رئیس دانشگاه الزهرا در دفاع از طرح «تفکیک جنسیتی» در دانشگاهها میگوید که طرح موردنظر در واقع «تکریم» است نه تفکیک.
انسیه خزعلی به نشریه پنجره گفته است که «هدف از این جداسازی یا عدم اختلاط بیشتر این است که شرایط یا مسائل جنسی هر کدام از این دو جنس را تکریم کنیم و هرکدام را در جایگاه خاص خودش قرار داده و محیط علمی را از آلودهشدن به بسیاری از مسایلی که ممکن است فکر و ذهن و خیال را از جهتهای علمی دور کند، محفوظ نگه داریم.»
رئیس دانشگاه الزهرا با ارائه دلایلی تجربه دانشگاه تک جنسیتی را موفق دانسته و گفته است: اولا بچهها مدعی هستند که در این جا میتوانند آرامش بیشتر و افکار متمرکزتر و منسجمتری را در فعالیتهای علمیشان داشته باشند. ثانیا معتقد هستند که در این محیط به گونه خاصی بر مسایل آموزشی و پژوهشی متمرکز میشوند که شاید در محیطهای دیگر این شرایط نباشد. ثالثا که بسیاری از رقابتهای مادی، خودنماییها و رقابتهایی که شاید کمتر در شان دانشگاه باشد، در دانشگاههای تکجنسیتی کمتر دیده میشود.
او مدعی شده است که طبق آمار نیروی انتظامی کمترین مشکلات اخلاقی مربوط به دانشگاه الزهرا است.
موضوع جنجالبرانگیز جداسازی جنسیتی در دانشگاههای ایران مدتهاست به تناوب از سوی مسئولان جمهوری اسلامی مطرح میشود.
اما بحث جداسازی جنسیتی در دانشگاههای کشور از شهریور سال ۸۶ و با اعلام راهاندازی دانشگاه دخترانه قم به یک موضوع جدی تبدیل شد.
کامران دانشجو، وزیر علوم آذر ماه ۱۳۸۸ اعلام کرده بود که سیاست «تفکیک جنسیتی» در دانشگاهها براساس «جهانبینی اسلامی» به اجرا گذاشته خواهد شد. او گفته بود که تفکیک بر اساس جنسیت «در تمام دنیا» وجود دارد.
رهنورد میخواست الزهرا را مختلط کند
خانم خزعلی در مورد زهرا رهنورد که پس از ریاست جمهوری محمود احمدینژاد از ریاست این دانشگاه برکنار شده گفته است که «زهرا رهنورد در زمان تصدی مدیریت دانشگاه الزهرا تلاش کرده بود که این دانشگاه مختلط شود اما چون زمین آنجا وقف آموزش دختران بود موفق نشد.»
زهرا رهنورد از سال ۷۷ تا سال ۸۵ رئیس دانشگاه الزهرا بود و یک سال پس از آغاز به کار دولت محمود احمدینژاد از سمت خود برکنار شد.
انسیه خزعلی همچنین در مصاحبه با هفتهنامه پنجره مدعی شد که الان در همه کشورها شروع به ایجاد دانشگاههای تک جنسیتی کردهاند.
او گفت: یکی از همکاران ما که در آمریکا بود، میگفت یکی از بهترین دانشگاهها که به سختی هم دانشجو میگیرد، دانشگاه خاص خانمهاست. اصرار بر این است که بگوییم باید حتما مختلط باشد، به نوعی جلوتر افتادن از غرب است که خودش دارد به این نتیجه میرسد که اگر جدا باشد، بهتر است.
او در پاسخ به این سوال که آیا دانشجویانی که در دانشگاه تک جنسیتی تحصیل کردهاند در محیط کار مردانه دچار مشکل نمیشوند، گفت: زن نباید آن قدر احساس قدرت کند که خانوادهاش را هم تحت تاثیر قرار دهد. احساس قدرت باید به صورتی باشد که در هر جا به هر شکلی که به او نیاز است، کارایی داشته باشد.
رئیس دانشگاه الزهرا با تاکید بر اینکه «وقتی بسیاری از نیازها و مسائل مرد در جامعه تامین میشود، چرا تشکیل خانواده بدهد؟!» گفت: این میشود که سن ازدواج بالا میرود یا امکان ازدواج برای دختران کم میشود. ولی اصلا معتقد نیستم که دانشگاه مختلط امکان ازدواج را زیاد میکند، بلکه به نظرم خیلی از اوقات کاهش میدهد.
