سازمان صدا و سیما در نظر دارد شبکه‌های تخصصی راه‌اندازی کند.

راه‌اندازی شبکه‌های تخصصی سیاست جدیدی است که سازمان صدا و سیما با هدف پرداختن به مخاطبان و موضوعات مختلف به‌طور جدی دنبال می‌کند.

از اولین اقدامات این سازمان در جهت تخصصی شدن، اختصاص شبکه سه به پخش برنامه‌های ورزشی و قرار دادان جوانان به عنوان مخاطبان اصلی شبکه بود. پس از آن نیز اعلام شد که شبکه دو سیما، شبکه کودک و نوجوان می‌شود.

تولید مستند و تقویت گروه‌های مستندساز نیز خبر از سرمایه‌گذاری و برنامه طولانی مدت جهت راه‌اندازی یک شبکه مستقل مستند می‌دهد.

تاسیس شبکه ام‌بی‌سی پرشیا در سال جاری سبب شد برخی از مسئولان فرهنگی به این فکر بیفتند که شبکه‌ای در رقابت با این شبکه بیگانه راه‌اندازی کنند که فقط از طریق آن فیلم و سریال پخش شود. این ایده تا حدی پیش رفت که برخی نمایندگان مجلس آن را عنوان کردند و خواستار شبکه‌های تخصصی شدند.

پیش از این سازمان صدا و سیما هم در رادیو و هم تلویزیون بخش مجزایی را به حوزه قرآن و معارف اسلامی اختصاص داده بود و مسئولان این سازمان بارها اشاره کرده بودند که از تخصصی شدن این حوزه رضایت دارند.

برخی از کارشناسان رسانه‌ای معتقدند کیفیت برنامه‌های تلویزیونی از درجه خوبی برخوردار نیست و اگر بنا باشد چنین روندی ادامه پیدا کند، ضرورتی برای مرزبندی شبکه‌ها احساس نمی‌شود.

منتقدان بر این باوردند که تولیدات تلویزیونی ابتدا باید به لحاظ کیفی ارتقا پیدا کنند و سپس به فکر گسترش کمی و ایجاد شبکه‌های خاص بود.

از سوی دیگر آماده کردن مخاطبان تخصصی بسیار ضروری به نظر می‌رسد. سازمان صدا و سیما در طول حیات خود چه در دوره انقلاب اسلامی و چه پیش از آن هیچ گاه تخصصی نبوده است و از همین رو مخاطبان خود را در داخل ایران مخاطبانی عمومی تربیت کرده است.

مسعود حیدری، عضو هیات علمی دانشگاه تهران تخصصی شدن شبکه‌های راديويی و تلويزيونی را آسیبی جدی به صدا و سیما می‌داند.

او دلیل اصلی این آسیب را مدل رسانه‌ای در ایران مطابق با مدل توسعه و نوسازی «لرنر» مربوط به پنجاه سال پیش می‌داند.

طبق این مدل، رسانه‌ها می‌توانند دست به نوسازی سیاسی و اقتصادی در جامعه بزنند که این الگو در دوران انقلاب و بعد از آن در گسترش سواد و اطلاعات عمومی در جامعه نقش داشته است، اما با پایان دوران جنگ به دليل ناکارآمد بودن، پيدايش رسانه‌های جديد، گسترش ارتباطات مردم با خارج از کشور و جوابگو نبودن نيازهای آنان در داخل ديگر به نوسازی کشور کمک نکرده است.

و آخر این‌که محدودیت بودجه‌های دولتی و تاثیر آن بر تولید برنامه‌ها به لحاظ کیفی یکی دیگر از نگرانی‌هایی است که کارشناسان نسبت به راه‌اندازی شبکه‌های تخصصی دارند.