وزیر ارتباطات و فناوری ارتباطات ایران، طرح «اینترنت چمدانی» آمریکا را از مصادیق بارز «سایبرتروریسم» دانست.

با این حال، رضا تقی‌پور، وزیر ارتباطات و فناوری امروز ۱۲ تیرماه به خبرگزاری مهر گفت که ایران توان فنی و آمادگی کامل برای مقابله با «اینترنت چمدانی» را دارد.

به گفته آقای تقی‌پور، باراک اوباما، «به بهانه ایجاد آزادی بیان» برای مردم در نظردارد با به‌کارگیری فناوری‌های جدید اینترنتی «امکان انجام عملیات‌های روانی» را به وجود آورد.

او برخی از اقداماتی را که توسط دولت آمریکا و کشورهای هم‌پیمان آن صورت می‌گیرد، مصداق بارز «سایبر تروریسم» خواند.

او همچنین در واکنش به این اقدام گفت ‌که با محتواهای «مثبت و سازنده‌ای» که در جمهوری اسلامی ایران ایجاد شده و روز به روز نیز در حال توسعه است، «قطعاً شهروندان ما نیازی به استفاده از این شبکه‌ها در آینده نخواهند داشت.»

چهار روز پیش نیز وزیر اطلاعات جمهوری اسلامی گفت که ایران راه‌هایی را برای «کیف اینترنتی» طراحی کرده است.

حیدر مصلحی، وزیر اطلاعات جمهوری اسلامی همچنین گفت که پروژه «کیف اینترنتی» را شخص باراک اوباما برای مقابله اینترنتی با جمهوری اسلامی طراحی کرده است.

دولت آمریکا قصد دارد از طریق طرح شبکه اینترنتی و مخابراتی «سایه» ارتباط مخالفان حکومت‌های خودکامه را با جهان خارج٬ جدا از نظارت دولت‌هایشان برقرار سازد.

بخشی از این طرح که هزینه آن دو میلیون دلار برآورد شده، «اینترنت در چمدان» نام دارد. این سیستم می‌تواند به صورت مخفیانه از مرزهای کشورهای مورد نظر رد شود و از طریق سیستم اینترنتی بدون سیم (وایرلس) که در محدوده وسیعی قابل دریافت خواهد بود، کاربران را به شبکه جهانی اینترنت متصل سازد.

طرح «اینترنت در چمدان» به دنبال ایجاد نقاط بی‌سیم مخفی و غیرقابل ردیابی در چمدان‌های مسطح است.

از زمان اعتراض به انتخابات ریاست جمهوری ایران در خرداد ۱۳۸۸، مقامات حکومت ایران مبارزه بی‌امانی را علیه آزادی اینترنت در این کشور آغاز کرده‌اند که فرا‌تر از فیلترینگ محتوایی است و شامل کند کردن عمدی سرعت اینترنت در مواقع بحرانی و هک و غیرفعال کردن وب‌سایت‌های نیروهای مخالف است.

ایران گام‌هایی را نیز برای قطع شبکه جهانی اینترنت در داخل کشور برداشته است. مديرکل دفتر مطالعات ارتباطات و فن‌آوری‌های نوين مرکز پژوهش‌های مجلس، بهمن ماه ۸۹ گفت که به‌زودی ۶۰ درصد از شرکت‌ها و خانواده‌ها به شبکه ملی اینترنت وصل می‌شوند و درمدت دو سال تمام کشور به این شبکه داخلی متصل خواهند شد.

پس از آن در ۲۶ فروردین، یک مقام بلندپایه دولتی در ایران، از راه‌اندازی «اینترنت حلال» خبر داد. 

بر اساس ارزیابی خانه آزادی از وضعیت اینترنت در ۳۷ کشور جهان در سال ۲۰۱۱، ایران پایین‌ترین نمره را در این ارزیابی به دست آورده و در کنار کوبا، عربستان سعودی، چین، برمه، بلاروس و تایلند، به عنوان کشورهایی با شدید‌ترین سانسور اینترنتی قرار گرفت.