نسخه آرشیو شده
فیلم و سینما
صفحه ویژه:
فیلم و سینما

بررسی فیلم «می زاک» و اعتراض منتقدان
لیالستانی و کوثری/ خبرآنلاین
از میان متن

  • منتقدان فیلم می زاک ادعا کرده‌اند که چهار فیلم و دو سریال تلویزیونی که لیالستانی ساخته، معادل 10 فیلم سینمایی هزینه داشته است، در حالی که امکان و سرمایه ساخت فیلم برای برخی کارگردانان پیشکسوت وجود ندارد.
مردمک
جمعه ۱۸ بهمن ۱۳۸۷ - ۰۷:۴۹ | کد خبر: 7629

جهانگیر کوثری از سرمایه‌گذاری در فیلم می زاک دفاع کرده و گفته است: فیلم می زاک به اندازه خودش شرافت دارد زیرا مبتذل نیست و من به عنوان تهیه کننده باید از حقوق چنین فیلمی دفاع کنم.

نمایش فیلم سینمایی «می زاک» به کارگردانی حسینعلی لیالستانی در بیست و هفتمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر یکی از جنجالی‌ترین نشست‌های پرسش و پاسخ جشنواره فجر را رقم زد.

حسینعلی لیالستانی پس از چند سال با چهارمین اثر بلند سینمایی خود به نام «می زاک» در بخش جلوه‌گاه شرق، مسابقه سینمای آسیای جشنواره فیلم فجر حضور یافت و در نشست پرسش و پاسخ این فیلم مورد اعتراض منتقدان قرار گرفت.

منتقدان شرکت کننده در این نشست به خوانده نشدن برخی از پرسش‌ها توسط منصور ضابطیان، مجری کارشناس نشست اعتراض کردند.

در حالی که محمدرضا فروتن، بازیگر فیلم می زاک هم به محتوای برخی از پرسش‌‌ها معترض بود، بحثی میان تهیه کننده فیلم و منتقدان درگرفت.

می زاک در گویش گیلکی به معنی «بچه من» است. این فیلم جنینی را به تصویر می‌کشد که با فرا رسیدن پایان دوران بارداری به دنیا نمی‌آید، چرا که جهان بشری را سیاه، تباه و پر از ظلم و جنگ و كشتار می‌بیند و در ورود به دنیا تردید دارد.

لیالستانی، می زاک را فیلمی در ستایش خلقت می‌داند و می‌گوید: فیلم در نهایت می‌خواهد بگوید که زندگی دارای ارزش است و به همه بدی‌های اطراف می‌ارزد.

جهانگیر کوثری تهیه کننده این فیلم است و محمدرضا فروتن، باران کوثری، جمشید مشایخی، فاطمه معتمدآریا، داریوش ارجمند و علیرضا خمسه در آن بازی کرده‌‌اند.

گفتنی است حسینعلی لیالستانی با ساختن فیلم‌های «بلندی‌های صفر» و «مصائب عاشق فقیر»، نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی از دوره‌های دوازدهم و چهاردهم فیلم فجر بوده است.

این کارگردان دو مجموعه تلویزیونی هم با نام‌های «آواز مه» و «بوی گل‌های وحشی» در کارنامه حرفه‌ای خود دارد.

آمیزه معنا و واقعیت

برخی از منتقدان، آخرین اثر حسینعلی لیالستانی را فیلمی پر از گفت‌وگوهای شعاری و حرکت‌های بی‌کارکرد و طولانی دوربین می‌دانند که برای نشان دادن تکنیک، چیزی از ایده باقی نگذاشته است.

آنها دلایل ارائه شده برای سیاه‌ نشان دادن جهان بشری را سطحی و ظاهری خوانده‌اند و لهجه بازیگران فیلم را از نقاط ضعف فیلم می‌دانند.

این دسته از منتقدان می‌گویند، لهجه شخصت‌های فیلم، گیلکی نیست و در برخی لحظه‌ها به لهجه تهرانی نزدیک می‌شود.

خود کارگردان می زاک بر این باور است که این فیلم بیشتر جنبه تصویری دارد و می‌گوید اگر می زاک در شرایطی برابر، فرصت تبليغات و معرفی پيدا كند، مردم از آن استقبال می‌کنند.

منتقدان فیلم می زاک ادعا کرده‌اند که چهار فیلم و دو سریال تلویزیونی که لیالستانی ساخته، معادل 10 فیلم سینمایی هزینه داشته است، در حالی که امکان و سرمایه ساخت فیلم برای برخی کارگردانان پیشکسوت وجود ندارد.

چگونگی فراهم شدن سرمایه ساخت به موضوعی مهم تبدیل شده و منتقدان را بر آن داشته که به بررسی روند ساخت و نمايش فيلم‌هايی كه از بودجه‌های دولتی و بخش خصوصی تامين می‌شود، بپردازند.

به نظر می‌رسد یکی از دلایل پرتنش شدن نشست بررسی فیلم می زاک این بوده که کارگردان فیلم پاسخ‌ روشنی به منتقدان نداده است.

جهانگیر کوثری از سرمایه‌گذاری در این فیلم دفاع کرده و گفته است: فیلم می زاک به اندازه خودش شرافت دارد زیرا مبتذل نیست و من به عنوان تهیه کننده باید از حقوق چنین فیلمی دفاع کنم.

این مطلب را به اشتراک بگذارید

آگهی