یک فعال میراث فرهنگی درمورد تخریب نقش برجسته باستانی شاپور اول، پادشاه ساسانی به دلیل یادگارنویسی هشدار داد و تاکید کرد که یادگارنویسی گردشگران روی این نقش برجسته، زیبایی این اثر ثبت شده را از بین برده است.

مصطفی فاطمی که روز یکشنبه، ۱۰ اردیبهشت ماه با خبرگزاری مهر گفت‌و‌گو کرده، دلیل این موضوع را نبود سیستم حفاظتی مناسب در اطراف این نقش برجسته ذکر کرده است.

او توضیح داد وقتی چشمه آبی که در نزدیکی این سنگ‌نگاره قرار داشت به دلیل کاهش بارندگی خشک شد، برکه پر از نی نزدیک این آثار تاریخی هم از بین رفت. به همین دلیل در حال حاضر گردشگران به این سنگ نوشته بدون نگهبان و حفاظ دسترسی دارند و روی آن یادگاری می‌نویسند.

به گفته آقای فاطمی که به تازگی از این آثار بازدید کرده در حال حاضر خطوط ناموزونی روی این نقش برجسته مشاهده می‌شود که باعث از بین رفتن زیبایی آن شده است.

نقش برجسته شاپور اول به جای مانده از دوران ساسانی که روایتگر پیروزی دومین پادشاه ساسانی بر والرین امپراتور روم در چهار کیلومتری جنوب داراب در شیراز قرار دارد.

در این نقش، شاپور سوار بر اسب در وسط سنگ نگاره تمام رخ دیده می‌شود که سه امپراطور رومی روبه‌روی او قرار دارند.

مساحت نقش حدود ۶۳ متر مربع است که به جز تصویر پادشاه سوار بر اسب در وسط آن در مقابل تصویر اسرای رومی با سرهای برهنه همراه با فرماندهانشان و یک کالسکه همراه با غنائم جنگی قرار دارد.

تصاویر حاکی از طلب بخشش پادشاه روم از پادشاه ایران است که شاپور به علامت بخشش دست خود را بر سر امپراتور روم قرار داده است.

این اولین بار نیست که درمورد تخریب آثار باستانی هشدار داده می‌شود، آذرماه سال گذشته نیز رسانه‌ها گزارش دادند که دو اثر تاریخی نقش برجسته تنگ چوگان و سنگ نگاره شش هزار ساله زایش انسان در ایران در شهرستان‌های کازرون و خمین تخریب شده‌اند.

قدمت نقش برجسته تنگ چوگان به دوران ساسانیان برمی‌گردد و بر اساس گزارش‌ها، گرز بهرام دوم پادشاه ساسانیان که به صورت آویزان برروی سنگ برجسته بود به وسیله پتک یا جسمی مشابه کاملا تخریب و از بدنه کوه جدا شده است.

سنگ نگاره شش هزار ساله زایش انسان هم که در تیمره شهرستان خمین قرار دارد به دست افراد ناشناسی که با استفاده از دستگاه سنگ‌بری در محوطه حضور داشتند تخریب  شد.

ایران حدود یک میلیون و دویست هزار اثر و محوطه تاریخی دارد که چگونگی حفظ و نگهداری آن‌ها نگرانی کار‌شناسان و فعالان این بخش را به دنبال داشته است.

ترک برداشتن بناهای تخت جمشید و پل سی و سه پل اصفهان، نگرانی از تخریب رباط خرگوشی، تخریب خانه قاجاری نصیرالدوله در تهران هم از دیگر گزارش‌های منتشر شده طی ماههای اخیر بوده است.

در آخرین گزارش‌های از این دست یازده روز پیش مدیر سابق پایگاه داخلی تخت جمشید نسبت به اثرات بارندگی بر آثار باستانی استان فارس هشدار داد و گفت بارندگی‌های فرودین‌ماه در شیراز، اثرات مخربی مخصوصا بر پاسارگاد بر جای گذاشت و این مجموعه باستانی را در معرض تخریب قرار داد.

مجموعه میراث جهانی پاسارگاد مجموعه‌ای از آثار باستانی برجای‌مانده از دوران هخامنشی است که در ۱۳۵ کیلومتری شمال شیراز در منطقه پاسارگاد استان فارس قرار دارد.

پیش از این هم خبرگزاری‌ها از آبگرفتگی محوطه تخت جمشید بر اثر بارش‌های بهاری خبر داده بودند.

گزارش‌های منتشر شده حکایت از شتاب گرفتن روند تخریب میراث فرهنگی و آثار تاریخی در ایران دارد و این موضوع به یکی از نگرانی‌های فعالان این حوزه و کار‌شناسان آثار تاریخی تبدیل شده است.

کمبود بودجه، عدم مدیریت دقیق بر آثار تاریخی و مرمت آن‌ها و صدور مجوز ساخت و ساز بی‌توجهی به شرایط خاص نگهداری این ابنیه از جمله موارد انتقادی فعالان این بخش مخصوصا طی چند سال گذشته بوده است.