آمارهای منتشر شده توسط سازمان پزشکی قانونی ایران نشان می‌دهد، روزانه چهار نفر در حوادث ناشی از کار جان خود را از دست می‌دهند.

بر اساس این آمار دلیل مرگ دو نفر از چهار نفر کشته شده در هر روز، سقوط از بلندی است.

در این گزارش که خبرگزاری ایلنا آن را منتشر کرده، آمده است که در پنج ماه نخست امسال ۶۳۹ نفر در نتیجه حوادث ناشی از کار جان خود را از دست داده‌اند که از این تعداد، ۶۳۳ نفر مرد و تنها شش نفر زن بوده‌اند. دلیل مرگ ۲۶۴ نفر آنها نیز سقوط از بلندی اعلام شده است.

در همین رابطه، محمود خدادوست، رئیس مرکز تحقیقات سازمان پزشکی قانونی کشور به خبرگزاری ایلنا گفته است که در در پنج ماه نخست سال ۱۳۸۹، شمار افرادی که جان خود را در حوادث ناشی از کار از دست داده‌ بودند، ۵۳۸ نفر بود که از این تعداد دلیل مرگ ۱۹۶ نفر نیز سقوط از بلندی اعلام شده بود.

مقایسه آمار امسال با سال گذشته حکایت از رشد ۳۴.۷ درصدی آمار کارگرانی است که قربانی سقوط از ساختمان شده و جان خود را از دست داده‌اند.

کارگران در ایران از جمله بی‌حقوق‌ترین افراد هستند که در بسیاری مواقع قربانیان حوادثی از جمله سقوط در چاه یا افتادن از ساختمان، در حین انجام کار می‌شوند.

تنها مرور اخبار و گزارش‌ها در چند ماه گذشته خود گواهی بر این مدعاست. مرگ کارگر ۱۸ ساله در دی ماه ۱۳۸۹ در تهران براثر گودبرداری، مرگ کارگر ۶۵ ساله در فروردین ماه ۱۳۹۰ بر اثر ریزش ایستگاه مترو در مشهد، مرگ کارگر ۳۸ ساله شرکت ایزوگام بر اثر سقوط در چاه و مرگ دو کارگر چاه‌کن دیگر بر اثر سقوط در چاه، مرگ یک کارگر در پی سقوط دکل جرتقیل در محل گودبرداری شهریور ماه ۱۳۹۰، مرگ یک کارگر جوان چاه‌کن بر اثر سقوط در عمق چاه ۶۵ متری در مهرماه ۱۳۹۰، مرگ کارگر ۶۰ ساله سنندجی در مهر ماه ۱۳۹۰ بر اثر سقوط از ساختمان، تنها چند نمونه از حوادث منتشر شده در رسانه‌ها، طی ۹ ماه گذشته است.

در بیشتر این موارد عامل اصلی وقوع حادثه پایین بودن استاندارد ایمنی در محیط کاری بوده که موجب شده از کارگران قربانی بیشتری گرفته شود.

ایران از جمله کشورهایی است که محیط‌های کاری در این کشور از کمترین استانداردهای ایمنی برخوردار هستند و همواره خطر مرگ و مصدومیت و ابتلاء به انواع بیماری‌ها و از کارافتادگی کارگران را تهدید می‌کند.

اما آمار حوادث در میان کارگران ساختمانی به دلیل سقوط از بلندی، برق گرفتگی، گاز گرفتگی، سقوط در چاه، زیرآوار رفتن، و غیره بسیار بیشتر از هر بخش دیگری است.