کمیته حفاظت از روزنامه‌نگاران در بیانیه‌ای گفته است با وجود اینکه مقام‌های جمهوری اسلامی با شیوه‌هایی بی‌رحمانه روزنامه‌نگاران منتقد را ساکت می‌کنند، اما خبرهای ظلم مداوم آن‌ها همچنان به گوش جهان می‌رسد.
این نهاد حامی روزنامه‌نگاران، مستقر در نیویورک، روز پنج‌شنبه، دهم فروردین با اشاره به بازداشت یک عکاس و یک روزنامه‌نگار زن ایران اعلام کرده است که این اقدام ایران، در ادامه سه سال سرکوب اهالی مطبوعات صورت گرفته است.
مدیر بخش خاورمیانه این کمیته، در این بیانیه گفته است که زمان آن رسیده ایران به این سرکوب‌های نامحدود پایان داده و اجازه دهد تا صداهای مستقل شنیده شوند.
در ادامه، این کمیته به بازداشت تهمینه منزوی، عکاس ۲۲ ساله و برنده جایزه مستقل عکاسی مستند اجتماعی اشاره کرده و نوشته که او از جمله کسانی بوده که در آثار خود به مسائل حساس اجتماعی ایران مانند اعتیاد می‌پرداخته است.
خانم منزوی در ۳۰ بهمن سال گذشته در محل کار خود بازداشت شد، اما هنوز اتهام او و دلیل بازداشت‌اش مشخص نیست و مقام‌های جمهوری اسلامی نیز درباره وضعیت سلامت و محل نگهداری او پاسخی نداده‌اند.
در این بیانیه همچنین به محکومیت نازنین خسروانی اشاره شده که نیمه اسفند ماه برای اجرای حکم شش سال حبس به زندان اوین فراخوانده شد.
اتهام این روزنامه‌نگار روزنامه‌های اصلاح‌طلب که در آبان سال ۸۹ بازداشت و چهار ماه و نیم حبس شد به گفته دادستان تهران، «تبلیغ علیه نظام» و «اقدام علیه امنیت ملی» است.
کمیته حفاظت از روزنامه‌نگاران در بخش دیگری، به افزایش محدودیت‌های اینترنت و فیلترشدن وبسایت‌های خبری و پارازیت روی ایستگاه‌های تلویزیونی ماهواره‌ای پرداخته است.
در این بیانیه، به نقل از مارک تامپسون، مدیرکل بی‌بی‌سی نوشته شده است که مقام‌های ایران با ارسال پارازیت روی ماهواره و بازداشت و تحت‌فشار گذاشتن اعضای خانواده‌های کارمندان بی‌بی‌سی فارسی، این شبکه خبری را هدف قرار داده‌اند.
در اسفند ماه، مرکز بررسی جرائم سازمان یافته سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در اطلاعیه‌ای چهار روزنامه‌نگار و یک مستندساز را که پیش از این بازداشت شده بودند، به «ارتباط با شبکه بی‌بی‌سی» متهم کرد.
مدیرکل بی‌بی‌سی نیز نسبت به برخورد مقام‌های ایران با کارکنان بی‌بی‌سی فارسی انتقاد کرده و بازداشت یکی از اعضای خانواده کارکنان این رسانه را به شدت محکوم کرده است.
حکومت ایران از زمان تاسیس این تلویزیون فارسی در سال ۲۰۰۹ بار‌ها روی این شبکه پارازیت فرستاده است و تازه‌ترین دور آزار و اذیت کارکنان این شبکه توسط دولت ایران درپی وخامت روابط میان دولت‌های ایران و بریتانیا صورت گرفته است.
کمیته حفاظت از روزنامه‌نگاران در بخش دیگری از این بیانیه، همچنین درباره وضعیت سلامت شماری از روزنامه‌نگاران زندانی، از جمله محمد داوری، کیوان صمیمی، حسین رونقی ملکی و احسان هوشمند، ابراز نگرانی کرده است.
از زمان انتخابات مناقشه‌برانگیز ریاست‌جمهوری ایران، بیش از ۱۵۰ روزنامه‌نگار بازداشت شده‌اند، علاوه بر این در حدود سه سال گذشته، بسیاری دیگر از روزنامه‌نگاران با افزایش فشار‌ها از ایران گریختند تا بازداشت و محکوم نشوند.
پیش‌تر فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران بازداشت‌های اخیر روزنامه‌نگاران را محکوم کرده و هشدار داده بود که آزادی رسانه‌ها در این کشور پس از سال‌ها ارعاب و آزار رسانه‌های مستقل، به حداقل رسیده است.
همچنین سازمان گزارشگران بدون مرز در گزارش سالانه آزادی رسانه‌های جهان در پایان سال میلادی، ایران، چین و اریتره را بزرگ‌ترین زندان‌های جهان برای روزنامه‌نگاران در سال ٢٠١١ معرفی کرده است.
این سازمان در نامه‌ای سرگشاده با «فاجعه‌بار» خواندن سرکوب روزنامه‌نگاران، وب‌نگاران و گسترش سانسور رسانه‌ها در ایران از کمیسر حقوق بشر سازمان‌ملل‌متحد خواست که از حقوق زندانیان عقیدتی ایران دفاع کند.
