روزنامه لبنانی الاخبار در این گزارش به این موضوع پرداخته است که گروه فلسطینی حماس در نوار غزه، چگونه سلاح‌های خود را تامین می‌کند و به نقش ایران در این باره اشاره کرده است.
جنگی که اسرائیل در نوار غزه و علیه نیروهای مقاومت به راه انداخت در سطوح نظامی و اطلاعاتی بسیار مرگبار بود اما اسرائیل موفق نشد به‌طور کامل راه ورود سلاح به داخل غزه را مسدود کند زیرا مقاومت فلسطین در روزهای گذشته مقادیر قابل توجهی موشک‌های دوربرد از حزب‌الله دریافت کرد و در این میان، جریان سلاح از سوی ایران نیز برقرار بود.
در ششمین روز جنگ حزب‌الله، واحدهای سپاه پاسداران ایران متخصص در قاچاق اسلحه از ایران، سوریه، لبنان، سودان و دیگر کشور‌ها به نوار غزه به حال آماده‌باش درآمدند.
مبدا ارسال تسلیحات به نوار غزه در روزهای اخیر ایران یا بنادر سوریه بوده است و سپس از این دو مبدا به سوی سودان حمل شده و در‌‌نهایت به منطقه سینا در مصر و از آنجا به غزه ارسال شده است.
به گفته منابع آگاه به امور لجستیکی مقاومت فلسطین، خطوط ارتباطی میان مقاومت در لبنان و گروه‌های مختلف در غزه به‌ویژه حماس در روزهای گذشته حفظ شده است.
جناح‌های مقاومت به‌تازگی خسارت ناشی از زرادخانه موشک‌های دوربرد را برآورد کرده‌اند، موشک‌هایی که بنا به ادعای اسرائیل درپی ترور احمد الجباری، رئیس شاخه نظامی حماس نابود شده‌اند.
اما به نظر می‌رسد که مقاومت فلسطین از حملات اسرائیل در سال ۲۰۰۸ و جنگ اسرائیل علیه لبنان در سال ۲۰۰۶ درس عبرت گرفته باشد زیرا مقادیر زیادی از زرادخانه «استراتژیک» آنها هم‌چنان دست نخورده باقی مانده است.
منابع آگاه گفته‌اند که درحال حاضر تمرکز مقاومت فلسطین بر انتقال مقادیر زیادی موشک‌های دوربرد است که بخش قابل توجهی از آن از زمان شروع حملات هفته گذشته اسرائیل وارد نوار غزه شده است.
این در شرایطی است که به‌تازگی ارسال سلاح به نوار غزه درپی بحران جنگ داخلی سوریه با وقفه روبه‌رو شده بود زیرا پس از انتفاضه دوم، سوریه به کانال مهم تامین سلاح جناح‌های مقاومت فلسطین تبدیل شده بود. با وجود این شرایط دشوار، ایران و حزب‌الله موفق شده‌اند جریان ارسال سلاح به غزه را باز نگاه دارند.
استراتژی قاچاق سلاح به فلسطین اشغالی در طول زمان آشکار شده و مهم‌ترین دوره در سال‌های دهه ۹۰ بود که حزب‌الله تصمیم گرفت واحد ویژه‌ای برای عملیات انتقال سلاح ایجاد کند.
در آن سال‌ها به‌خاطر تدابیر امنیتی شدید در اردن و مصر، انتقال سلاح به غزه پراکنده و در مقادیر ناچیز بود و حتی انتقال یک خمپاره سبک به غزه یک دستاورد تلقی می‌شد.
حزب‌الله در آن سال‌ها توانست جریان ارسال سلاح به غزه را افزایش دهد اما ارتش اسرائیل خیلی زود از وجود راه‌های قاچاق سلاح به این منطقه باخبر شد و بسیاری از افرادی را که در روند قاچاق سلاح به غزه دخالت داشتند ازجمله علی دید (اخا ابوحسن سلامه)، احمد جبری (اخا ابوجهاد)، علی صالح قالب عوالی، محمد سلیمان، و بسیاری دیگر ترور کرد.
در آن زمان اعضای حماس در داخل سوریه نیز هدف حملات تروریستی اسرائیل قرار گرفتند. در آن سال‌ها اعضای مقاومت فلسطین در سوریه مستقر بودند اما چند ماه پیش آنها مخالفت خود را با خشونت دولت دمشق علیه خیزش سوری‌ها اعلام کردند.
آخرین ترور موفقیت‌آمیز یک عضو حماس که در قاچاق اسلحه نقش داشت در سال ۲۰۱۰ اتفاق افتاد، زمانی که محمود المبحوح در یک هتل پنج ستاره در دبی توسط نیروی اطلاعات جاسوسی اسرائیل کشته شد.
می‌توان ترور عماد مغنیه، از فرماندهان ارشد حزب‌الله در سال ۲۰۰۸ در دمشق را نیز به جنگ اسرائیل علیه شبکه قاچاق سلاح در فلسطین اشغالی نسبت داد.
درپی خروج اسرائیل از نوار غزه در سال ۲۰۰۵ جناح‌های مقاومت شروع به افزایش ذخایر تسلیحاتی خود کردند اما حکومت‌های مصر و اردن بزرگ‌ترین مشکل در ورود سلاح بودند زیرا مرزهای مشترک با فلسطین را در کنترل داشتند.
درنتیجه یک کانال ارتباط دهنده متشکل از نمایندگانی از سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران، ارتش سوریه، حزب‌الله و حماس برای هماهنگی در تامین سلاح (برای مقاومت فلسطین) ایجاد شد.
جناح‌های مقاومت فلسطین مانند جهاد اسلامی، جبهه مردمی آزادیبخش فلسطین، برخی از اعضای شهدای الاقصی، گردان‌های صلاح‌الدین و همچنین فرماندهی جبهه مردمی آزادیبخش فلسطین از دیگر گروه‌های این کانال ارتباطی بودند.
از سال ۲۰۰۵ تاکنون واحدهای انتقال سلاح موفق شده‌اند انواع سلاح سبک و سنگین، خمپاره، موشک‌های میان برد و دوربرد، مهمات و مواد موردنیاز ساخت راکت و بمب را به نوار غزه ارسال کنند.
حماس همچنین صدها نفر از جنگجویانش را از غزه به سوریه و ایران فرستاده تا بر روی تاکتیک‌های نظامی آموزش ببینند و طرز استفاده از تجهیزات ویژه ضدتانک و ضدهواپیما را بیاموزند.
