پل صیحه (آباره عباس‌خان) اثر ثبت شده ملی در اندیمشک خوزستان مربوط به دوران صفویه در خطر تخریب قرار گرفته است.

مجتبی گهستونی، سخنگوی انجمن دوستداران میراث فرهنگی تاریانا خوزستان روز شنبه، هفتم مرداد به خبرگزاری مهر گفت این پل سال‌های طولانی بدون توجه خاصی رها شده بود و در حال حاضر هم تعیین نشدن حریم قانونی احتمال تخریب آن را افزایش می‌دهد.

سخنگوی انجمن دوستداران میراث فرهنگی تاریانا خوزستان توضیح داد که پل صیحه در هشت کیلومتری جاده اندیمشک به شوش و در حاشیه شرقی جاده قرار دارد. جایی که علاوه بر مجاورت با زمین‌های کشاورزی با سکونتگاه عشایر هم نزدیک است.

به گفته آقای گهستونی این موارد می‌تواند باعث تخریب بخش‌های دیگری از این پل دوران صفویه شود.

کار خاکبرداری و مرمت پل ۱۲ دهنه صیحه از سال ۱۳۸۰ آغاز شد. و دو سال بعد با شماره ثبت ۸۳۷۶ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.

بخش‌هایی از این پل که در گذشته با هدف انتقال آب از کانال‌ها و سرریز کردن به زمین‌های کشاورزی مجاورت پل ساخته شده بود تا سال ۸۲ مرمت شد.

سخنگوی انجمن دوستداران میراث فرهنگی تاریانا خوزستان درباره نیمه‌‌تمام ماندن مرمت این بنا هم گفت: این برداشت وجود دارد که به دلیل ناشناخته بود این اثر تاریخی مقامات سازمان میراث فرهنگی درصدد بودند با ترمیم بخش‌هایی از پل زمینه آشنایی علاقه‌مندان‌ به این پل را فراهم کنند.

در عین حال این فعال میراث فرهنگی تصریح کرد که مرمت این پل تاثیری در جلب نظر گردشگران نداشته و حضور گردشگران در این منطقه چیزی نزدیک به صفر است.

آقای گهستونی دلیل عدم حضور گردشگران رافاصله از شهر، جاده خاکی، دسترسی نامناسب، عدم وجود تابلو اعلام وجود سازه تاریخی در مسیر منتهی به یک اثر ثبت ملی شده، وجود یک تابلو با اطلاعات ناقص درباره این اثر تاریخی که شماره ثبت هم در آن وجود ندارد، اعلام کرد.

مصالح به کار رفته در ساخت پل صیحه سنگ، آجر به همراه ملات گل، آهک و ساروج است. پی پایه‌های این پل از سنگ، ستون‌ها از آجر و دیواره‌های فوقانی از سنگ است. دریچه‌های پل در جهت خلاف جریان آب و هم در جهت موافق آن پیش آمدگیهای دارد که اصطلاحاً موج شکن به صورت نیم دایره است.

سخنگوی انجمن دوستداران میراث فرهنگی تاریانا خوزستان آذر سال گذشته هم نسبت به وضعیت نگهداری بافت‌های تاریخی در اهواز هشدار داد و گفت که پنج خانه تاریخی این شهر تنها در دو روز تخریب شد.

اهواز با برخورداری از ۳۵ اثر ثبت شده در فهرست آثار ملی و ده‌ها اثر تاریخی و چندین جاذبه گردشگری اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی ندارد.

چگونگی حفظ و نگهداری حدود یک میلیون و دویست هزار اثر و محوطه تاریخی در ایران از نگرانی‌های دائمی کار‌شناسان و فعالان این بخش است.

خبرهای متعددی در سال‌های گذشته در زمینه تخریب آثار تاریخی منتشر شده است.
رئیس انجمن صنفی هتل‌داران استان یزد ۱۴ فروردین اعلام کرد که یک حسینه از آثار نفیس دوره زندیه در «محله خلف باغ» استان یزد با وجود گذشت بیست سال از ثبت آن در فهرست آثار ملی، در معرض تخریب قرار گرفته است.

محمدحسین محتاج‌الله یادآور شده که از زمان ثبت حسینیه نقشین در فهرست آثار ملی، تاکنون توجهی به آن نشده و مسئولان میراث فرهنگی نبود اعتبارات را عامل بازسازی‌نشدن آن اعلام کرده‌اند.

همچنین وضعیت دیگر آثار دارای معماری قدیمی در اهواز مانند دو محوطه، یک ساباط، سه پل، ۱۳ بنای دولتی، یک میدان، سه مسجد، یک سقاخانه، یک کارخانه و ۱۰ بنای غیر دولتی باقی مانده هم نگران کننده گزارش شده است.

گزارش‌های منتشر شده مخصوصا در چهار سال گذشته حکایت از شتاب گرفتن روند تخریب میراث فرهنگی و آثار تاریخی در ایران دارد و این موضوع به یکی از نگرانی‌های فعالان این حوزه و کار‌شناسان آثار تاریخی تبدیل شده است.

کمبود بودجه، عدم مدیریت دقیق بر آثار تاریخی و مرمت آن‌ها و صدور مجوز ساخت و ساز بی‌توجهی به شرایط خاص نگهداری این ابنیه از جمله موارد انتقادی فعالان این بخش مخصوصا طی چند سال گذشته بوده است. نتیجه این روند باعث خارج شدن میدان نقش جهان از فهرست ثبت جهانی شده است.