رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس گفته است که شاخص کیفیت زندگی در ایران در فاصله پنج سال، ۶۲ پله سقوط کرده است.
ارسلان فتحی‌پور روز جمعه، ۱۳ اردیبهشت به خبرگزاری کار ایران، ایلنا گفت که شاخص کیفیت زندگی که به صورت سالانه، بین ۱۹۴ کشور جهان ارزیابی و منتشر می‌شود، نشان می‌دهد که کیفیت زندگی مردم ایران، در مقایسه با دیگر کشورهای جهان، از رتبه ۸۸ در سال ۲۰۰۵به رتبه ۱۵۰ در سال ۲۰۱۰ میلادی، کاهش پیدا کرده است.
آقای فتحی‌پور که برای انتخابات ریاست‌جمهوری اعلام کاندیداتوری کرده است، این رتبه‌بندی را نشان‌دهنده این موضوع دانست که «هزینه زندگی در ایران، ۷۱ درصد افزایش پیدا کرده و حتی گرجستان و آذربایجان دو پله بالا‌تر از ایران ایستاده‌اند.»
به گفته این نماینده مجلس با توجه به کشورهای مورد بررسی در خاورمیانه، می‌توان گفت که وضعیت ایران، در حدی متوسط، قرار دارد و از نظر شاخص کیفیت زندگی، مانند بسیاری دیگر از کشورهای خاورمیانه، تحول چندانی به دست نیاورده است.
«سطوح عملکرد نیازهای اجتماعی و میزان دستاوردهای آن برای افراد در زمینه‌های بهداشت، آموزش، رفاه اقتصادی، شادکامی، توانایی انجام کار‌ها و کنترل داشتن بر موقعیت‌ها و فرصت‌های زندگی» از دیگر شاخص‌های کیفیت زندگی است که به گفته رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس، در بین شهر‌ها و روستاهای استان‌های مختلف ایران به عدالت توزیع نشده است.
کاهش محسوس رشد اقتصادی، تولید ناخالص ملی و افزایش نرخ بیکاری محل اختلاف دولت و کارشناسان منتقد دولت است.
۱۸ فروردین ماه رئیس کمیسیون برنامه و بودجه مجلس ایران اعلام کرد که رشد اقتصادی ایران صفر یا زیر صفر است.
پیش از این در آبان ماه سال گذشته، صندوق بین‌المللی پول گزارش داده بود که ایران در سال ۲۰۱۲ میلادی رشد منفی ۹. ۰ درصدی را تجربه کرده است.
این در حالی است که تابستان سال ۹۰، بانک مرکزی در آخرین گزارش خود درباره رشد اقتصادی، رقم آن را ۳.۴ درصد اعلام کرد.
همچنین طی ماه‌های گذشته در پی عدم تحقق وعده محمود احمدی‌نژاد درخصوص «ایجاد پنج میلیون شغل طی سال‌های ۹۰ و ۹۱» و «ریشه‌کن شدن بیکاری طی سال ۹۱» نمایندگان مجلس به انتقاد از او پرداختند.
۲۸ فروردین مسعود نیلی از استادان دانشگاه صنعتی شریف در برنامه تلویزیونی «پایش» که از شبکه یک تلویزیون پخش شد گفت کمترین اشتغال خالص ایجاد شده در نیم قرن گذشته، مربوط به دولت کنونی است.
آقای نیلی در این برنامه میزان واقعی ایجاد اشتغال خالص را در حدود ۱۴ هزار شغل در سال دانسته است. اشتغالزایی خالص به معنای میزان اشتغال ایجاد شده و میزان افراد بیکار شده در یک دوره زمانی خاص است.
بر اساس نمودارهایی نشان داده شده، در سال‌های ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۰، میزان اشتغالزایی خالص سالانه ایران، تنها ۱۴ هزار و دویست بوده است در حالی که این میزان در سال‌های ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۵ حدود هفتصد هزار نفر بوده است.
از طرف دیگر، وضعیت اقتصادی ایران در پی تحریم‌های بین‌المللی در چندین ماه گذشته به گرانی و تورم دامن زده است.
اصولگرایان منتقد دولت اما می‌گویند نقش سوء‌مدیریت دولت در گرانی‌ها بیشتر از نقش تحریم است. و در همین راستا به شیوه اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها را انتقاد دارند.
