«کمیته حفاظت از روزنامه‌نگاران» با انتشار گزارشی، از ایران به عنوان دومین زندان بزرگ روزنامه‌نگاران در سطح جهان در سال ۲۰۱۲ نام برده است.
به گزارش این نهاد مدافع آزادی مطبوعات ترکیه، ایران و چین در سال ۲۰۱۲ به ترتیب بیشترین تعداد روزنامه‌نگاران زندانی را به خود اختصاص داده‌اند.
این سازمان بین‌المللی تاکید کرده است که از سال ۱۹۹۰، زمانی که این سازمان شروع به جمع‌آوری اطلاعات درمورد روزنامه نگاران زندانی کرده، تعداد کل روزنامه‌نگاران زندانی در ترکیه، ایران و چین بالاترین رقم بوده است.
به گفته کمیته حفاظت از روزنامه‌نگاران در این سه کشور صدای منتقدان و دیدگاه‌های سیاسی مخالفان به‌ويژه دیدگاه‌های اقلیت‌های دینی به‌شدت سرکوب شده است.
براساس این گزارش شمار روزنامه‌نگاران زندانی در سطح جهانی در روز اول دسامبر سال جاری ۲۳۲ نفر اعلام شده و در مقایسه با سال گذشته، ۵۳ نفر بیشتر شده است و اتهام‌هایی مانند تروریسم، خیانت و براندازی، رایج‌ترین اتهام‌ها علیه این افراد عنوان شده است.
در این گزارش روزنامه‌نگارانی که در طول سال جاری میلادی زندانی و آزاد شده‌اند، به حساب نیامده‌اند.
کمیته حفاظت از روزنامه‌نگاران مستقر در نیویورک در این گزارش گفته است: از زمان سرکوب معترضان به انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۹ در ایران تاکنون، ۴۵ روزنامه‌نگار در این کشور زندانی شده‌اند.
در این گزارش نوشته شده است: دولتمردان ایران با پیاده کردن یک روش تکراری، برخی از بازداشت‌شدگان را با وثیقه‌های شش رقمی آزاد کرده و هم‌زمان افراد دیگری را بازداشت کرده‌اند.
در این گزارش از ژیلا بنی یعقوب، سردبیر وبسایت خبری «کانون زنان ایرانی» به عنوان یکی از روزنامه‌نگاران زندانی در ایران نام برده شده است.
خانم بنی‌یعقوب در ماه سپتامبر (شهریور) حبس یک ساله‌اش را به اتهام «تبلیغ علیه نظام» و «توهین به رئيس‌جمهور» شروع کرد. او به خاطر نوشتن مقالاتی در سال ۲۰۰۹، به زندان محکوم شد.
بهمن احمدی امویی، همسر خانم بنی‌یعقوب نیز از دیگر روزنامه‌نگاران ایرانی است که به اتهام فعالیت ضددولتی، درحال گذراندن پنج سال حبس در زندان است.
کمیته حفاظت از روزنامه‌نگاران با ارسال نامه به کشورهایی که روزنامه‌نگار زندانی دارند، از وضعیت آنها به‌شدت ابراز نگرانی کرده است.
به گفته این سازمان مدافع حقوق بشر روزنامه‌نگارانی که توسط اشخاص و گروه‌های غیردولتی و شبه‌نظامی ناپدید یا ربوده شده‌اند، در این گزارش لحاظ نشده و به عنوان «مفقود» یا «ربوده شده» طبقه‌بندی شده‌اند.
در این گزارش از سوریه، اریتره، ویتنام، جمهوری آذربایجان، اتیوپی، ازبکستان و عربستان سعودی به عنوان کشورهایی نام برده شده که از لحاظ تعداد روزنامه‌نگاران زندانی در رده‌های بعد از ایران قرار گرفته‌اند.
