محمود کیان ارثی، خبرنگار حوزه خاورمیانه عقیده دارد که انفجارهای خونین در دمشق، پایتخت سوریه و ربوده شدن مهندسان ایرانی در این کشور توسط گروه‌های نا‌شناس، حاکی از تغییر در سبک و سیاق خشونت‌های جاری در سوریه و بین المللی شدن بحران این کشور است.

در نه ماه گذشته خشونت‌ها در سوریه از یک شهر به شهر دیگری در حال حرکت بوده و در هفته‌های اخیر به سرعت بر تعداد کشته‌ها افزوده شده است.

با این حال پایتخت این کشور از حوادث خشوت بار مشابه به دور و کم و بیش آرام بوده است.

حملات انتحاری در دمشق که ظاهر با هدف ضربه زدن به شکبه‌های امنیتی حکومت طرح ریزی شده بودند، تحولی مهم در روند خشونت‌های نه ماه گذشته است.

ار سوی دیگر، اخبار ربوده شدن هفت شهروند ایرانی در شهر حمص توجه رسانه‌ها را به خود جلب کرده است.

گفته می‌شود که این افراد مهندسان یک پروژه ساخت نیروگاه برق در سوریه هستند.

با توجه به مواضع جمهوری اسلامی در مساله سوریه و پشتیبانی آن از حکومت این کشور، می‌توان این احتمال را داد که این هفت نفر توسط گروه‌های مخالف حکومت سوریه ربوده شده باشند.

هدف این اقدام ممکن است ارسال پیامی هشدار آمیز به مقامات جمهوری اسلامی درباره مواضع آن‌ها در قبال اعتراض‌های سوریه یا صرفا یک انتقام گیری کور باشد.

در این رابطه سفیر ایران در دمشق، ربوده شدن ایرانی‌ها را تلاشی برای وادار ساختن ایران به تغییر مواضعش در قبال بحران سوریه و اخلال در فعالیت‌های اقتصادی، صنعتی و سرمایه گذاری جمهوری اسلامی ایران در این کشور دانسته است.

ربوده شدن شهروندان ایرانی اولین برخورد با افراد خارجی در سوریه در چند ماه اخیر به شمار نمی‌رود.

چند هفته پیش کامیون‌های حمل و نقل ترکیه‌ای که در حال تردد در خاک این کشور بودند هدف حمله مسلحانه قرار گرفتند.

جدا از این نیز، در جریان راهپیمایی‌های اعتراضی سوریه پرچم‌ها ایران، روسیه و چین به آتش کشیده شده است.

این اقدام واکنشی به مواضع این سه کشور در حمایت از حکومت بشار اسد بوده است.

گمانه زنی درباره عوامل ربایش مهندسان ایرانی یا حمله کنند گان به کامیون‌های ترک مختلف است.

همینطور درباره ماهیت انفجارهای دمشق شک و تردید فراوانی وجود دارد؛ چراکه مخالفان حکومت سوریه نه القاعده بلکه نیروهای امنیتی را پشت انفجارهای خونین پایتخت می‌دانند.

اما این ابهام‌ها مانع از پنهان ماندن ابعاد خشونت‌های بحران سوریه و پیوستگی آن با مسائل منطقه‌ای وبین المللی نمی‌شود.

ربوده شدن مهندسان ایرانی نشان می‌دهد که حساسیت درباره مواضع جانبدارانه ایران در بحران سوریه بالا بوده و مخالفان حکومت سوریه عملکرد خشونت بار ارتش علیه مردم را متاثر از سیاست‌های جمهوری اسلامی می‌بینند.

به هر صورت، دیر یا زود سرنوشت شهروندان ایرانی ربوده شده مشخص خواهد شد.

کسانی که در پس این اقدام هستند توانسته‌اند نوعی حساسیت رسانه‌ای درباره روابط ویژه تهران و دمشق ایجاد کرده و اعتراض خود را در اینباره به افکار عمومی منتقل کنند.

اما در صورتی که آسیبی متوجه مهندسان ایرانی شود، اقدام ربایندگان در افکار عمومی نتیجه عکس داده و به مشروعیت اعتراض‌ها خدشه وارد خواهد کرد؛ چراکه نشان خواهد داد که مخالفان رژیم سوریه نیز از ابزار خشونت و انتقام گیری جهت پیشبرد اهداف خود استفاده می‌کنند.