احمدینژاد که بنا به دعوت امیر قطر در این نشست حضور یافته بود، در سخنانی گفت که رژیم صهیونیستی با حمایت آمریکا و انگلیس در منطقه بحران میآفریند.
نشست اضطراری اتحادیه عرب برای بحث و بررسی حمله اسرائیل به نوار غزه با حضور محمود احمدینژاد، رئیس جمهور ایران در دوحه، پایتخت قطر برگزار شد.
احمدینژاد که بنا به دعوت امیر قطر در این نشست حضور یافته بود، در سخنانی گفت که رژیم صهیونیستی با حمایت آمریکا و انگلیس در منطقه بحران میآفریند.
رئیس جمهوری با تقدیر از ابتکار امیر قطر برای برگزاری این نشست اسرائیل را رژیمی دانست که به دنبال بیثباتی منطقه و ایجاد شکاف و بحرانآفرینی میان ملتهای منطقه است.
احمدینژاد در سخنان خود به زیرپا گذاشته شدن عرف و قوانین بینالمللی در استفاده نکردن از سلاحهای ممنوع علیه غیرنظامیان اشاره کرد و خواستار اقدام فوری برای جلوگیری از کشتار مردم غزه شد.
نشست قطبها
هرچند ایران عضو اتحادیه عرب نیست، اما دعوت از رئیس جمهوری ایران برای حضور در نشست فوقالعاده این سازمان از اهمیت زیادی برخوردار بوده و سخنان وی مورد توجه زیاد رسانههای عربی قرار گرفته است.
اجلاس دوحه در حالی برگزار میشود که مصر و عربستان، دو دولت متحد آمریكا با برگزاری آن مخالفت کردهاند.
ایران، سوریه و ترکیه از ابتکار دولت قطر برای برگزاری این نشست استقبال کرده و آن را عامل فشار به مصر برای عدم همکاری با اسرائیل میبینند.
انتقاد از دیپلماسی ایران
برگزاری نشست دوحه و تحرکات دامنهدار قطر برای محکوم ساختن جنایتهای اسرائیل در نوار غزه، انتقادات بیشتری را در ایران از عملکرد دستگاه دیپلماسی دولت نهم به دنبال داشته است.
منتقدان میگویند که تلاشهای دیپلماتک تهران برای جلوگیری از افزایش فشار به حماس و كشتار وسیع مردم فلسطینی از موضع انفعالی و كند بوده است.
به گفته آنها مقایسه تحرکات دیپلماتیک دولت برای جلوگیری از کشتار مردم غزه با فعالیتهای ترکیه و قطر، پرسشهای زیادی درباره کمتحرکی وزارت خارجه مطرح میکند.
آنها میپرسند ایران بهجز آنکه اسرائیل، رژیمهاى عرب و کشورهاى اسلامى را بهشدت محکوم کرد، چه اقدام عملىاى توانست براى فلسطینىها انجام دهد؟
در این رابطه دکتر صادق زیباکلام، استاد دانشگاه تهران در مقالهای در روزنامه اعتماد ملی نوشت که «سوال گزندهاى است چرا که پاسخ آن معلوم است».
در پاسخ به این انتقادات سخنگوى وزارت خارجه گفته است که وزیر امور خارجه تماسهاى تلفنى را با همتایان خود برقرار کرده و خواستار کمک آنها به مردم غزه شده است، اما سفر معیار موفق بودن دیپلماسى نیست.
انتظار داشتین دولت ایران چیکار بکنه؟ با اسراییل وارد جنگ بشه به طرفداری از عربها؟ آیا دولت ترکیه یا قطر یک دلار از خسارتهای وارده به عربها رو تقبل خواهند کرد؟ همه ی خسارتها رو از جیب مردم ایران دولت ایران پرداخت خواهد کرد. آیا این کافی نیست؟ همین امروز در اخبار ایران آمده بود که یک میلیارد و چهار صد میلیون دلار خسارت به غزه وارد شده است در حالیکه چند روز پیش در اخبار آمده بود که ایران طرح هر ایرانی 200 تومن رو برای غزه اجرا خواهد کرد یعنی درست یک میلیارد و چهارصد میلیون دلار یعنی کل خسارت وارده به غزه. البته دولت ایران کاری خواهد کرد که این کمک مردم ایران به نظر بیاد ولی همه میدونند که مثل همیشه به نیابت از طرف آنها و بدون اطلاع آنها صورت خواهد گرفت. این در حالیست که هنوز 14 میلیون ایرانی زیر خط فقر قرار دارند. تا کی باید مردم ایران به این عربها باج بدهند؟