درپی موافقت نمایندگان برخی کشورهای غربی درمورد ادامه حضور نیروهای نظامی خارجی در افغانستان پس از سال ۲۰۱۴ علی اکبر صالحی، وزیر خارجه ایران، مخالفت کشورش را با این موضوع اعلام کرد.

آقای صالحی که در راس هیاتی در کنفرانس بین‌المللی یک روزه بن درمورد وضعیت افغانستان شرکت کرده، در این کنفرانس گفت که ایران از خروج نیروهای خارجی و سپردن کنترل افغانستان به دست نیروهای این کشور استقبال می‌کند.

پیش از سخنان آقای صالحی، نمایندگان آمریکا و آلمان در کنفرانس بن اعلام کردند که پس از خروج نیروهای نظامی خارجی از افغانستان در سه سال آینده، همچنان به این کشور کمک‌رسانی خواهند کرد.

حدود ۱۴ هزار نیروی نظامی خارجی در افغانستان حضور دارند و قرار است تمام نیروهای نظامی ناتو تا پایان سال ۲۰۱۴ از این کشور خارج شوند.

آقای صالحی حضور نیروهای نظامی خارجی در افغانستان را «نظامی‌گری» توصیف کرد و گفت: در واقع تنها زمانی تلاش‌های بين‌المللی در جهت ايجاد صلح و امنيت می‌تواند به نتيجه برسد كه نظامی‌گری در افغانستان به پايان برسد.

کنفرانس بین‌المللی بن روز دوشنبه چهاردهم آذر با صدور اعلامیه‌ای با محور حمایت از فعالیت‌های دولت‌های غربی در افغانستان پس از سال ۲۰۱۴ به میزبانی آلمان پایان یافت. پاکستان این کنفرانس را تحریم کرد.

انتقاد از جنگ افغانستان

براساس تحلیل‌ها با‌ گذشت ۱۰ سال از زمان نخستین کنفرانس بن با هدف بازسازی کشور جنگ‌زده افغانستان، جنگ در این کشور با افزایش نارضایتی افکار عمومی غربی روبه‌رو شده است به‌ویژه آن که پس از حمله نیروهای آمریکایی به محل اختفای بن لادن، رهبر پیشین القاعده، بهانه‌ای برای حضور در افغانستان باقی نمانده است.

در این میان کشورهای غربی با این انتقاد روبه‌رو شده‌اند که به جای حمایت از دولت کابل که به فساد و ناکارآیی متهم شده، کمک‌های مالی خود را برای احیای اقتصاد آسیب دیده این کشور هزینه کنند.

«چشم‌انداز برخورد ایران»

ایران درحالی در کنفرانس بن شرکت کرده که پیش از این ازسوی غرب به «حمایت اندک» از شورشیان طالبان، مخالفان حکومت کابل، متهم شده است.

دیپلمات‌ها و تحلیلگران گفته‌اند که اگر تهران می‌خواست بر نیروهای آمریکایی مستقر در افغانستان فشار جدی وارد کند،سطح حمایت خود از طالبان را افزایش می‌داد.

سایمون گس، نماینده ارشد غیرنظامیان ناتو در کابل، به خبرگزاری رویترز گفته است که اگرچه سابقه حمایت ایران از طالبان وجود دارد اما چشم‌انداز خرابکاری ایران در راه‌حل افغانستان ضعیف است.

آقای گس، سفیر پیشین بریتانیا در ایران، تاکید کرده است که براساس تجربه دیرینه‌ای که درمورد ایران دارد زمانی که توافق‌نامه‌های بین‌المللی برسر امنیت افغانستان پس از سال ۲۰۱۴ تدوین شود، ایران نیز براساس واقعیت‌های جدید درمورد کابل عمل خواهد کرد.