عضو شورای مرکزی انجمن هم اندیشان جوان کازرون می‌گوید ده‌ها بنا مربوط به دوره ساسانی و اسلامی در زیر جاده آسفالته در بیشاپور کازرون مدفون است و روزانه اتومبیل‌های زیادی از روی این آثار عبور می‌کنند.
محسن عباسپور در توضیح این موضوع یادآور شد که اوایل دهه ۸۰ سردیس گچی در منطقه که از نمونه‌های نادر در نوع خود و مربوط به دوره اسلامی است در سه متری این جاده کشف شد که نشان‌دهنده وجود آثار متعدد از این دست در این منطقه است.
عضو شورای مرکزی انجمن هم اندیشان جوان کازرون روز یکشنبه، ۱۵ مرداد به خبرگزاری مهر توضیح داد که بخش‌هایی از برج و باروهای شهر بیشاپور و ادامه کاخ والرین از خاک خارج و بخشی نیز همچنان مدفون است.
بر اساس این توضیحات در یک کیلومتری از این جاده هم چند اثر کشف نشده دیگر وجود دارد که در زیر خاک، عبور اتومبیل‌های سبک و سنگین را تحمل می‌کنند.
آقای عباسپور به مقامات مسئول پیشنهاد کرد که به جای تعریض و یا آسفالت جاده فعلی بیشاپور مسیر دیگری برای رفت و آمد انتخاب کنند تا هم آثار تاریخی ارزشمند نجات پیدا کند و هم مشکلات مردم برای رفت و آمد از مسیر فعلی کمتر شود.
او هشدار داد در صورت بی‌توجهی به این موضوع و جاده‌سازی و آسفالت‌ریزی دوباره، این آثار تاریخی صدمات بیشتری خواهند دید.
این عضو شورای مرکزی انجمن هم اندیشان جوان آثار مدفون در منطقه بیشاپور را نه تنها از نظر مطالعه برای شناخت بیشتر دوران ساسانیان ارزشمند معرفی کرد که این بناهای مدفون را محلی برای مطالعه چگونگی ورود اسلام به ایران خواند.
به گفته او در ۷۰ متری جاده مورد اشاره معبد آناهیتا قرار دارد و در نزدیکی آن بقایای یکی از قدیمی‌ترین مراکز فراگیری علوم اسلامی وجود دارد که خطوط اسلامی و آیات قرآنی در آن قابل مشاهده است.
وجود چند حمام تاریخی و بنایی به نام دارالحکومه در محدوده ۲۰۰ هکتاری بیشاپور از دیگر آثار مورد اشاره این فعال میراث فرهنگی است.
به گفته آقای عباسپور در صورت مسدود کردن این جاده، این شهر به دلیل برخورداری از پیشینه و آثار تاریخی قابلیت ثبت در فهرست آثار جهانی را خواهد داشت.
بیشاپور یکی از شهرهای باستانی ایران است که در ۲۵ کیلومتری غرب کازرون شیراز قرار دارد. بر اساس اطلاعات سنگ نوشته موجود این شهر با ۲۰۰ هکتار از جمله مهم‌ترین شهرهای ۱۸۰۰ سال پیش ایران بوده که به دستور شاپور اول و پس از پیروزی او بر والرین امپراتور روم بنا شد.
در چند سال گذشته خبرهای زیادی در ارتباط با بی‌توجهی و تخریب آثار باستانی در ایران منتشر شده است. کمبود بودجه، عدم مدیریت دقیق بر آثار تاریخی و مرمت آن‌ها و صدور مجوز ساخت و ساز بی‌توجه به شرایط خاص نگهداری این ابنیه از جمله موارد انتقادی فعالان این بخش است.
در این ارتباط ۲۰ آذر ۱۳۹۰ رسانه‌ها از تخریب اثر تاریخی نقش برجسته تنگ چوگان در شهر تاریخی بیشاپور خبر دادند. قدمت این مجموعه به دوران ساسانیان برمی‌گردد و بر اساس گزارش‌ها، گرز بهرام دوم پادشاه ساسانیان که به صورت آویزان برروی سنگ برجسته بود به وسیله پتک یا جسمی مشابه کاملا تخریب و از بدنه کوه جدا شده است.
ایران حدود یک میلیون و دویست هزار اثر و محوطه تاریخی دارد که چگونگی حفظ و نگهداری آن‌ها نگرانی کارشناسان و فعالان این بخش را به دنبال داشته است.
در آخرین خبرها از این دست هفت مرداد خبرگزاری مهر از خطر تخریب پل صیحه (آباره عباس‌خان) اثر ثبت شده ملی در اندیمشک خوزستان مربوط به دوران صفویه خبر داد.
گزارش‌های منتشر شده مخصوصا در چهار سال گذشته حکایت از شتاب گرفتن روند تخریب میراث فرهنگی و آثار تاریخی در ایران دارد و این موضوع به یکی از نگرانی‌های فعالان این حوزه و کارشناسان آثار تاریخی تبدیل شده است.
