مجید سعیدی، عکاس ایرانی برنده جایزه عکاسی بینالمللی سال ۲۰۱۲ بنیاد عدالت و حقوق بشر «رابرت اف کندی» شد.این جایزه در مراسمی که شب گذشته، ۳۰ خردادماه در شهر فلورانس ایتالیا، مقر اروپایی این بنیاد برگزار شد به او اهدا شد.
جایزه «رابرت اف کندی» که هر سال به عکاس و خبرنگار برگزیده در حوزه حقوق بشر اعطا میشود، به این عکاس ایرانی برای مجموعه عکسهایش از مردم افغانستان تعلق گرفت.
نماینده ایالات متحده آمریکا در ایتالیا در این مراسم هنگام اعطای جایزه به مجید سعیدی از «تلاش های شجاعانه او در بازتاب زندگی مردم افغانستان در شرایط سخت برای پیوند مردم جهان به این زیبایی» سپاس ویژه کرد و همه را به بازدید از این عکسها فراخواند.
این عکاس ایرانی تاکنون برنده چندین جایزه معتبر بینالمللی از جمله جایزه عکاس سال ۲۰۰۱ بنیاد لوسی آمریکا و جایزه یونیسف سال ۲۰۱۰ شده است.
مرکز عدالت و حقوق بشر «رابرت اف کندی» را فرزند جان اف کندی، رییس جمهوری فقید آمریکا تأسیس کرد که عکس ترور او بازتابی جهانی یافت. این موسسه از سال ۱۹۶۸ با هدف دفاع از حقوق بشر و عدالت اجتماعی در آمریکا آغاز به کار کرده است.
مجید سعیدی از ۱۴ سالگی عکاسی را آغاز کرده است و از همان آغاز تمرکزش را روی عکاسی مستند گذاشته است. او که بیش از ۲۰ سابقه عکاسی خبری در رسانههای داخلی و خارجی را در کارنامه دارد، پیش از این نیز جوایز دیگری در زمینه عکاسی جنگ و حقوق بشر کسب کرده است.
او با نشریات بینالمللی ازجمله مجله «تایم» همکاری داشته و هم اکنون عکاس آژانس خبری آمریکایی «گتی امیجز» در افغانستان است.
مجید سعیدی، چندی پیش در گفتوگویی با وبسایت عکاسی، عکاسی خبری در ایران را در مقایسه با آنچه در مطبوعات و خبرگزاریهای جهان اتفاق میافتد، دارای جایگاه ندانست و تاکیدکرد: همان طور که روزنامههای ایران را نمیتوان با روزنامه نیویورک تایمز مقایسه کرد، نمیتوان عکاسی خبری ایران را نیز با دنیا مقایسه کرد.
او درباره آموزش عکاسی خبری در ایران گفت: هرچند گهگاه چهرههایی در میان عکاسان خبری ایرانی در سطح بینالملل مطرح شدند و میشوند و جوایزی کسب کردند، اما در مقایسه با عکاسی کشورهای دیگری همچون بنگلادش که کشور فقیر عقب ماندهای هم به شمار میرود، در نوع آموزش، نوع برخورد با سوژه و استفاده عکس در مطبوعات و خبرگزاریها، عکاسی خبری ایران جایگاه چشمگیری ندارد و دایره رقابت در میان عکاسان ایرانی را محدود به چند خبرگزاری داخلی و روزنامه میداند.
آقای سعیدی این موضوع را ناشی از این میداند که مطبوعات داخلی به دلیل عدم شناخت از عکس از توانمندیهای این رسانه به خوبی استفاده نمیکنند.
او معتقد است: عکاسان ایرانی باید یاد بگیرند که مؤلف باشند؛ یعنی صاحب نگاه و نگرش شوند و ثمره نگاهشان، یعنی عکس و محصولشان، حاصل تفکر و اندیشه باشد؛ باید بیاموزند در صورت لزوم برای عکسشان توضیح و تفسیر بنویسند، باید بتوانند از منطق عکسی که گرفتهاند دفاع کنند و عکسشان را تعریف کنند؛ حتی بتوانند درباره عکس خود، حرف بزنند یا شعر بگویند.
فروردین ماه سال جاری نیز نمایشگاه عکسهای مجید سعیدی با عنوان «قربانیان جنگ» که سال گذشته جزو فینالیستهای کتاب سال ۲۰۱۱ عکاسی جهان بود، در نمایشگاهی گروهی در هلند به نمایش درآمد.
«قربانیان جنگ» درباره مجروحان مینها و مهمات جنگی در افغانستان است و پرترههایی از مردم این کشور رنجکشیده را نشان میدهد که در اثر سالها جنگ ویرانگر دچار معلولیت و ناتوانیهای جسمی شدهاند.
آثار مجید سعیدی همچنین به زودی در نمایشگاه عکسی در فلورانس ایتالیا و یکی از شهرهای آمریکا در معرض دید علاقهمندان قرار خواهد گرفت.
مجید سعیدی در پی حوادث انتخابات ریاست جمهوری دوره دهم در ایران، همزمان با موج بازداشت خبرنگاران و تعدادی از عکاسان، بازداشت و در دادگاه انقلاب به سه سال حبس تعزیری محکوم شد و چندی بعد به قید وثیقه آزاد شد.