۳۰۰ فعال سیاسی و فرهنگی همراه با چندین تشکل فعال سیاسی و حقوق‌بشری در نامه‌ای سرگشاده، خواستار آزادی فوری و بی‌قید و شرط میرحسین موسوی، زهرا رهنورد، مهدی و فاطمه کروبی شدند.
این نامه که متن آن امروز، ۲۵ مردادماه در وب‌سایت کلمه، نزدیک به میرحسین موسوی منتشر شده، خطاب به بیش از ۱۰ نهاد و مقام بین‌المللی نوشته شده است.
در این نامه آمده است که این چهار چهره سیاسی در حالی شش ماه در حبس خانگی به سر می‌برند که هیچ گونه حکم بازداشت، احضاریه یا اتهامی از طرف مقام‌های قضایی برای آنها صادر نشده است.
حصر خانگی و قطع کامل ارتباطات میرحسین موسوی، زهرا رهنورد، مهدی و فاطمه کروبی پس از آن آغاز شد که این رهبران مخالفان دولت از طرفداران خود خواستند روز ۲۵ بهمن ۱۳۸۹ و در حمایت از حرکت‌های مردم مصر و تونس به خیابان‌ها بیایند.
امضاکنندگان این نامه، برعهده نگرفتن مسئولیت وضعیت این رهبران را «جرم و قانون شکنی» مقام‌های قضایی و دولتی ایران دانسته و آن را در راستای «نقض آشکار حقوق بشر، قوانین بین‌المللی و داخلی کشور ایران، از جمله اصل ۳۲ قانون اساسی و ماده شماره ۵۸۳ قانون مجازات اسلامی» قلمداد کرده‌اند.
همچنین در این نامه آمده است که حبس خانگی این افراد، نقض ماده شماره ۹ میثاق بین‌الملل حقوق سیاسی و مدنی و پیمان بین‌الملل است که از تمامی اشخاص در برابر ناپدید شدن اجباری حمایت می‌کند.
آنها در بخش دیگری از این نامه که از جمله خطاب به دبیرکل سازمان ملل، کمیسر عالی حقوق بشر، گزارشگر ویژه حقوق بشر در ایران نوشته شده، همچنین خواستار انجام تحقیقات قضایی فوری، کامل، بی‌طرف و دقیق برای معرفی مسئولین «ربایش و حبس اجباری» رهبران مخالف دولت شده‌اند.
«محقق کردن حقوق فردی میر حسین موسوی، زهرا رهنورد، مهدی و فاطمه کروبی» از دیگر خواسته‌های امضاکنندگان این نامه به‌شمار می‌رود.
این فعالان سیاسی و مدنی می‌گویند که بر اساس اخبار رسیده، آقایان موسوی و کروبی و همسرانشان در وضعیت نامناسب جسمانی به سر می‌برند و اجازه دسترسی به پزشک معتمد و مراقبت‌های پزشکی مناسب را ندارند.
در آخرین خبر‌ها پس از آنکه مادر زهرا رهنورد از وضعیت سلامت فرزند و داماد خود، ابراز نگرانی کرد و از «لاغری شدید و رنگ‌پریدگی» آنها خبر داد، انجمن اسلامی جامعه پزشکی ایران ۱۹ تیرماه خواستار معاینه خانواده‌های موسوی و کروبی توسط «پزشکان مستقل» شد.
با این حال، محمود احمدی‌نژاد ۱۳ مرداد ماه در پاسخ به خبرنگار یورونیوز که از او درباره حبس خانگی موسوی و کروبی پرسیده بود، گفت در همه کشور‌ها زندان و محدودیت‌های قانونی وجود دارد و این افراد هم مسائلی با قوه قضائیه داشتند و از آنجایی که قوه قضائیه در ایران نهاد مستقلی است، من اجازه دخالت در امور آنها را ندارم.
رئیس‌جمهوری ایران همچنین با آرزوی اینکه «در هیچ جای دنیا و در اروپا و آمریکا هم حتی یک زندانی و زندان مخفی وجود نداشته باشد» افزوده بود که در ایران کسی به دلیل اظهار نظر در زندان نیست چرا که در قوانین جمهوری اسلامی اظهار نظر آزاد است.
در طول شش ماه گذشته شمار زیادی از فعالان سیاسی و شخصیت‌های مذهبی، تشکل‌ها، احزاب و مجامع بین‌المللی و حقوق بشر بار‌ها با ابراز نگرانی از وضعیت آنها و اعلام غیرقانونی بودن این حبس خانگی خواستار آزادی آنها شده‌اند.
یک ماه پیش نیز بالاترین مقام امور حقوق بشر آلمان، مارکوس لونینگ از ایران خواست که میرحسین موسوی، زهرا رهنورد، مهدی و فاطمه کروبی را آزاد کند.
به تازگی نیز خبر رسیده که پرونده‌ای در این مورد در سازمان ملل به ثبت رسیده و قرار است وضعیت آنها به عنوان «ناپدیدشدگان قهری» در این سازمان پیگیری شود.
جمع‌آوری امضا برای این نامه که کمپین «اعتراض سبز» آن را تهیه کرده، تا یک ماه ادامه خواهد داشت. این کمپین در اعتراض به ادامه حصر خانگی سران مخالف دولت آغاز به کار کرده است.
