ماتئی ویسنی‌یک، نمایشنامه‌نویس مطرح رومانیایی مقیم فرانسه برای جشنواره تئاتر فجر در تهران حضور یافت.

همزمان با آغاز بیست و هفتمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر، ماتئی ویسنی‌یک، نمایشنامه‌نویس مطرح رومانیایی مقیم فرانسه در تهران حضور یافت.

ماتئی ویسنی‌یک، نمایشنامه‌نویس مشهور رومانیایی مقیم فرانسه در طول جشنواره تئاتر فجر برای نمایشنامه‎نویسان جوان ایران کارگاه نمایشنامه‎نویسی برگزار می‌کند و با نمایشنامه‌نویسان حرفه‌ای ایران دیدارهایی خواهد داشت.

برخی از آثار نمایشی ویسنی‌یک از جمله «داستان خرس‌های پاندا»، «سه شب با مادوکس»، «تماشاچی محکوم به اعدام»، «پیکر زن همچون میدان نبرد در جنگ بوسنی»، «اسب‌های پشت پنجره» و «ناشناس در این آدرس» توسط تینوش نظم‌جو از فرانسه به فارسی برگردانده شده است.

مرد زباله، پاتیتورهای قلابی شاه، موش خرمالو و دلقک شاه، نان در جیب و آخرین گودو از دیگر نمایشنامه‌هایی است که توسط این درام‌نویس به نگارش درآمده است.

رسیدن به فرم مناسب رمز موفقیت ویسنی یک

ماتئی ویسنی‌یک در نشستی که اول بهمن در خانه هنرمندان برگزار شد و تینوش نظم‌جو و کیومرث مرادی اجرای آن را برعهده داشتند، حضور یافت و به پرسش حاضران پاسخ داد.

ویسنی‌یک در این برنامه با ابراز خوشحالی برای حضورش در ایران گفت: من در کشوری هستم که پیش ازمن، نمایشنامه‌هایم به آن‌جا سفر کرده‌اند.

در این نشست ازمحمد چرم‌شیر، نمایشنامه‌نویس ایرانی که بسیاری از آثار او را در ایران به روی صحنه رفته‌اند، تقدیر و هدیه او توسط ماتئی ویسنی‌یک اهدا شد.

محمد چرم‌شیر که سهم بسزایی در روند نمایشنامه‌نویسی ایران دارد، ماتئی و یسنی‌یک را به عنوان یکی از نمایشنامه‌نویسان برجسته جهان معرفی کرد که نمایشنامه‌های متعددی دارد و به خوبی روی فرم و قصه کار کرده و یک موضوع را پس از جامعه‌شناسی با فرم مناسبی به مخاطب تحویل داده است.

چرم‌شیر رسیدن به فرم مناسب را یکی از رمزهای موفقیت کار ویسنی‌یک عنوان و دانشجویان و نمایشنامه‌نویسان را دعوت کرد در مدتی که وی در ایران حضور دارد، آثار او را مطالعه و از او درباره روش‌های رسیدنش به این فرم پرسش کنند.

کمونیست، جنگ و سانسور

ماتئی ویسنی‌یک متولد 1956 در سن 31 سالگی از رژیم کمونیست رومانی گریخت و پناهنده کشور فرانسه شد.

وی نوشتن را خیلی زود با داستان کوتاه و شعر شروع می‌کند تا با پناه بردن به دنیای کلمات به آزادی درونی برسد. اما خیلی زود در می‌یابد که تئاتر می‌تواند این آزادی درونی را به او بدهد.

او تا به امروز بیش از 40 نمایشنامه به زبان رومانیایی و 20 نمایشنامه به زبان فرانسه نوشته و آثارش به 30 زبان ترجمه شده‌اند.

این نمایشنامه‌نویس ادبیات را تنها وسیله برای شناختن روابط انسان‌ها، مرزها و حکومت‌ها می‌داند و معتقد است ادبیات به او کمک کرده تا تضادهای درونی انسان را درک کند.

او از 16 سال پیش به عنوان خبرنگار در بخش بین‌المل رادیو فرانسه مشغول است و به قول خودش هر روز بیشتر به دروغ‌های جهان نزدیک می‌شود.

نمایشنامه‌های این نویسنده همانند دیگر نویسندگانی که در جهان با مشکل سانسور مواجه هستند، در کشورش اجازه انتشار و اجرا پیدا نمی‌کنند، اما مردم نمایشنامه‌های او را فتوکپی می‌کنند و دست به دست می‌چرخانند و تاثیرشان را بر مردم می‌گذارند.

ویسنی‌یک درباره نحوه برخوردش با مشکل سانسور در چنین فضایی می‌گوید: مشکل من سانسور نبود، شرایط مرا به سمتی سوق داده بود که به خود سانسوری رسیده بودم، خیلی وقت‌ها شروع می‌کردم به نوشتن، اما می‌ترسیدم که ادامه بدهم.

تنها چیزی که برای نوشتن به او کمک کرده است، تخیل‌اش بوده است و او برای رسیدن به فرم و زبان مطلوب‌اش، تاریخ، جغرافیا، فلسفه می‌خواند، سعی می‌کند روابط میان زن و مرد را به درستی کشف کند در نهایت نیز به فرم و زبان جدیدی می‌رسد و به قول خودش از خطر نابودشدن در مقابل سانسورو تخیلی نوشتن نجات پیدا می‌کند.

وی مبارزه‌اش را با سانسور شروع کرده و توانسته آن را دور زده و سه کتاب شعر در رومانی منتشر کند.