معاون محیط زیست‌دریایی سازمان محیط زیست ایران می‌گوید سهم ایران نسبت به کشورهای همسایه دریای خزر در ایجاد آلودگی میکروبی بیشتر است.
عبدالرضا کرباسی چهارشنبه، ۲۵ آبان ماه در گفت‌وگو با خبرگزاری فارس افزود که سهم ایران در آلودگی میکروبی به این دلیل بیشتر است که جمعیت ساحل‌نشین ایرانی به مراتب بیش از سایر کشورهای حوزه خزر است.
با وجود این، او تصریح کرد که بیشترین آلودگی دریای خزر مربوط به آلودگی نفتی است که از فعالیت‌های نفتی چهار کشور به وجود آمده است و سهم سموم کشاورزی رتبه دوم را دارد.
به عقیده کارشناسان محیط زیست، ایران که مصرف‌کننده بزرگ سموم و کودهای شیمیایی است، سموم مختلف وارد دریا می‌کند.
این کارشناسان هشدار داده‌اند که آب، سموم و کودهای شیمایی و نفت را با هم مخلوط و ترکیبی سمی ایجاد می‌کند که حیات دریایی را مورد تهدید قرار می‌دهد.
ایران، آذربایجان، قزاقستان، روسیه و ترکمنستان کشورهای ساحلی خزر هستند که مناقشانی درباره منابع نفت و گاز، حدود آبی و سهم ماهیگیری دارند و در سال‌های گذشته ورود بی‌رویه پساب‌های آلاینده به آن به معضل اساسی تبدیل شده است.
به گفته آقای کرباسی، بسیاری از طرح‌های وزارت نیرو برای کنترل آلودگی، به دلیل کمبود بودجه نیمه‌کاره باقی مانده یا این وزراتخانه انجام ماموریت برای جلوگیری از آلودگی نفتی در بنادر موفق نبوده است.
معاون محیط زیست‌دریایی پیش از این نیز در تیرماه، با هشدار نسبت به «آلودگی بسیار شدید» دریای خزر گفته بود که این آلودگی برای شناگران، مشکل‌ساز می‌شود و سطح آلودگی در شهرهای چالوس، نوشهر و نور بیشتر است.
او همچنین تاکید کرده بود که وزارت نیرو موظف است در شهرهای با جمعیت بالای ۳۰ هزار نفر، تصفیه‌خانه فاضلاب شهری تاسیس کند اما بودجه کافی برای این کار ندارد.
پیش از این، آرش نکوئیان، مدیرکل دفتر مدیریت سواحل و تالاب‌های ساحلی سازمان محیط زیست گفته بود در مصوبه پیشگیری و مقابله با آلودگی‌های زیست محیطی «بودجه‌ای دیده شده»، اما کافی نیست.
همچنین به گفته یک کار‌شناس محیط زیست سواحل دریای خزر به دلیل سم، انواع میکروب‌های کشنده و فلزات سنگین خطرناک با کاهش شدید گردشگران مواجه شده است.
محمد درویش گفته که سالانه ۱۲۲ هزار و ۳۵۰ تن مشتقات نفتی و ۳۰۴ تن کادمیوم، ۳۴ تن سرب و هزاران تن پساب و فاضلاب انسانی و کشاورزی وارد دریای خزر می‌شوند.
در زمینه آلودگی‌های نفتی نیز، امروز مسئول گروه حفاظت از سواحل و بنادر پژوهشکده حفاظت آب و خاک ایران هشدار داد که برای استخراج نفت در دریای خزر باید به مسائل زیست محیطی توجه شود تا تبعات آن مانند آلودگی نفتی جنوب ایران نشود.
پیش‌تر محمد جواد محمدی‌زاده، رئیس سازمان حفاظت محیط زیست گفته بود بیشترین استخراج نفت و گاز در دریای خزر عمدتا توسط آذربایجان، ترکمنستان و روسیه صورت می‌گیرد و آذربایجان بیشترین آلودگی نفتی را وارد دریای خزر می‌کند.
علاوه بر آلودگی دریای خزر و خلیج فارس، شماری از رودهای بزرگ ایران نیز به دلیل ریختن فاضلاب‌های شهری، آلوده و غیر قابل استفاده شده‌اند که از جمله آنها می‌توان به رود کارون در اهواز و گوهررود و زرجوب در رشت اشاره کرد.
