وب سایت تلویزیون «آپلاس» ارمنستان گزارش داده است که طی چند سال گذشته بیست نفر از کارکنان مرکز اتمی متسامور، ارمنستان را به خاطر دستمزد بیشتر به مقصد نیروگاه اتمی بوشهر ترک کرده‌اند.
مهندس ارشد نیروگاه هسته‌ای متسامور، مووسس واردانیان به این شبکه گفته است کسانی که این نیروگاه را ترک کرده‌اند جزو بهترین متخصصان بوده‌اند.
او می‌گوید ۱۵۸ نفر از کارکنان این مرکز به دلایل اجتماعی خواهان افزایش دستمزدهایشان شده‌اند، اما خود او ازجمله این کارکنان نبوده است.
آقای واردانیان گفته است که از ابتدای ماه دسامبر ۱۰ درصد به حقوق کارکنان این نیروگاه افزوده می‌شود.
همچنین آقای جیورجیان، رئیس بخش انرژی هسته‌ای در وزارت انرژی و منابع طبیعی ارمنستان گفته است که کارکنان حق ندارند در روند کار نیروگاه اغتشاش ایجاد کنند.
او گفته است کارکنانی که به ایران رفته‌‌اند قانون «استفاده صلح‌آمیز از انرژی هسته‌ای» را زیر پا گذاشته و ارمنستان را به خطر انداخته‌‌اند چراکه این کارکنان هنگام استخدام در نیروگاه اتمی بوشهر چنین سندی را امضا نکرده‌اند.
نیروگاه اتمی بوشهر ۱۲ شهریور ماه در مرحله «مقدماتی» راه‌اندازی و با قدرت حدود ۶۰ مگاوات به شبکه سراسری برق ایران متصل شد.
راه‌اندازی این نیروگاه در چند سال گذشته، نگرانی جامعه بین‌المللی را نیز به‌دنبال داشته است، چراکه آمریکا و متحدان غربی آن ایران را متهم کرده‌اند که در پوشش برنامه هسته‌ای، به‌طور پنهانی درصدد دستیابی به سلاح هسته‌ای است.
ایران اما این اتهامات را رد کرده و بارها تاکید کرده است که هدف از اجرای برنامه هسته‌ای اهداف صلح‌آمیز ازجمله تامین برق و ایزوتوپ‌های پزشکی است.
نیروگاه اتمی بوشهر از نظر ایمنی نیز نگرانی‌هایی را برانگیخته است، کشورهای غربی نگران‌اند که استانداردهای جهانی در ساخت این نیروگاه رعایت نشده باشد.
با این‌حال، ایران اطمینان می‌دهد که همه استانداردها در این نیروگاه رعایت شده‌اند و حتا تاخیر در راه‌اندازی نیروگاه بوشهر، عمدتا به دلیل طولانی شدن فرایند بازرسی و آزمایش‌های مورد نیاز برای راه‌اندازی نیروگاه بوده است.
نیروگاه بوشهر قرار بود در بهمن ماه سال گذشته کار خود را آغاز کند و در ماه فروردین به شبکه برق متصل شود اما شرکت روس اتم پیش از راه‌اندازی، درخواست بازرسی فنی نهایی را کرد و یک آسیب در نیروگاه شناسایی شد.
سابقه ساخت نیروگاه اتمی بوشهر به سال ۱۹۷۵ (۱۳۵۴ شمسی) بازمی‌گردد که پس از انقلاب اسلامی این طرح کنار گذاشته شد اما در سال ۱۹۹۵ قرارداد نهایی ساخت این نیروگاه با شرکت روسی طرف قرارداد یعنی شرکت «اتم استروی اکسپورت» امضا شد.
