عاطفه تهرانی، بازیگر تئاتر در طراحی اولین نمایشی که کارگردانی کرده است از تکنیک‌های فیزیکال تئاتر و حرکت نو بهره گرفته و از تلفیق این دو شیوه حرکتی، تلاش کرده است به یک شیوه شخصی دست یابد.
اعضای گروه تئاتر ایندرا نمایش «بخوان» به کارگردانی عاطفه تهرانی را در روز دوم بهمن، همزمان با گشایش بیست و هفتمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر در سالن قشقایی تئاتر شهر به روی صحنه بردند.
عاطفه تهرانی، بازیگر تئاتر در طراحی اولین نمایشی که کارگردانی کرده است از تکنیک‌های فیزیکال تئاتر و حرکت نو بهره گرفته و از تلفیق این دو شیوه حرکتی، تلاش کرده است به یک شیوه شخصی دست یابد.
در نمایش بخوان، قومی که زندگی منظم و خوبی دارند و به پرستش خدای خود مشغولند مورد آزمایش قرار می‌گیرند.
این قوم که امکان لغزش ندارند، با موجودی برخورد می‌کنند و هر یک به نوعی به خواست این موجود که برای آزمایش آنها فرستاده شده است تن درمی‌دهند.
سحر افتخارزاده، اشکان افشاريان، مصطفی شبخوان، مينا حسين‌آبادی، شيرين فرشباف، کاوه قائمی، اسفره مرتضايی و عليرضا ميرمحمدی بازیگران این نمایش هستند.
نوید هدایت پور مشاور کارگردان و طراح و مجری ويدیو آرت، عباس خلقی طراح نور و عاطفه تهرانی، طراحی صحنه، طراحی حرکت و انتخاب موسیقی این نمایش را برعهده داشته‌اند.
تخیلات ذهنی کارگردان در بدن و روح بازیگران
عاطفه تهرانی در نمایش بخوان که در بخش تجربه‌های نو بیست و هفتمین جشنواره فجر نمایش داده شد، تخیل ذهنی خود را در بدن و روح بازیگرانی که به سبک کاری خود تسلط یافته‌اند، به تصویر کشیده است.
ایده اولیه این نمایش از مجموعه تصاویر پراکنده‌ای شکل گرفته است که عاطفه تهرانی و سحر افتخارزاده، آنها را با شیوه درام نویسی به داستانی رسانده‌اند که با استفاده از حرکت مدرن در تئاتر پس از ماه‌ها تمرین با بازیگران به نمایش درآمده است.
در این شیوه اجرایی که برخلاف پانتومیم تکنیک‌های مشخصی ندارد، بدن بازیگران مهم‌ترین عنصر شناخته می‌شود که باید به اندازه‌ای از آمادگی رسیده باشند که بتوانند گفتگوهایی را که در دل متن نهفته است، با حرکت بدن خود بیان کنند.
عاطفه تهرانی پس از برگزاری کارگاه‌های آموزشی با عنوان پیکره زنده که سال گذشته در دانشگاه تهران و دانشکده سینما و تئاتر بر اساس تجربه‌های بازیگری‌اش، بازیگران خود را از میان دانشجویان انتخاب کرد و در مدت پنج ماه آموزش تکنیک‌های حرکت تئاتر شرق و شیوه‌های حرکت معاصر، آنها را برای به نمایش درآوردن تصاویر ذهنی خود آماده کرد.
گروه ایندرا پس دوره‌های آموزشی، نزدیک به هفت ماه برای اجرای این نمایش به تمرین‌های خود ادامه داد.
از نگاه برخی منتقدان، تکرار بیش از اندازه برخی حرکت‌های بازیگران و به رخ کشیدن بدن آنها که در برخی صحنه‌ها با پرتاب خود بر روی سن موجب نگرانی تماشاگران می‌شدند، از عمده اشکالات این نمایش بوده است.
عاطفه تهرانی پس از بازی در نمایش «خانه برنارد آلبا» به کارگردانی « روبرتو چولی» مدت زیادی از فضای تئاتر فاصله گرفت و سرانجام با پیوستن به کارگاه نمایش آتیلا پسیانی و بازی در نمایش «مرگ ابریشم»، در سال 85 به صحنه تئاتر بازگشت.
این بازیگر و کارگردان تئاتر از سه سال پیش بر روی مجسمه‌های کلاسیک تمرکز کرد و به این باور رسید كه با استفاده از این مجسمه‌ها و به بهانه آنها می‌توان بدن بازیگر را از قالب خشک خود خارج کرد، به آن زندگی داد و آن را بسط داد.
گروه «نرگس سیاه»
عاطفه تهرانی از بازیگران گروه نرگس سیاه به سرپرستی حامد محمدطاهری بود که دیگر کار نمی‌کنند.
نرگس سیاه از نخستین گروه‌هایی بود که پس از انقلاب در ایران به اجرای تئاتر تجربی پرداخت.
«سیاها»، «خانه در گذشته ماست» و «آنتیگونه» که عاطفه تهرانی به عنوان بازیگر در آنها حضور داشت، نمایش‌های بحث برانگیزی بودند که به دلیل رویکرد ناشناخته‌ای که به بدن بازیگر، فراتر از آنچه پانتومیم نامیده می‌شود، داشتند مورد توجه هنرمندان و منتقدان قرار گرفتند.
