نسخه آرشیو شده
ویژه یک سالگی مردمک

«دست از سر پرس تی وی بردارید»
آرم شبکه پرس تی وی
از میان متن

  • با مرور بر چنین روندی می‌توان رفتار کاربران شبکه‌های اجتماعی در عدم حمایت از پرس تی وی را نه به نشانه حمایت از سیاست‌های بریتانیا و تصمیم موسسه آفکام، بلکه بر عدم باور مخاطب در مورد سیاستگذاری و روند اطلاع رسانی این شبکه خبری دانست.
موضوع مرتبط

حسین ستوده
یکشنبه ۰۱ آبان ۱۳۹۰ - ۰۷:۱۲ | کد خبر: 66038

به دنبال برخی فشارها بر شبکه انگلیسی زبان پرس تی وی، در فیس بوک کارزاری با عنوان «دست از سر پرس تی وی بردارید» برای مقابله با این فشارها به راه افتاده است.

با انتشار خبری مبنی بر تصمیم موسسه آفکام برای لغو مجوز «شرکت پرس تی وی» در بریتانیا و حذف «شبکه پرس تی وی» از لیست شبکه‌های موجود در سیستم پخش کابلی و ماهواره‌ای در بریتانیا، برخی از فعالین این شبکه تلویزیونی صفحاتی در شبکه اجتماعی فیس بوک ایجاد کردند تا معترضان به تصمیم موسسه آفکام بتوانند در آن صفحه به حمایت از فعالیت پرس تی وی بپردازند. علیرغم پیش فرض ایجاد کنندگان این صفحات، تا امروز کمی بیشتر از ۴۰۰ نفر از میلیون‌ها کاربر شبکه اجتماعی فیس بوک به حمایت از این شبکه تلویزیونی اقدام کرده‌اند. برای درک اهمیت رفتار کاربران فیس بوک و عدم حمایت از شبکه پرس تی وی باید ابتدا به سابقه این رخداد و نحوه عملکرد موسسه آفکام اشاره داشت.

طبق اطلاعات موجود در وب سایت ثبت شرکت‌ها در بریتانیا، «شرکت پرس تی وی» در ماه اکتبر سال ۲۰۰۶ و چندین ماه پیش از آغاز رسمی «شبکه پرس تی وی» بعنوان شرکتی با مسئولیت محدود در انگلیس به ثبت رسیده است. این شرکت با آغاز پخش شبکه تلویزیونی پرس تی وی به عنوان نمایندگی رسمی این شبکه در بریتانیا فعالیت کرده است تا جایی که مجوز پخش شبکه پرس تی وی در شبکه کابلی بریتانیا تحت امتیار این شرکت صادر شده است.

نیاز به تاسیس یک شبکه خبری انگلیسی زبان؛ علیرغم فعالیت بخش انگلیسی شبکه تلویزونی سحر به روزهایی باز می‌گردد که اخبار، حکایت از احتمال وقوع حمله نظامی به ایران داشت. در چنین فضایی نیاز به دسترسی به افکار عمومی در خارج از مرزهای حاکمیت سیاسی ایران باعث شد تا شبکه تلویزیونی پرس تی وی از طریق ۱۳ ماهواره و چندین شبکه کابلی درصدد ایجاد فضایی در پاسخ به منتقدان خود در کشورهای غربی باشد. هر چند که با پایان دوره دولت جورج بوش و رفع احتمال حمله نظامی فعالیت شبکه پرس تی وی بر موضوعات مورد علاقه نظام اسلامی در خارج از مرزهای ایران متمرکز شد.

در زمان جنگ سی و سه روزه لبنان با اسرائیل شبکه پرس تی وی فعالیت رسمی نداشت اما بحران غزه فرصت مناسبی بود تا این شبکه تلویزیونی بتواند قدرت تاثیر خود در جوامع غربی را بیازماید. بحران غزه و همسانی دیگر شبکه‌های خبری در نحوه پوشش خبری این واقعه باعث شد تا نگاه غیر متعارف شبکه پرس تی وی مورد توجه بخشی از گروه‌های اجتماعی در جوامع غربی قرار گیرد و برخی از فعالان رسانه‌ای از آن به عنوان کارکردی مفید یاد کنند.

اما عملکرد این شبکه در دوره اعتراضات بعد از انتخابات ریاست جمهوری ایران سرنوشت دیگری برای این شبکه خبری رقم زد و باعث شد تا رفتارش در نگاه مخاطبین انگلیسی زبان به نوعی پروپاگاندای سیاسی تعبیر شود و به سطح همکاری با حکومت در بازجویی‌های اجباری تنزل یابد. این رفتار عملا باعث طرح دعوی علیه این شبکه تلویزیونی در بریتانیا شد.

شبکه پرس تی وی با فرافکنی در موضوعات سیاسی و به منظور تحت تاثیر قرادادن حضور خبرنگاران این شبکه در بازجویی‌های اجباری فعالیت خود را بر نقد سیاست‌های داخلی و خارجی بریتانیا متمرکز کرد و تلاش نمود تا سیاست مردان انگلیسی را به مسکوت نمودن پرونده بر علیه خود ترغیب کند. می‌توان گفت که تصمیم موسسه آفکام بر لغو مجوز فعالیت این شبکه در بریتانیا، تحت پوشش نام شرکت پرس تی وی، علیرغم شکایت‌های ایراد شده، نشانه نگرانی دولت بریتانیا از عملکرد این شبکه خبری در بریتانیا است.

از طرفی خبرسانی در باره انقلاب‌ها و بحران‌های جاری در کشورهای خاورمیانه و شمال افریقا در روش خبری این شبکه به سیاستی دوگانه تبدیل شد. و این سیاست دوگانه در برابر اعتراض‌های مردمی باعث شد تا عملا اعتبار این شبکه در نزد گروه‌های خاص اجتماعی نیز دچار تنزل شود و طرفداران سابق این شبکه به دیگر رسانه‌های مستقل خبری روی آورند.

با مرور بر چنین روندی می‌توان رفتار کاربران شبکه‌های اجتماعی در عدم حمایت از پرس تی وی را نه به نشانه حمایت از سیاست‌های بریتانیا و تصمیم موسسه آفکام، بلکه بر عدم باور مخاطب در مورد سیاستگذاری و روند اطلاع رسانی این شبکه خبری دانست. بدیهی است که کاربران شبکه‌های اجتماعی تمامی جامعه مخاطب شبکه پرس تی وی نیستند اما زنگ خطر مناسبی هستند برای تغییر در روش‌ها و سیاستهای این شبکه خبری انگلیسی زبان.

گرچه کمپین فیس بوکی «دست از سر پرس تی وی بردارید» برای مخاطب قرادادن سیاستمداران انگلیسی طراحی شده است اما واکنش کاربران فیس بوک می‌تواند مرجع ضمیر این جمله را به مدیران و سیاستگذاران این شبکه خبری برگرداند.

این مطلب را به اشتراک بگذارید

آگهی