یازده استاد دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی در نامه‌ای به شورای عالی انقلاب فرهنگی با انتقاد از عملکرد رئیس این دانشگاه «که منجر به اخراج، بازنشستگی‌اجباری و محدودیت‌های شدید شده»، خواستار رسیدگی مرجعی قضائی به شکایاتشان شده‌اند.
در این نامه که امروز سی دی ماه در وب‌سایت کلمه، نزدیک به منتقدان حکومت، منتشر شده آمده است: دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی تهران با نیم قرن سابقه، به دلیل مدیریت نادرست در معرض فروپاشی قرار دارد.
به گفته این استادان، در نتیجه برخوردهای تنگ نظرانه صدرالدین شریعتی و در سال‌های ریاست او، یک سوم از استادان دانشکده اقتصاد اخراج و به طور اجباری بازنشسته شده‌اند یا به دلیل شرایط نامناسب این دانشگاه ترک کرده‌اند.
حمیدرضا برادران‌شرکاء، مرتضی چینی‌چیان، محمود ختائی، محمد ستاری‌فر، علی صادقی تهرانی، رضا عاصی، محمدولی کیان‌مهر، سعید مشیری، مهدی میرزادی جهرمی، حجت‌الله میرزائی، بهروز هادی‌زنوز امضا کنندگان این نامه هستند. شماری از این افراد، از مقامات و برنامه‌ریزان اقتصادی در دولت‌های گذشته جمهوری اسلامی بوده‌اند و به تصمیم‌ها و برنامه‌های اقتصای دولت محمود احمدی‌نژاد انتقاد دارند.
حمیدرضا برادران‌شرکاء و محمد ستاری‌فر پیش‌تر رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی ایران بوده‌اند، آقای مشیری از این دانشگاه اخراج شده‌اند و آقایان چینی‌چیان، کیان‌مهر، هادی‌زنوز و صادقی تهرانی به اجبار بازنشسته شده‌اند.
آن‌ها گفته‌اند که بقیه استادان شاغل در این دانشگاه نیز، در معرض ناامنی، محدودیت‌های شدید و اعمال فشارهای روانی و اجتماعی اقرار دارند که ادامه فعالیت آن‌ها را غیرممکن کرده است.
این اعضای هیئت علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه گفته‌اند که پیش از این، به دلیل برخوردهای «غیرقانونی و بی‌ضابطه» ریاست دانشگاه، پرونده‌های متعددی در محاکم قضائی تشکیل و برای او رای دادگاه صادر شده اما روش‌های او را اصلاح نکرده است.
به گفته امضاءکنندگان، این نامه نویسندگان دیگری نیز دارد که به دلیل احساس ناامنی و سابقه برخوردهای نامناسبی توسط رئیس دانشگاه، نام آن‌ها در این نامه نیامده است.
موج بازنشستگی اجباری استادان دانشگاه از دوره اول ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد تشدید شد و بعد از رویدادهای انتخابات خرداد ۸۸به حد بی‌سابقه‌ای رسید.
۱۷۳ عضو هیئت علمی و کارمند دانشگاه در سال ۸۶، همچنین ۱۸۳عضو هیئت علمی و کارمند در سال ۸۷ و در سال ۸۹، تنها ۸۱عضو هیئت علمی دانشگاه تهران بازنشسته شدند در حالی که هم‌چنان توانایی تدریس داشتند.
در آستانه آغاز سال تحصیلی ۸۸ در دانشگاه‌ها، رهبر جمهوری اسلامی در صریح‌ترین اظهارات خود شمار استادان معتقد به «جهان بینی اسلامی» در دانشگاه‌ها را کم شمرده بود.
وزیر علوم نیز وعده داده بود که با استادان «سکولار» برخورد خواهد شد و اعلام کرده بود که دانشگاه جای استادانی نیست که بخواهند «علیه نظام و خواسته‌های مردم» فعالیت کنند و وزارت علوم از اخراج آن‌ها «شرمنده» نخواهد بود.
این رویداد در حالی در دانشگاه‌های معتبر ایران رخ داده که آقای احمدی‌نژاد، تیر امسال در نامه به وزرای علوم و بهداشت با انتقاد از اجرای طرح «بازنشستگی اساتید» و «تفکیک جنسیتی» در دانشگاه‌ها، از آن‌ها خواست که از این اقدامات «سطحی و غیر‌عالمانه» خودداری کنند.
دانشگاه علامه طباطبایی در روزهای نخستین سال تحصیلی ۹۰ نیز، دست به جداسازی جنسیتی تمامی کلاس‌های درسی عمومی و تخصصی خود زد.
همچنین صدرالدین شریعتی، رئیس دانشگاه از تاسیس پردیس دختران در دو سال آینده خبر داده و گفته بود این اقدام «حرمت بیشتر به دانشجویان دختر» است.
