آنشل ففر، تحلیلگر روزنامه اسرائیلی هارتص در مقاله‌ای که روز پنجشنبه ۱۱ آبان منتشر کرده مدعی شده در آستانه انتخابات اسرائیل اهود باراک وزیر دفاع این کشور از اطلاعات برنامه هسته‌ای ایران استفاده سیاسی می‌کند.

به زعم این خبرنگار داستان از اینجا شروع می‌شود که سه‌ هفته پیش، روزنامه هاآرتص بر ملا کرد که ایران حجم عظیمی‌ از اورانیوم غنی شده خود را مورد استفاده تحقیقات علمی‌ مسالمت آمیز قرار داد، که موجب تأخیر حداقل ۶ ماهه در ادامه روند برنامه هسته‌ای این کشور شده است.

این اطلاعات مبنای صحبت‌های نتانیاهو در ماه سپتامبر در مجمع عمومی‌ سازمان ملل متحد بود، هنگامی که بر خلاف هشدار‌های پیشین اسرائیل مبنی بر اینکه ایران در سال ۲۰۱۲ به قابلیت تولید سلاح هسته‌ای خواهد رسید، مدعی شد این اتفاق در زمستان سال آینده اتفاق خواهد افتاد.

گزارش مذکور هاآرتص بر اساس آخرین گزارش آژانس بین الملی انرژی اتمی‌ و اطلاعات برخی‌ منابع نا‌شناس دفاعی اسرائیل تهیه شده بود. هویت این منابع تا سه‌ شنبه هفته جاری، زمانی‌ که اهود باراک با خبرنگاران انگلیسی طی‌ سفر خود به بریتانیا ملاقات کرد پنهان مانده بود.

در مصاحبه خود با روزنامه دیلی تلگراف، باراک عنوان کرد ایران ۳۸ در صد ذخأیر اورانیوم خود را تبدیل به سوخت برای انجام تحقیقات مسالمت آمیز علمی‌ کرده، و این اقدام می‌تواند رسیدن ایران به قابلیت تولید سلاح هسته‌ای را بین ۸ تا ۱۰ ماه به تأخیر بیاندازد.
در این مصاحبه باراک به درازا در مورد انگیزه‌های ایران از چنین اقدامی صحبت می‌کند، و اعتراف می‌‌کند اگر ایران این کار را نمی‌کرد، احتمالا رویارویی نظامی اکنون در آستانه انتخابات ریاست جمهوری آمریکا به وقوع می‌‌پیوست. او همچنین نسبت به کارایی تحریم‌ها در جلوگیری از هسته‌ای شدن ایران ابراز تردید کرد.

اما به گفته ففر، نویسنده این مقاله، وزیر دفاع اسرائیل این گونه مصاحبه‌ها را با خبرنگاران اسرائیلی نیز برگزار می‌کند، ولیکن به این خبرنگاران اجازه انتساب اطلاعات این چنینی به وی را نمی‌دهد.
با توجه به این شرایط، نویسنده این مقاله این پرسش را مطرح می‌‌کند که باراک به چه دلیل چنین اطلاعات حساسی را به مردم اسرائیل، که تحت تاثیر مستقیم تصمیمات رهبران اسرائیل قرار می‌گیرند، عنوان نکرده؟

به عقیده ففر، مسائل امنیتی نمی‌تواند دلیل امتناع از مطرح کردن این اطلاعات باشد؛ اگر مردم اسرائیل می‌توانند این خبر را از طریق رسانه‌های بین‌المللی بگیرند، پس طبیعتاً می‌توانند آن را مستقیماً از وزیر دفاع خود بشنوند. در عوض به عقیده این نویسنده، محتمل‌ترین دلیل این است که باراک نمی‌‌خواهد در اسرائیل از هر گونه اطلاعاتی‌ که به نوعی از تهدید ایران در اذهان عمومی‌ می‌کاهد استقبال کند.

این نویسنده می‌‌افزاید چنانچه ایران به طور داوطلبانه در برنامه هسته‌ای خود تأخیر می‌اندازد و از رسیدن به بمب خود داری می‌کند، پس این کشور خواهان حمله به اسرائیل نمی‌تواند باشد. و اگر ایران به دنبال بمباران اسرائیل نیست چرا باید مردم اسرائیل در انتخابت آتی به نتانیاهو و باراک که در دو سال اخیر به طور مداوم از تهدید بلامنازع ایران سخن گفته‌اند، رای دهند؟