است.
آقای بهاری گفته است که جهان باید از رهبر ایران که پشت محمود احمدی‌نژاد پنهان شده است، بخواهد به نقض حقوق بشر در این کشور پایان دهد.
مسعود بهنود، روزنامه‌نگاری که خود پیشتر ماه‌ها در زندان بوده است، رساندن صدای ۱۲ اعتصاب‌کننده را به جهان «وظیفه همه ایرانیان» دانسته است؛ او در پیام ویدئویی خود می‌گوید: این ۱۲ نفر زنجیر و جان خودشان را تعارف کردند به جهان فقط برای این که صدای این بیداد شنیده شود.
ایوان سیگل، مورخ و ایران‌شناس در پیامی به زبان انگلیسی، علاوه بر اعلام همبستگی با زندانیان سیاسی در ایران داستان کشته شدن هاله سحابی و رضا هدی‌صابر را که به اعتصاب ۱۲ زندانی در زندان اوین منجر شد، بازگو می‌کند.
ابراهیم نبوی، طنزنویس و روزنامه‌نگار هم در پیام ویدیویی خود خطاب به ۱۲ زندانی گفت: جان شما برای مردم و تاریخ ایران بسیار ارزشمند است٬ اما می‌دانیم گاهی شرایطی پیش می‌آید که انسان مجبور میشود بر سر شرافت‌اش از خودش عبور کند، چون شرافت چیزی نیست که بشود بر سر آن معامله کرد.
حمید دباشی، رئیس دانشکده مطالعات خاورمیانه دانشگاه کلمبیا هم همبستگی خود را با این زندانیان اعلام کرده و متعهد شده است که در رساندن صدای آنها به گوش آزادی‌خواهان چهار گوشه دنیا دریغ نکند.
او خطاب به ۱۲ زندانی اعتصاب‌کننده گفته است: قلب بزرگی که در سینه شما می‌تپد متعلق به همه ملت ما است و از شما استدعا دارم که با درایت حافظ و نگهبان جسم و جان خود باشید.
مهرانگیز کار، وکیل و از فعالان حقوق بشر و حقوق زنان گفته است که این زندانیان اعتصاب غذا را آخرین راه برای پیام‌رسانی به مردم دانسته‌اند، زیرا در این شرایط امیدی به تغییر شیوه حکومت نیست.
اعضای کمپین اعتراض سبز با ارسال ویدیوهایی، اعلام کرده‌اند که همراه با زندانیان سیاسی، هفت روز روزه سیاسی می‌گیرد و در پایان هفتمین روز برای اعلام حمایت از ۱۲ زندانی اعتصاب‌کننده در شهرهای مختلف جهان گرد هم می‌آیند.
علی‌اکبر موسوی‌خوئینی‌ها، نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی و دبیرکل پیشین سازمان دانش‌آموختگان ایران اسلامی، در پیام ویدیویی خود بر گردهمایی چهارمین روز تیر تاکید کرد و از این ۱۲ نفر خواست به اعتصاب غذای خود پایان دهند٬ زیرا ایران آباد و آزاد به وجود یکایک آنها نیازمند است.
حمایت خانواده زندانیان از آنها
خانواده این زندانیان در گفت‌وگو با رسانه‌ها و در نامه‌هایی که خطاب به آنها نوشتند، همبستگی خود را با آنان اعلام کردند.
مریم شربت‌دار قدس، همسر فیض‌الله عرب‌سرخی نخستین روز اعتصاب غذا در نامه‌ای خطاب به همسرش نوشت: به اعتصاب غذایت ادامه بده و بگذار تمام دنیا بدانند این جا کجا است، تا زمانی که دیگر شاهد به بند کشیده شدن هیچ اندیشه‌ای نباشیم، ادامه بده تا آنجا که شرمنده جوانانی که از دو سال گذشته تاکنون بدون حتی یک روز مرخصی در زندان بوده اند نباشیم.