دیوارکشی دانشگاهها در اوایل انقلاب
تفکیک جنسیتی دانشجویان، در سالهای اول پیروزی انقلاب اسلامی هم مورد توجه برخی گروههای تندروی انقلاب قرار داشت و حتی در برخی کلاسهای درس دانشگاه های تهران، اصفهان و شهرهای دیگر دیواری پارچهای بین دختران و پسران کشیده شد، ولی این اقدام با مخالفت آیتالله خمینی، رهبر وقت انقلاب اسلامی روبهرو شد. او این کار را وهن محیط علمی دانشگاهها توصیف کرد.
ابراهیم اصغرزاده، یکی از اعضای موسس دفتر تحکیم وحدت و از دانشجویانی بود که سفارت آمریکا در تهران را اشغال کردند. این فعال سیاسی اصلاحطلب در مصاحبه با پنجره به سابقه موضوع تفکیک جنسیتی در دانشگاه ها در سالهای اول بعد از انقلاب پرداخته است.
آقای اصغرزاده گفت: پس از بازگشایی دانشگاهها در سال ۶۱ چند تن از اعضای انجمن دانشکده ادبیات و علوم انسانی تحت تاثیر یکی از اساتید جامعه مدرسین حوزه علمیه قم که نماینده آیتالله منتظری در دانشگاه شده بود اقدام به دیوارکشی داخل یکی از تالارهای دانشکده کردند.
او گفته است در پاییز سال ۶۲ از دفتر آیتالله خمینی با آنها تماس گرفتهاند و گفتهاند که او به شدت از دیوارکشیدن میان دانشجویان دختر و پسر در دانشگاه تهران ناراحت است و دستور داده «اگر دیوار حائل تخریب نشود، فردا علیه این اقدام موهن و عاملان آن سخنرانی خواهند کرد.»
اصغرزاده میگوید «گویا ماجرا از این قرار بوده است که یکی از خانمهای منسوب به بیت ایشان (یکی از خانمها: فاطمه طباطبایی یا زهرا اشراقی) که در رشته فلسفه دانشگاه تهران در مقطع کارشناسی تحصیل میکرده است، پس از پایان کلاس درس نزد امام رفته و گزارشی از اوضاع دانشگاه از جمله جداسازی جنسیتی در تالار دانشکده به ایشان داده و احتمالا با طعنه هم گفته است که دانشگاه هم اسلامی شد.»
ابراهیم اصغرزاده ادامه داد: «فارغ از این گفتگو، امام بلافاصله به حاج احمد آقا دستور داده بودند که بگویید سریعا آن را تخریب کنند و حتی ساعتی بعد مجددا خودشان پیگیری کردند که نتیجه چه شد؟ حاج احمد آقا هم آقای دکتر شیخالاسلامی را که روحانی روشن و باسواد و ضمنا رییس دانشکده ادبیات و علوم انسانی بود، پیدا کرده و به ایشان دستور لازم را داده بود.»
او گفته است که «آقای شیخالاسلامی اجرای آن را به دلیل تعطیلی دانشکده به فردای روز بعد احاله داده بود. حاج احمد آقا هم هرچه تلاش کرده بود، نتوانسته بود آقای محفوظی را که عصر همان روز رهسپار قم شده بود، پیدا کند. بنابراین قضیه نهایتا به ما و دفتر تحکیم منتقل شد. بلافاصله آقای میردامادی، آقای رحمان دادمان و بچههای انجمن اسلامی دانشگاه تهران را مطلع ساخت و آنها هم عازم محل شدند و به صورت ضربتی همان شب درب تالار دانشکده ادبیات را شکستند و دیوارکشی آن را تخریب کردند.»
آقای اصغرزاده درباره رجعت دوباره به موضوع تفکیک جنسیتی در دانشگاهها گفته است که «قائلین به تفکیک، شتابزده و قبل از آسیبشناسی و مسالهیابی، طرح را اجرایی کردهاند. برآمدن تفکر احمدینژاد در انتخابات سال ۸۴ فرصتی را فراهم ساخته است تا آرزوی قدیمی خود را اجرایی کنند.»