نمایش آسمان روزهای برفی با توجه به اجرای موفق متن و بازی متفاوت بازیگران آن می‌توانست از نمایش‌هایی باشد که با قرار گرفتن در بخش مسابقه جوایزی به دست آورد.
نمایش «آسمان روزهای برفی» کاری از گروه تئاتر لیو به کارگردانی محمد عاقبتی در پنجمین روز از بیست و هفتمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر در تالار مولوی به روی صحنه رفت.
مهمانان خارجی جشنواره از نمایش آسمان روزهای برفی استقبال کردند و بسیاری از تماشاگران از پشت درهای بسته، خواستار ورود به تالار نمایش بودند.
این نمایشنامه بازنویسی محمد چرمشیر از فیلمنامه «بانی و کلاید» است و رضا سرور آن را دراماتورژی کرده است.
آسمان روزهای برفی با بازی نگار عابدی و حسن معجونی در بخش خارج از مسابقه جشنواره تئاتر فجر اجرا شد.
فیلمنامه بانی و کلاید توسط دیوید نیومن و رابرت بنتون بر اساس ماجرای واقعی یک زوج سارق بانک به نام‌های بانی پارکر و کلاید بارو که در دهه 1930 توجه رسانه‌ها را به خود جلب کردند، نوشته شد و فیلم آن توسط آرتور پن در سال 1967 ساخته شد.
بازی‌های متفاوت
بانی و کلاید در بار یک هتل با هم آشنا شده و شباهت‌های دیدگاهشان درباره زندگی، بهانه همراه شدن آنها با یکدیگر می‌شود.
آنها جهان را در تقابل با خود می‌بینند و تصمیم به نابودی آن می‌گیرند، اما کار آنها به نابودی خودشان می‌انجامد.
در طول اجرای نمایش، تماشاگر با چالش‌های فکری و جهان‌بینی شخصیت‌های نمایش آشنا می‌شود و با تنهایی و تفاوت آنها روبه‌رو می‌شود.
منتقدانی که به تماشای آسمان روزهای برفی نشستند، طراحی متن، طراحی صحنه، بازی بازیگران و کارگردانی نسبتا خوب این نمایش را از جمله ویژگی‌های آن بر می‌شمرند.
بازیگران این نمایش در بیان گفتگوهای خود شیوه‌ای را به‌کار گرفته‌اند که گویی هنگام ادای کلمات برای نخستین بار است که با آنها رو در رو می‌شوند.
درنگ میان کلام بازیگران باعث شده است که حضور دو بازیگر شناخته شده این نمایش، متفاوت و تاثیرگذار دیده شود.
فصل نخست نمایش، با تک‌گویی شخصیت بانی در صفحه نمایشگر و داستان «ماهيگير و کشيش» از کتاب اسکار وايدل، همچنین صحنه پس از آن درباره آشنایی بانی و کلاید، شروع قدرتمندی برای این نمایش قلمداد شده است.
برخی از منتقدان بر این باورند که در فصلی که اهداف و دیدگاه‌های بانی و کلاید با اتفاق غیرمنتظره‌ای دستخوش تغییر می‌شود، ساختار و شکل نمایش رها شده و به خطابه‌گویی‌های غیرنمایشی تبدیل شده است.
با وجود این، نمایش آسمان روزهای برفی با توجه به اجرای موفق متن و بازی متفاوت بازیگران آن می‌توانست از نمایش‌هایی باشد که با قرار گرفتن در بخش مسابقه جوایزی به دست آورد.
گروه تئاتر لیو
ایده تشکیل گروه تئاتر لیو توسط حسن معجونی، مریم مجد و ندا رضوی‌پور با هدف تمرکز بر اجرا شکل گرفت و فعالیت آن از سال 1380 آغاز شد.
بازخوانی و دراماتورژی متون مختلف، تاکید بر بازیگر به عنوان رکن اصلی اجرا و تمرکز بر بدن و حضور جسم او روی صحنه، توجه به سویه بصری اجرا، طراحی مینیمال و استفاده از مایه غالب «زن» در بیشتر اجراها، از ویژگی‌های کاری این گروه برشمرده می‌شود.
جشن منتقدان خانه تئاتر «نشان نوشین» را در سال 86 به عنوان گروه برتر به گروه لیو داد و از تلاش این گروه در پژوهش تئاتر قدردانی کرد.
محمد عاقبتی، کارگردان و از اعضای گروه لیو متولد 1354 است.
عاقبتی برای نمایش «تنها خدا حق دارد بیدارم کند» جایزه اول کارگردانی از پانزدهمین جشنواره تئاتر کودک و نوجوان اصفهان، برای نمایش «می‌بوسمت و اشک» جایزه نمایش برگزیده و کارگردانی اول از جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر سال 1382، برای نمایش «کلفت‌ها» جایزه نمایش برگزیده و کارگردانی اول از جشنواره بین‌المللی تئاتر دانشجویی سال 1380 و برای نمایش «برزخ» جایزه نمایش برگزیده و کارگردانی اول از جشنواره تئاتر دانشجویی سال 1376 را دریافت کرد.
I had got a dream to begin my firm, however I didn’t have enough of money to do this. Thank God my close friend advised to use the home loans. Thence I took the consolidation loans and realized my dream.
واقعا نمی فهمم چرا این نمایش را از داوری ها کنار گذاشتن؟! تا امروز یکی از بهترین کارهای ایرانی جشنواره بوده.