با این حال٬ او از دیگر اعتصاب‌کنندگان درخواست کرده است که به اعتصاب غذای خود پایان دهند.
مادر عماد بهاور از اعضای نهضت آزادی در گفت‌وگو با سایت خبری روز اعلام کرده است تا زمانی که فرزندش در اعتصاب غذا باشد، او هم لب به غذا نخواهد زد.
زهرا رحیمی، همسر ابوالفضل قدیانی از اعضای سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی در گفت‌وگو با سایت خبری کلمه گفته است: وقتی حقوق زندانیان رعایت نمی‌شود٬ آنها باید به شیوه‌ای اعتراض کنند، زندانیانی که بازداشت آنها هم غیرقانونی است در شرایطی که ذره‌ای به حقوق‌شان توجه نمی‌شود، نمی‌توانند بنشینند و نگاه کنند.
ژیلا بنی‌یعقوب، روزنامه‌نگار و همسر بهمن احمدی‌امویی در گفت‌وگو با سایت خبری جرس از فعالان سیاسی و اجتماعی و مدافعان حقوق بشر خواسته است که به موضوع اعتصاب غذای این افراد توجه کنند.
او تاکید کرده است: این زندانیان حتی درخواستی برای خودشان ندارند، با اعتراض خود می‌خواهند نهادهای قضایی نظام جمهوری اسلامی را ملزم به پاسخگویی کنند.
فرزندان محمدجواد مظفر، رئیس انجمن دفاع از حقوق زندانیان سیاسی، ۳۱ خرداد در نامه‌ای خطاب به پدرشان نوشتند: پیام شما را دریافت کردیم و باور داریم که شما راهی جز برکف نهادن جان‌تان برای رساندن صدای اعتراض خود و همۀ زندانیان مظلوم سیاسی سراسر ایران نداشتید.
این ۱۲ زندانی که اکنون در بند ۳۵۰ زندان اوین به سر میبرند، در بیانیه‌ای که همزمان با آغاز اعتصاب غذا منتشر شد، نوشتند که «حبس ۱۰ ماهه هدی‌صابر بدون محکومیت و قرار قانونی و به صورت کاملا خودسرانه و رفتار سهل‌انگارانه و مغرضانه حاکمیت در برابر آثار اعتصاب غذا در او، شهادت این فعال سیاسی را به چالش مشروعیتی بزرگ برای نظام جمهوری اسلامی بدل کرده است».
از این مظلومین و جان آنها دفاع کنید . نگذارید مشتی لومپن استالینیست روسی که هدفشان بلعیدن ایران توسط روسیه است و در تمام سازمان امنیت و قوه قضائیه و مجلس و ارکان انتظامی رژیم نفوذ کرده اند ، آنها را مثل قتلهای زنجیره ای و کشتار های سازمان یافته قبلی از ( ۳۲ تا ۵۶ ) و از (۵۷ تا ۵۹) و از ( ۶۰ تا ۶۷ )سر به نیست کنند .
از مشروطه تا کنون اگر بر سر یک حرف ( حاکمیت قانون ) ایستاده بودیم و دنبال سرابهای دیگری که عوامل همین فراماسونری مارکسیست روسی به عنوان چشم انداز مبارزه جلوی ما گذاشتند نمی رفتیم ، تا کنون مثل هند و آفریقای جنوبی و ترکیه و مالزی و اندونزی و ..... موفق شده بودیم .
اما ما را عمدا به بیراهه میبرند این عوامل روسی .
به جای فشار به زندانیان که ترک اعتصاب کنند ، به حاکمیت استالینیستی فشار بیاورید تا خواست قانونی آنها را مبنی بر رسدیگی به قتل همرزمانشان را گردن نهد .
در هر کشوری هر چقدر دیکتا تور و فاسد ، در چنین مواردی یک هیات تحقیق تشکیل میشود . به جز رژیم های مارکسیستی !