جلال ذوالفنون موسیقی‌دان ایرانی و نوازنده سه‌تار عصر امروز یکشنبه ۲۸ اسفندماه در سن ۷۴ سالگی درگذشت.
یکی از نزدیکان آقای ذوالفنون در گفت‌وگو با مردمک، این خبر را تایید کرده و گفته که او به دلیل آمبولی ریه و سکته در بیمارستان البرز کرج درگذشته است.
طبق این گزارش، جلال ذوالفنون ۱۰ روز پیش به دلیل عمل قلب باز در بیمارستان ایرانمهر بستری شد و هفته گذشته پس از بهبودی نسبی از بیمارستان مرخص و به خانه منتقل شد. روز گذشته خانواده او متوجه شدند که ریه او آب آورده و او را برای به بیمارستان ایرانمهر منتقل کردند. پس از مدوای روز یکشنبه او را از بیمارستان مرخص کردند که در مسیر بازگشت از تهران به کرج او سکته کرده و پس از انتقال به بیمارستان البرز درگذشت. هنوز زمان و مکان خاکسپاری وی مشخص نشده است.
به گفته آرش اوستا، از شاگردان مکتب ذوالفنون، او از بیمه هنرمندان برخوردار نبود و قرار بود که معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مقدمات لازم برای ارائه خدمات پزشکی به او را فراهم کند.
جلال ذوالفنون متولد سال ۱۳۱۶ درآباده در خانواده‌ای اهل موسیقی متولد شد. او از ۱۰ سالگی نواختن سه تار را آغاز کرد و برای ادامه تحصیل در عرصه موسیقی به هنرستان موسیقی ملی رفت، در آنجا چون سه تارساز اصلی محسوب نمی‌شد، او به اجبار تار را برگزید و با سازهای دیگر چون ویلن نیزآشنا شد و آن را نزد برادرش «محمود ذوالفنون» آموخت.
او در هنرستان از رهنمودهای «موسی خان معروفی» در زمینه تکنیک سه تار برخوردار شد و به این ترتیب هشت سال آموزش وی درهنرستان به فراگیری سه تار، تار و ویلن گذشت.
او همزمان با تاسیس رشته موسیقی دانشکده هنرهای زیبا به آنجا راه یافت و با چهره‌های شاخص موسیقی ایران نظیر «نورعلی خان برومند» و «داریوش صفوت» آشنا شد. این آشنایی به وی امکانی داد تا شناخت تازه‌ای از موسیقی اصیل و امکانات وسیع سه تار به دست آورد. از این زمان بود که وی تمرکز و توجه خود را برای آموختن و گسترش این ساز معطوف ساخت.
ذوالفنون در ادامه راه از روش‌های اساتیدی چون «صبا» و «ارسلان خان درگاهی» و همچنین راهنمای‌های «داریوش صفوت» بهره گرفت. او پس از پایان دوره تحصیلی‌اش در دانشکده موسیقی و مرکز حفظ واشاعه موسیقی ملی به تدریس سه تار پرداخت.
پس از انقلاب ذوالفنون، نقش مهمی در معرفی ساز سه‌تار در جامعه داشت. او همکاری متعددی با بزرگان موسیقی ایران داشت و در سال‌های پس از انقلاب همکاری‌هایی با شهرام ناظری و بسیاری ازموسیقی‌دان برجسته داشت که اوج آن انتشار «آلبوم گل صدبرگ» و «آتش در نیستان» با شهرام ناظری و آلبومی «از نگاه یاران» با صدای صدیق تعریف بود.
ذوالفنون با اغلب هنرمندان طراز اول کشور همکاری جدی و مستمر داشته است. برخی از آثار ذوالفنون همانند «پرواز و پرنیان» به صورت آلبوم تکنوازی سه تار نیز منتشر شده‌اند.
او پس از انقلاب بخشی از وقت‌اش را معطوف به تدوین کتاب برای آموزش سه تار به جوانان کرد.
کتاب «گل صدبرگ» که مجموعه‌ای از نوشته‌ها و خاطرات ذوالفنون درباره موسیقی است توسط سروش قهرمانلو گردآوری و تالیف شده است.
ذوالفنون تا زمان شدت گرفتن بیماریش همچنان به تعلیم شاگردانش می‌پرداخت و از نوع آوری‌هایی که در ساخت سه تار توسط شاگردانش از جمله سروش قهرمانلو استقبال می‌کرد.
او در سال‌های گذشته کنسرت‌های متنوع و متعددی درجای جای ایران به همراه نوازنده‌ها و خواننده‌های جوان برپا کرد و معتقد بود؛ «باید ازهنرمندان جوان که هنوز ناشناخته مانده‌اند، حمایت کرد.»
