بحث بر سر آمدن میرحسن موسوی و ماندن محمد خاتمی و این‌که آیا اصلاح‌طلبان سرانجام به توافق می‌رسند یا نه، همچنان میان وبلاگ‌نویسان ادامه دارد.

بحث بر سر آمدن میرحسن موسوی و ماندن محمد خاتمی و این‌که آیا اصلاح‌طلبان سرانجام به توافق می‌رسند یا نه، همچنان میان وبلاگ‌نویسان ادامه دارد. در این بخش به برخی آرای منتشر شده در وبلاگستان فارسی می‌پردازیم:

داریوش محمدپور، نویسنده وبلاگ «ملکوت» در مطلبی با عنوان «استراتژی مهار سه‌گانه» معتقد است که خاتمی حتی پس از اعلام حضور ميرحسين موسوی باید به حضورش در عرصه‌ مبارزه‌ انتخاباتی ادامه دهد.

او در ادامه دلایل خود را چنین شرح می‌دهد: نخست این‌که، بحث بر سر ترکيب فصلی «يا من يا موسوی» چندان موضوعيت ندارد، به اين دليل که آن گفته (آن گفته‌ شتاب‌زده و اشتباه خاتمی) الزامی اخلاقی برای خاتمی وجود ندارد. در نتيجه، در نفس آمدن موسوی هيچ حجت اخلاقی سلبی برای خاتمی (و حتی برای موسوی) وجود ندارد که از ادامه‌ حضور بازشان دارد.

ملکوت چنین ادامه می‌دهد: کسانی که قرار است در انتخابات شرکت‌ کنند، اگر قرار باشد بين خاتمی و احمدی‌نژاد انتخاب کنند و خاتمی کنار بکشد، آيا به بديل خاتمی رای خواهند داد یا به رقيب او؟ اين نکته مهم است که به هر دليلی، خاتمی قدرت‌مندترين رقيب در برابر احمدی‌نژاد است. نه موسوی و نه کروبی هيچ‌کدام نمی‌توانند در برابر شبکه‌ تودرتويی که احمدی‌نژاد در اختيار دارد، تاب بياورند. شايد اين دو،‌ بدون خاتمی، بتوانند انتخابات را به دور دوم بکشانند. اما در دور دوم، پيروز انتخابات به احتمال زياد احمدی‌نژاد خواهد بود. خلاصه‌ نظر من اين است که کنار کشيدن خاتمی، تنها مددرسان بالاتر رفتن رای احمدی‌نژاد خواهد شد. اين نقض غرض است و علی‌الظاهر بايد خلاف آن چيزی باشد که خاتمی می‌خواهد.

نویسنده وبلاگ «یک پنجره» نیز مطلب خود را درباره آمدن موسوی و جایگاه خاتمی چنین آغاز می کند: بیانیه‌ انتخاباتی میرحسین موسوی را که می‌خوانم، به این فکر می‌کنم واقعا خاتمی در این میرحسین، با این ادبیات دهه‌ شصتی‌ و این گفتمان شبه احمدی‌نژادی، چه دیده بود که آمدن خودش را منوط به نیامدن میرحسین کرد. این میرحسن اصلاح‌طلب است؟ با این بیانیه و سخن‌رانی‌هایی که این چندروزه داشته است، من که می‌گویم نه.

در این مطلب با عنوان «قاچ ناامیدکننده‌ اول به هندوانه» آمده است: با این تفکری که میرحسین دارد، من فکر می‌کنم سبد رای موسوی (البته با فرض این‌که تا انتها در عرصه‌ انتخابات باقی بماند.) بیش‌تر با سبد رای احمدی‌نژاد اشتراک دارد تا خاتمی. (همان‌طور که معتقدم باقی‌ماندن کروبی در انتخابات نیز بیش‌تر از رای احمدی‌نژاد می‌کاهد تا خاتمی.) به همین خاطر کاندید شدن هر دو نفر را مثبت می‌دانم.

محمد آقازاده نیز در وبلاگ خود نوشت: آن‌هایی که از آمدن میرحسین موسوی بر آشفته شده‌اند دل‌شان برای سفرهای مداوم به آن سوی آب‌ها و رانت‌های باد آورده تنگ شده است. آن‌ها بخاطر مردم قلم نمی‌زنند. آن‌ها نه برای خاتمی می‌جنگند و نه برای کروبی٬ اصلا برای کسی نمی‌جنگند جز برای منافع فوری شان. اگر موسوی هم بیاید از میان کسانی که همیشه مدیر بوده‌اند کابینه خود را خواهد چید و نه از یک جناح که از همه جناح‌ها و سهم ما مثل همیشه هیچ خواهد بود. روزی که خاتمی در دوم خرداد برنده شد و من به‌عنوان کسی که هزینه گفت و گو با او و یارانش را پرداختم و از خاطرات آن روزها بسیار خواهم نوشت از بسیاری شادباش شنیدم. همان روزها بود که نوشتم و گفتم خاتمی در قدرت باید نقد شود و باید با او منتقدانه بر خورد کرد تا فراموش نکند چه گفته است و این چنین کردم و بخاطر همین نقد از ایران اخراج شدم. موسوی در قدرت باید نقد شود و هزینه این نقد هم از هم اکنون روشن است.

بهمن هاتفی، نویسنده وبلاگ «پله برقی» نیز نوشت: من حضور موسوی را بسیار مثبت می‌دانم. اولین دلیل آن است که نامزدی وی فضا را از حالت دو قطبی خارج خواهد کرد و جناح راست جرات خواهد کرد که با کاندیداهای دیگر هم به میدان بیاید و بنابرین همه نیرو، رای و ماشین انتخاباتی آنان در خدمت احمدی‌نژاد قرار نخواهد گرفت.

او در ادامه مطلب خود با عنوان «با حضور موسوی، آیا خاتمی خواهد ماند؟» چنین تحلیل می‌کند: کناره‌گیری (احتمالی) محمد خاتمی به یکدستی جبهه دوم خرداد منجر نخواهد شد و راست (اقتصادی) این جبهه حساب خود را جدا خواهد کرد و با کاندیدایی مدرن‌تر که بتواند دل بخشی از طبقه متوسط رو به بالای شهری را بدست آورد، وارد صحنه خواهد شد. به وضوح موسوی (و حتی کروبی با وجود آن‌که دبیرکل کارگزاران، کرباسچی، را در کنار خود دارد) توانایی جذب آرا کسانی که در انتخابات قبلی در مرحله اول به هاشمی‌رفسنجانی رای دادند٬ را ندارد. این بخش نیاز به کاندیدایی جدید دارند که پس از کناره‌گیری خاتمی، به میدان خواهد آمد. با گفتمان فعلی موسوی، بسیار بعید است که روشنفکران و پیگیران «توسعه سیاسی» در حمایت از موسوی به اجماع برسند و همچنین بعید است بتوانند به معرفی نامزد دیگری که از فیلتر شورای نگهبان عبور کند، دست یابند. این دسته، با وجود حمایت (احتمالی و البته نه چندان پررنگ) جبهه مشارکت از موسوی در حاشیه انتخابات خواهند ماند.