سخنگوی وزارت امور خارجه ایران از کشتهشدن معمر قذافی، رهبر پیشین لیبی با عنوان «پیروزی» یاد کرد و آن را به مردمک لیبی تبریک گفت. او همچنین خواستار روی کار آمدن یک «نظام مردمسالار» در این کشور شد.
به گزارش خبرگزاری ایسنا، رامین مهمانپرست امروز ۲۹ مهر ماه همچنین افزود با تحولاتی که رخ داده، دیگر بهانهای برای ادامه دخالت نیروهای خارجی در لیبی وجود ندارد و ضمن درخواست برای خروج فوری نیروهای خارجی از این کشور، از آمادگی ایران برای «انتقال تجربیات و مشارکت در بازسازی لیبی» خبر داد.
رامین مهمانپرست در بخش دیگری از سخنان خود آنچه را در لیبی رخ داده، «وعده الهی و سرنوشت محتوم همه مستبدان و ظالمان تاریخ» دانست و گفت که این حکومتها با نادیده انگاشتن حق ملتها در اعمال حاکمیت خود، سرانجام و فرجامی جز نیستی و نابودی ندارند.
او همچنین ابراز امیدواری کرد که با «پایان دیکتاتوری سیاه قذافی» و خروج فوری نیروهای خارجی از لیبی، این کشور بتواند نسبت به اعمال حق تعیین سرنوشت خود در فضایی فارغ از هرگونه مداخله خارجی تصمیمگیری کنند.
خبرگزاریهای خارجی روز گذشته با انتشار تصاویری از معمر قذافی، اعلام کردند که این دیرپاترین رهبر عربی در «سرت» شهر زادگاهش کشته شد و شورای ملی انتقالی لیبی نیز در نشستی رسانهای، این خبر را تائید کرد.
وزارت امور خارجه ایران پیشتر در یکم شهریور ماه، یک روز پس از سقوط شهر بنغازی، پایتخت لیبی توسط مخالفان حکومت معمر قذافی نیز در بیانیهای اعلام آمادگی کرده که همه تجربیات خود را برای تحقق آزادی، عدالت و کرامت انسان در اختیار مردم لیبی قرار دهد.
پس از آن، علی اکبر صالحی وزیر امورخارجه ایران نیز در یک گفتوگوی تلفنی با مصطفی عبدالجلیل، رئیس شورای انتقالی لیبی، بر گسترش و تقویت روابط دو کشور تاکید کرد درحالی جمهوری اسلامی هنوز شورای انتقالی لیبی را به رسمیت نشناخته بود.
رهبر جمهوری اسلامی که تحولات لیبی را در ادامه اعتراضهای مردم برخی از کشورهای خاورمیانه علیه دولتهای خود «بیداری اسلامی» توصیف کرده بود، در اجلاسی به همین نام، ورود و دخالت ناتو به لیبی را موجب بهوجود آمدن «ضایعههای بیجبران» دانست.
به گفته آیتالله علی خامنهای، اگر دخالت نظامی آنها نبود، ممکن بود مردم اندکی دیرتر پیروز شوند اما در عوض این همه زیرساخت نابود نمیشد، و این همه کشته بهجا نمیماند.
از هفت ماه پیش که شورای امنیت سازمان ملل برای حفاظت از غیرنظامیان لیبیایی در این درگیریها استفاده از نیروی نظامی را مجاز اعلام کرد، نیروهای آمریکا و ناتو در لیبی دست به عملیات نظامی زدند.
محمود احمدینژاد نیز اوایل شهریور در گفتوگو با شبکه «المنار» با تاکید بر اینکه سازمان ملل در مورد لیبی دچار اشتباه «تاریخی» و «ابزار دست استعمارگران» شده و گفت شورای امنیت نباید اجازه دخالت نظامی در لیبی را صادر میکرد و باید گروه میانجیگری انتخاب میشد.
از طرف دیگر، دیروز هوگو چاوز رئیسجمهوری ونزوئلا که از آغاز اعتراضهای مردمی در لیبی از معمر قذافی دفاع میکرد، با محکومکردن کشتن رهبر لیبی، او را «مبارزی بزرگ در شمال آفریقا» و «شهید» نامید.
آقای چاوز که رابطه دوستانهای با معمر قذافی داشت، روابط نزدیکی نیز با ایران دارد و بعد از به قدرت رسیدن محمود احمدینژاد، این روابط با جمهوری اسلامی گسترش یافته و ونزوئلا حامیان برنامههای هستهای ایران است.
sucks to all of them from west to Islam and all bad people