بیش از یکصد نویسنده، شاعر و مترجم ایرانی در بیانیهای خواستار لغو فوری «مجوز چاپ کتاب» شدند.
جمعی از نویسندگان با انتشار نامهای سرگشاده که روز یکشنبه، ۱۲ آذر منتشر شده، سانسور دولتی را موجب کاهش شدید «شأن نویسندگی و کتاب و اعتماد مردم به کتاب» ارزیابی کرده و نوشتهاند که نویسندگان باید بتوانند آزادانه بیندیشند و حاصل اندیشه و هنر خود را آزادانه عرضه کنند.
نویسندگان این نامه گفتهاند: ایران از معدود کشورهایی است که در ابتدای قرن بیست و یکم هنوز هم نویسندگانش مجبورند برای نشر آثار خود، از دولت «مجوز چاپ» بگیرند.
آنها با تاکید بر اینکه لزوم دریافت مجوز چاپ حتی در قانون اساسی حاکمیت نیز نیامده، این روش را «به گرو گرفتن آزادی بیان، خلاقیت و معاش نویسندگان از جانب دولت» دانستند که به گفته آنها میخواهد دیدگاههای خود را بر آثار نویسندگان تحمیل کند.
در این نامه که به امضای بیش از یکصد نویسنده، شاعر و مترجم رسیده، آمده است: تقلاهای چند سال اخیر وزارت ارشاد و دیگر دستگاههای همسو، برای اعمال هر چه شدیدتر سانسور و ایجاد محدودیتها و تنگناهای بیشتر در راه چاپ و انتشار کتاب بار دیگر ثابت کرد که افول و نزول شأن کتاب و کتابخوانی رابطه مستقیمی با سانسور دارد.
نویسندگان این نامه خواستار آن شدهاند که برای برونرفت از «وضع بسیار اسفناک عرصه کتاب و بهبود شرایط نویسندگان و برای برخورداری جامعه از ادبیاتی که شایسته مردم آزاداندیش ایران باشد» مجوز چاپ کتاب لغو شود.
در ایران تمام نویسندگان برای انتشار آثارشان باید از وزارت ارشاد مجوز چاپ دریافت کنند. اداره ممیزی کتاب وزارت ارشاد، آثار نویسندگان منتقد را سانسور میکند.
در همین رابطه، تیرماه سال ۹۰، آیتالله علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی ایران گفت که نمیتوان بازار کتاب را آزاد گذاشت تا کتابهای «مضر» وارد جامعه شوند.
اگرچه در تمام سالهای پس از انقلاب، ممیزی کتاب وجود داشته، اما از زمان روی کار آمدن محمود احمدینژاد، شدت گرفته و تا آنجا پیش رفت که آبانماه سال گذشته، رسول جعفریان، رئیس کتابخانه مجلس با انتقاد از شیوه ممیزی کتاب در وزارت ارشاد گفت: این ممیزیها که در ارشاد روی کتابها صورت میگیرد، چه معنی دارد؟ اینکه مرتب جای این کلمه را عوض کنیم، یا جای آن کلمه را تغییر بدهیم، چه سودی دارد؟ بگذارید طرف حرفش را بزند. اگر بعد از چاپ کتاب، شکایتی شد خود او باید پاسخگو باشد.
وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی در سال ۶۷ را ملاک صدور مجوز نشر میداند که برخورد دوگانه مسئولان دولتهای مختلف با این مصوبه و برداشت قوانینی از آن در موارد بسیاری مورد انتقاد جامعه فرهنگی و هنری کشور قرار گرفته است.