غلامرضا آقازاده، رییس سازمان انرژی اتمی ایران و سرگئی کرینکو، رییس سازمان اتمی روسیه امروز از بخشهای مختلف نیروگاه هستهای بوشهر و آغاز راهاندازی آزمایشی آن بازدید میکنند.
غلامرضا آقازاده، رییس سازمان انرژی اتمی ایران و سرگئی کرینکو، رییس سازمان اتمی روسیه امروز از بخشهای مختلف نیروگاه هستهای بوشهر و آغاز راهاندازی آزمایشی آن بازدید میکنند.
سرگئی نوویکف، سخنگوی سازمان اتمی روسیه (روس اتم) دیروز اعلام کرد که در مراسم پیش راهاندازی نیروگاه هستهای بوشهر در روز چهارشنبه، تاریخ دقیق آغاز عملیات این نیروگاه اعلام خواهد شد.
سرگئی کرینکو، رییس روساتم پیشتر خبرداده بود که روسیه قصد دارد نیروگاه اتمی بوشهر را تا پایان سال 2009 میلادی راهاندازی کند، اما تاریخ پیشراهاندازی را اعلام نکرده بود.
محسن دلاویز، سخنگوی سازمان انرژی اتمی ایران میگوید که در مدت زمان عملیات پیشراهاندازی نیروگاه بوشهر، از اورانیوم غنیشده در مقیاس ضعیف استفاده نمیشود و عملیات تزریق سوخت واقعی در نیروگاه تحت کنترل خواهد بود.
تحلیلگران میگویند دعوت از حضور خبرنگاران بینالمللی در مراسم پیشراهاندازی نیروگاه بوشهر نشان میدهد که جمهوری اسلامی به اهداف هستهای خود در این نیروگاه اطمینان دارد و میخواهد دنیا همه چیز را درباره آن بداند.
روسیه سال گذشته سوخت اتمی مورد نیاز نیروگاه بوشهر را در چارچوب قراردادی به ارزش تقریبی یک میلیارد دلار به ایران تحویل داد.
ظرفیت تولید برق این نیروگاه یکهزار مگاوات اعلام شده و مسئولان هستهای کشور گفتهاند که ایران قصد دارد تا 11 سال آینده نیروگاه دیگری با ظرفیت 20 هزار مگاوات بسازد تا از یک سو انرژی برق کشور را تامین کند و ازسوی دیگر بتواند نفت و گاز بیشتری صادر کند.
غرب، نگران
کشورهای غربی نگرانند که آژانس بینالمللی انرژی اتمی نتواند پیشرفتهای هستهای ایران را ردیابی کند.
این دسته از کشورها به رهبری آمریکا ایران را به تولید سلاح هستهای متهم میکنند، اما جمهوری اسلامی این ادعا را رد کرده است.
از سوی دیگر، برخی مدافعان برنامه هستهای ایران میگویند که تهران اگر قصد داشت برنامه هستهای خود را تسلیحاتی کند، باید از پیمان منع گسترش هستهای خارج میشد، بازرسان بینالمللی را از کشور خارج میکرد، مهروموم برخی از مواد و تجهیزات را میشکست و دوربینهای سازمان ملل در سایتهای هستهای را خاموش میکرد.
دولت روسیه به عنوان طرف اصلی ساخت نیروگاه بوشهر اعلام کرده است که این نیروگاه غیرنظامی است و نمیتواند کاربرد تسلیحاتی داشته باشد، زیرا اورانیوم مصرفی در آن به روسیه بازگردانده میشود و ایران نمیتواند از آن برای اهداف دیگر بهرهبرداری کند.
پیشینه نیروگاه بوشهر
نیروگاه بوشهر نزدیک منطقه هلیله، 12 کیلومتری جنوب بوشهر، ساخته شده که دانشکده انرژی اتمی ایران هم در همین منطقه دایر است.
ساخت دو راکتور آب سنگین در سال 1353 با کمک شرکت زیمنس، پیمانکار آلمانی پروژه و دانشمندان فرانسوی در محل کنونی نیروگاه آغاز شد که تا هنگام انقلاب حدود 85 درصد از ساختمان راکتور اول تکمیل شد و ساخت راکتور دوم هم در ابتدای راه بود.
چندسال پس از انقلاب، پروژه نیروگاه بوشهر متوقف ماند و بخشی از آن در سالهای جنگ ایران و عراق آسیب دید و تجهیزات آن غارت شد.
پس از این دوره، پروژه نیروگاه بوشهر با کمک روسیه احیا شد اما این کشور چند بار اجرای این پروژه را به دلیل اختلاف مالی به تاخیر انداخت.