معاون وزیر خارجه ایران با رد توافق تهران - منامه برای تبادل دوباره سفیر تاکید کرد که ایران برنامه‌ای برای رابطه با حكومت بحرین ندارد و قرار نیست سفیر خود را که از چند ماه پیش به تهران فراخوانده، به منامه اعزام کند.
حسین امیر عبداللهیان، معاون عربی و آفریقای وزیر خارجه ایران روز شنبه، ۲۸ مردادماه دلیل این موضوع را «نقض فاحش حقوق بشر و تداوم راهكار نظامی امنیتی در قبال مردم معترض و مسلمان» از سوی حکومت این کشور اعلام کرد.
به گفته معاون وزیر خارجه ایران، برخورد خشونت‌آمیز با معترضان در حالی است که آن‌ها با روش‌های مسالمت‌آمیز مطالبات خود را دنبال می‌كنند.
آقای عبدالهیان راه حل مشکلات موجود در بحرین را مبتنی بر انجام مذاکره و گفت‌و‌گو معرفی و حکومت بحرین را به استفاده از گازهای كشنده شیمیایی علیه مردمش متهم کرد.
او در عین حال گفت که تصمیم به حضور سفیر بحرین در تهران به حکومت آل خلیفه مربوط است. چند روز پیش، شیخ خالد آل خلیفه، وزیر خارجه بحرین در توییتر خود از بازگشت سفیر بحرین به تهران خبر داد.
بحرین یکی از کشورهای عربی است که همزمان با آغاز اعتراضات در کشورهای عربی از بهمن ماه ۱۳۸۹ به صحنه درگیری معترضان با ماموران حکومت پادشاهی آل خلیفه مواجه شده است.
مخالفان که عمدتا از شیعیان هستند خواستار پایان کار پادشاهان سنی مذهب هستند، اما همزمان با طولانی شدن و افزایش درگیری‌ها، پادشاه این کشور از عربستان و امارات برای سرکوب معترضان کمک گرفت.
در این مدت حاکمان منامه بارها تهران را متهم به حمایت از شیعیان معترض و دخالت در امور داخلی بحرین کرده‌اند که در مقابل ایران این اتهامات را رد کرده است.
در این راستا اردیبهشت ماه طرحی با نام «اتحاد سیاسی» بین عربستان سعودی و بحرین تصویب شد که با اعتراض برخی چهره‌های سیاسی ایران مواجه شد و شرکت‌کنندگان در نماز جمعه ۲۹ اردیبهشت ماه تهران در اعتراض به این تصمیم راهپیمایی کردند.
پیشتر وزیر اطلاع‌رسانی بحرین گفته بود این اتحاد در زمینه روابط خارجی، امنیتی، نظامی و اقتصادی است و کشورها حاکمیت ملی خود را از دست نمی‌دهند و هرکدام جداگانه عضو سازمان ملل متحد باقی خواهند ماند.
بحرین، تا سال ۱۸۲۰ میلادی بخشی از ایران بود و سپس تحت سرپرستی بریتانیا قرار گرفت و سرانجام در سال ۱۹۷۱ میلادی در پی همه‌پرسی، این کشور اعلام استقلال کرد و توسط سازمان ملل متحد نیز به رسمیت شناخته شد.
به زعم معترضانی مانند نماینده زاهدان در مجلس، بحرین تا ۱۳۴۰ استان چهادهم ایران بوده و پس از یک «مصوبه ننگین» در مجلس ملی، مستقل شد و اگر قرار است اتفاقی در بحرین رخ دهد، بحرین حق ایران است و نه عربستان.
علی لاریجانی هم در واکنش به تذکر این نماینده آن را «به‌جا» توصیف کرده و افزوده بود که «بحرین لقمه‌ای نیست که به سادگی از حلقوم کسی فارغ شود و این‌گونه رفتار‌ها، بدوی و این اقدام نوعی بحران‌سازی در منطقه است.»
در واکنش اعتراضی به این اظهارات، وزارت خارجه بحرین، کاردار سفارت جمهوری اسلامی در منامه را احضار کرده و اظهارات آن‌ها را دخالت آشکار در امور بحرین دانست و دولت بحرین هم در بیانیه‌ای اظهارات و اقدام‌های جمهوری اسلامی را «دخالت آشکار و وقیحانه» در امور داخلی این کشور توصیف و آن را محکوم کرد.
رسانه‌های دولتی ایران با پوشش گسترده اخبار معترضان بحرینی، کشورهای عربی، آمریکا و اتحادیه اروپا را به سکوت،حمایت از خشونت و کشتار شیعیان معترض بحرینی متهم می‌کنند. ایران می‌گوید که این کشورها رفتاری دو گانه در مقابل اعتراضات بحرین، سوریه و یا مصر دارند.
