وزیر امور خارجه ایران، اظهارات همتای آمریکایی خود را پر از تناقض خواند و تاکید کرد تا زمانی که نیت صادق نباشد، مذاکره معنا ندارد.
علیاکبر صالحی شنبه، هفتم آبانماه در یک کنفرانس مطبوعاتی مشترک با مسعود بارزانی، رئیس اقلیم کردستان عراق افزود که برقراری رابطه زمانی معنا دارد که طرفین بدون پیش شرط و همسطح وارد گفتوگو شوند.
وزیر امور خارجه ایالات متحده هفته گذشته در یک مصاحبه زنده تلویزیونی با شبکه بیبیسی فارسی گفته بود که اوباما به محض اینکه به ریاستجمهوری رسید، پیشنهاد رابطه با ایران را داد اما «موقعیت گیجکنندهای است از این نظر که نمیدانیم چه کسی در ایران تصمیم میگیرد».
خانم کلینتون همچنین تاکید کرده بود که آمریکا از هر اقدامی از داخل ایران که به حکومت نشان دهد باید رفتارش را عوض کند، استقبال خواهد کرد.
او افزوده بود که آمریکا به علت درخواست رهبران جنبشسبز و ایرانیان خارج از کشور حامی آن، از اعتراضهای دو سال گذشته حمایت نکرد و اگر در آینده معترضان ایرانی مانند لیبی از کشورهای خارجی کمک بخواهند، ایالاتمتحده پیشقدم خواهد بود
در پی این مصاحبه چند تن از مقامهای جمهوری اسلامی این اظهارات را ناشی از «ناآگاهی»، نشاندهنده «ضعف سیاسی» دانستند و گفتند که نباید آن را جدی گرفت.
به گفته آقای صالحی، آمریکا از طرفی به برقراری رابطه اظهار علاقه میکند و از طرفی دیگر صحبتهایی میکند که همسنگ با سخنان قبلی نیست.
همتای ایرانی او معتقد است که آمریکا هنوز «به اعتبار منطق قدرت، با تکبر و استکبار رفتار میکند» اما ایران کشوری نیست که کسی بخواهد از موضع تکبر با او صحبت کند.
امروز در واکنشی دیگر، یک عضو کمیسیون امنیتملی و سیاستخارجی مجلس اظهارات وزیر خارجه آمریکا را «تحریک آشکار مردم» و «دخالت مجدد» در امور داخلی ایران دانست.
حسین نقوی گفت که حمایت صریح آمریکا از «فتنهگران» بیپاسخ نخواهد ماند و حق ایران برای شکایت از وزیر خارجه آمریکا به مراجع حقوقی، سازمانملل و نهادهای بینالمللی محفوظ است.
پیش از این، رامین مهمانپرست، سخنگوی وزارت امور خارجه ایران گفته بود که بیاطلاعی خانم کلینتون نسبت به مسائل ایران مسبوق به سابقه بوده و علی لاریجانی، رئیس مجلس ایران این سخنان را «باعث افزایش وحدت ملی ایرانیان» دانسته بود.
همچنین به گفته مهدی مهدیزاد، عضو کمیسیون امنیتملی مجلس، آمریکا با این اظهارات میخواهد ایران را به عکسالعمل وادار کند تا وارد مذاکره شود اما در واقع آمریکا ناچار به مذاکره با ایران است زیرا «بدون ما کارهایشان پیش نمیرود».
وزیر امور خارجه آمریکا همچنین خبر داده بود که تا پایان سال میلادی، ایالاتمتحده یک «سفارتخانه مجازی» برای تهران راه میاندازد تا در آن به سوالهای ایرانیان از جمله شرایط تحصیل و دریافت ویزا پاسخ گوید.
سخنگوی وزارت امور خارجه ایران این اقدام را در نتیجه «سردرگمی عمیق» آمریکا در روابط بینالمللی «بهخصوص با کشور قدرتمند و مستقلی» همچون جمهوری اسلامی دانست.
سخنان خانم کلینتون، واکنش رسانههای ایران را نیز به دنبال داشته است. در همین رابطه دو روزنامه کیهان و جمهوری اسلامی انتقاداتی را مطرح کردهاند.
روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله شنبه، هفتم مهرماه خود با انتقاداتی از سخنان هیلاری کلینتون، از عملکرد صدا و سیما در حذف بخشهایی از سخنان وزیر امور خارجه ایالات متحده انتقاد کرده است.
نویسنده سرمقاله امروز این روزنامه با اشاره به بخشی از اظهارات خانم کلینتون در این مورد که «درخواستی از سوی رهبران جنبش سبز برای اعلام حمایت آمریکا دریافت نشده» نوشته است که با توجه به این «اعترافات» میتوان مسئولان آمریکایی را به خاطر این که در ایران شنوندهای ندارند و کسی به آنها اعتنایی نمیکند تحقیر کرد.
در ادامه این سرمقاله آمده است: اما متاسفانه رسانه ملی نه تنها از این فرصت بهرهبرداری نکرد، بلکه با کنار گذاشتن مطالب اصلی و چسبیدن به حواشی و حتی ضمیمه کردن برداشتهای نادرست به آنها، درست در جهت عکس آنچه میتوانست برای جامعه و در مسیر سیاست منطقی جذب حداکثری و دفع حداقلی مفید باشد، عمل کرد.
روزنامه کیهان اما تحلیل دیگری را از این بخش از سخنان هیلاری کلینتون ارائه داده است. حسین شریعتمداری، مدیرمسئول این روزنامه در مطلبی با عنوان «خدا سایه خانم کلینتون را کم نکند» نوشته است که «فتنهگران ستون پنجم آمریکا در ایران اسلامی بودهاند و بدیهی است که در تمامی سیستمهای حقوق دنیا ستون پنجمها به اشد مجازات محکوم میشوند.»
آقای شریعتمداری، این سخنان وزیر خارجه آمریکا را يک گام بلند و سودمند به نفع جمهوری اسلامي ايران ارزیابی کرده است.
«فتنه» اصطلاحی است که به اعتراضهای پس از انتخابات ریاستجمهوری دهم در سال ۸۸ نسبت داده میشود و از میرحسین موسوی و مهدی کروبی از نامزدهای معترض به نتایج این انتخابات با عنوان «فتنهگر» یاد میشود.
اعتراضهای پس از انتخابات ریاستجمهوری دهم که به بزرگترین ناآرامی در ۳۰ سال گذشته تبدیل شد، دهها کشته برجای گذاشت و شمار زیادی از فعالین سیاسی و اجتماعی و روزنامهنگاران بازداشت و با حکمهای سنگین روبهرو شدند.